Πιθανότατα, πολλοί που άκουσαν για πρώτη φορά την όμορφη λέξη "γραφολογία" τη συνδέουν ακούσια με τη "γραφομανία", αλλά αυτό είναι εντελώς αναληθές! Η συνύπαρξη αποκρύπτει μια βασική διαφορά στις έννοιες. Η γραφολογία θεωρείται κακοσχεδιασμένος χώρος είτε της ψυχολογίας, της ιατρικής είτε της εγκληματικής, ή ίσως και της ιδιαιτερότητας μαζί με τη φυσιογνωμία και την παλαμογραφία.
Η ίδια η λέξη «γραφολογία», όπως πολλοί άλλοι, ήρθε σε μας από την αρχαία ελληνική γλώσσα: γράφω - «γράφω», λόγος - «δόγμα», δηλαδή το δόγμα της γραφής. Πρόκειται για ένα σύνολο συγκεκριμένων τεχνικών, οι οποίες, όταν χρησιμοποιηθούν ολοκληρωτικά, σας επιτρέπουν να προσδιορίσετε τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας με χειρόγραφες. Ίσως θα ήταν πιο σωστό να ονομάσουμε αυτή την επιστήμη "ψυχολογία".
Στη σύγχρονη επιστήμη, αυτό το δόγμα θεωρείται ψευδοεπιστημονικό. Παρ 'όλα αυτά, εδώ και πολλά χρόνια η γραφολογία προκαλεί έντονο ενδιαφέρον σε μια μεγάλη ποικιλία πολιτών και το ενδιαφέρον αυτό προέκυψε ακόμα και στην αρχαιότητα. Και πώς μπορεί να μην είναι ελκυστική η ευκαιρία να "δαγκώνεις" έναν άνθρωπο με το να μη βλέπει κανείς τη γραφή του! Για παράδειγμα, από το πάχος των γραμμών μελάνης μπορείτε να διαπιστώσετε την αυθεντικότητα της θέλησης ή να αναγνωρίσετε μια δολοφονία που συγκαλύπτεται ως αυτοκτονία από τη θέση του κειμένου σε ένα σημείωμα αυτοκτονίας. Ομοίως, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του χειρογράφου, οι υπηρεσίες προσωπικού μπορούν να υπολογίσουν εκ των προτέρων έναν αναξιόπιστο υπάλληλο. Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα προκύπτει από μια ψυχολογική ανάλυση του χειρογράφου διάσημων ανθρώπων: αποδεικνύεται ότι οι πραγματικές αποκλίσεις και η ιδιοφυΐα συνοδεύονται πάντοτε από διανοητικές αποκλίσεις. Έτσι, σύμφωνα με έναν από τους αναγνωρισμένους εμπειρογνώμονες, εμπειρογνώμονες χειρογράφου, μεταξύ των λαμπρών Ρώσων συγγραφέων - μόνο ο Πούσκιν ήταν εντελώς υγιής.