Με την αναβλητικότητα είναι συνηθισμένο να κατανοούμε μια κατάσταση όπου ένα άτομο προτιμά να οδηγεί έναν παθητικό τρόπο ζωής και να παραμένει ανενεργό, αν και οι συνθήκες και οι συνθήκες που επικρατούν κυριολεκτικά τον αναγκάζουν να είναι ενεργός. Γιατί υπάρχει μια τάση για αναβολή, ποιες είναι οι αιτίες της;
Φόβος αποτυχίας. Ο φόβος, κατ 'αρχήν, είναι ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να αυξήσει το κίνητρο και τη δύναμη να δράσει, σε άλλους, ο φόβος καταστρέφει όλες τις προσδοκίες και τις δυνάμεις σε ένα άτομο. Η αναβολή συχνά συμβαίνει σε αυτές τις συνθήκες όταν ένα άτομο φοβάται να αντιμετωπίσει μια επανάληψη μιας αρνητικής κατάστασης, για να πάρει ακόμα πιο αρνητική εμπειρία. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο μόλις προετοιμαστεί κακώς μια παρουσίαση στην εργασία και απέτυχε, αυτό το γεγονός μπορεί να αποτυπωθεί στη μνήμη για μεγάλο χρονικό διάστημα και να συνοδεύεται από το φόβο ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και πάλι. Επομένως, την επόμενη φορά που ένα πρόσωπο αντιμετωπίζει παρόμοια εργασία, ο μηχανισμός προστασίας με τη μορφή αναβλητικότητας θα ενεργοποιηθεί. Ο φόβος της αποτυχίας είναι επίσης χαρακτηριστικός για άτομα με «εξαιρετικό σύνδρομο σπουδαστών», για τους τελειομανείς, για εκείνους που τείνουν να εμπλέκονται σε αυταπάρνηση και αυταπάτη.
Έλλειψη ρητών κινήτρων. Για την ποιοτική εκτέλεση οποιωνδήποτε εργασιών και αναθέσεων είναι απαραίτητο να έχετε εσωτερικά κίνητρα. Ή ένα εξωτερικό κίνητρο που θα σας κάνει να ενεργήσετε. Με τη μορφή εγγενών κινήτρων, μπορεί να είναι η επιθυμία να αναπτυχθεί ή η επιθυμία να ξεχωρίσει από την υπόλοιπη ομάδα εργασίας / κατάρτισης. Ως εξωτερικό κίνητρο, τα κίνητρα, για παράδειγμα, τροφοδοτούνται συχνά τα επιδόματα μετρητών. Εάν ένα άτομο βρεθεί σε συνθήκες όταν το εσωτερικό του κίνητρο τείνει στο μηδέν, και το εξωτερικό ερέθισμα δεν λειτουργεί ποτέ, τότε η τάση για αναβολή αυξάνεται πολλές φορές.
Έλλειψη εμπειρίας. Αυτή η στιγμή μπορεί να συνδεθεί στενά με τους φόβους. Εάν ένα άτομο δεν διαφέρει από την εμπειρία στο θέμα που τον αντιμετωπίζει, τότε είναι πιθανό ότι η αδράνεια και η παθητικότητα θα τεθούν στο προσκήνιο. Ο φόβος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, ντροπή λόγω της έλλειψης δεξιοτήτων και ικανοτήτων πολύ θρέφει έντονα την τάση για αναβολή.
Μπαλανθρωπία απροθυμία. Η διαθεσιμότητα της επιθυμίας (ή της απροθυμίας) εξαρτάται συχνά από το πόσο γρήγορα και με επιτυχία ένα πρόσωπο αντιμετωπίζει τις εργασίες. Αν η εσωτερική διαμαρτυρία είναι υπερβολικά ισχυρή, η τάση να χρονοτριβεί σε οποιαδήποτε βολική στιγμή γίνεται επίσης ισχυρή. Σε αυτή την περίπτωση, ένα τέτοιο αποτέλεσμα προκύπτει επειδή ο εγκέφαλος στοχεύει στη διατήρηση των εσωτερικών πόρων, της ενέργειας, της δύναμης και δεδομένου ότι το υπάρχον έργο δεν προκαλεί περιέργεια, τότε δεν πρέπει να χάσετε χρόνο σε αυτό.
Έλλειψη ευθύνης. Ανεύθυνοι άνθρωποι, αυτοί που δεν κατανοούν πλήρως τις συνέπειες της παθητικότητας, είναι πιο επιρρεπείς σε αναβλητικότητα.
Αγάπη για τις προθεσμίες. Υπάρχουν άτομα που εργάζονται καλύτερα, δημιουργούν και μαθαίνουν σε πολύ σκληρές συνθήκες. Προτιμούν να αναβάλλουν κάθε επιχείρηση μέχρι την τελευταία, εξοικονομούν καθήκοντα, έτσι ώστε σε μια στιγμή να βυθιστούν εντατικά στη διαδικασία. Οι σκέψεις σχετικά με την προθεσμία διεγείρουν τη λειτουργία του εγκεφάλου, αυξάνουν τη δραστηριότητα και επιθυμούν να κάνουν κάτι.
Έλλειψη αίσθησης χρόνου. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αισθάνονται πολύ λίγο τον χρόνο. Κατά κανόνα, τέτοια άτομα συχνά όχι μόνο χρονοτριβούν, αλλά έχουν και τη συνήθεια να καθυστερούν παντού. Η αδυναμία προγραμματισμού του χρόνου, των καθηκόντων κ.λπ. οδηγεί σε αδράνεια και σπατάλη πόρων.