Η έκφραση «πνευματική τροφή» είναι από καιρό γνωστή σε τέτοιο βαθμό που οι άνθρωποι μερικές φορές δεν σκέφτονται τι κρύβεται πίσω από αυτή την έννοια και είναι πραγματικά σημαντικό να το πάρει. Ίσως υπάρχει κάποια ηλικία ή άλλο όριο πέρα από το οποίο εξαφανίζεται η ανάγκη για αυτό;
Τι είναι το φαγητό με τη συνήθη έννοια, δεν χρειάζεται να εξηγηθεί. Αυτό τροφοδοτεί, θρέφει, παρέχει ενέργεια για την ανάπτυξη και ανάπτυξη του φυσικού σώματος. Χωρίς αυτό, το σώμα θα αρχίσει να εξασθενεί, να πονάει και να μαραίνει. Μια μεγάλη έλλειψη τροφίμων οδηγεί στο θάνατο. Αυτές είναι απλές αλήθειες που κανείς δεν χρειάζεται να αποδείξει. Αλλά όλοι δεν πιστεύουν ότι η πνευματική τροφή δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο για το ανθρώπινο πρόσωπο, τη συνείδηση, την ψυχική ανάπτυξη.
Τι είναι η πνευματική τροφή;
Εάν ένα άτομο δεν λαμβάνει αυτό που κρύβει κάτω από αυτή την έννοια, δεν αναπτύσσεται, δεν αναπτύσσεται πνευματικά και, τελικά, υποβαθμίζεται. Σήμερα, οι περιπτώσεις είναι ευρέως γνωστές όταν τα παιδιά, λόγω περιστάσεων, απομονώθηκαν από την κοινωνία σε νεαρή ηλικία. Επιστρέφοντας στην κοινωνία, η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μπορούσε να προλάβει τους συνομηλίκους τους ούτε διανοητικά ούτε ψυχολογικά. Δυστυχώς, η υπέροχη ιστορία που αναφέρει ο R. Kipling στο βιβλίο του "Jungle Book" δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παραμύθι.
Το βιβλίο της ζούγκλας του Rudyard Kipling είναι επίσης γνωστό στη Ρωσία με το όνομα "Mowgli".
Αλλά ακόμη και ως ενήλικας, ένα άτομο που στερείται πνευματικής τροφής, η ίδια η ανάγκη για αυτό, είναι σημαντικά κατώτερο στις προσωπικές του ιδιότητες σε κάποιον που δεν έχει σταματήσει στην πνευματική ανάπτυξη. Ένα πρόσωπο του οποίου οι ανάγκες μειώνονται στον τύπο "καταναλώνουν και πολλαπλασιάζονται" δεν είναι πολύ διαφορετική από την υπεροχή.
Πολλοί άνθρωποι θυμούνται τη φράση από την Καινή Διαθήκη: "Ευλογημένοι είναι οι φτωχοί στο πνεύμα, επειδή η δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών", αλλά δεν καταλαβαίνουν όλοι το νόημά της. Μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία δίνει ο Αλεξέι Παβλόφσκι στο βιβλίο του «Νύχτα στον Κήπο της Γεθσημανής».
Το βιβλίο είναι μια πρωτότυπη ερμηνεία των πιο διάσημων ιστοριών της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
"Οι ζητιάνοι του πνεύματος" - εκείνοι των οποίων το πνεύμα είναι πεινασμένο, δηλ. απαιτεί φαγητό. Και για το πνεύμα, φυσικά, μόνο το πνευματικό φαγητό είναι κατάλληλο. Αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται την ανάγκη να μεγαλώνουν πνευματικά, να αγωνίζονται συνεχώς για την ανάπτυξή τους, να μπορούν να ανέλθουν στα αληθινά ύψη του πνεύματος.