Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων στην οποία τα πάντα πέφτουν από το χέρι. Και συνεχίζεται για περισσότερο από ένα μήνα, και ακόμη περισσότερο από ένα χρόνο, και μερικές φορές καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής. Προσπαθούν να προσπαθήσουν ξανά, να ενεργήσουν και πάλι να αποτύχουν. Χρόνο με την πάροδο του χρόνου, μέρα με τη μέρα, το ίδιο πράγμα. Αυτοί οι άνθρωποι ονομάζονται χαμένοι.
Αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά και ξεκάθαρα σε αυτό το θέμα. Οι ηττημένοι είναι επίσης διαφορετικοί: ορισμένοι θεωρούν το περιβάλλον τους ως τέτοιοι, άλλοι απλώς μάρκα μόνοι τους. Μερικοί παύουν να αισθάνονται χαλασμένοι για τη μοίρα μετά από μια μεγάλη απώλεια ζωής, μετά την οποία δεν μπορούν να ξανακοιμηθούν. Άλλοι αντιμετωπίζουν μικρά εμπόδια κάθε μέρα. Δεν μπορείτε να καλέσετε τους ηττημένους και όλους τους απαισιόδοξους, επειδή μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλοί πετυχημένοι άνθρωποι. Ενώ η τύχη μπορεί να απομακρυνθεί από αδιαπέραστους αισιόδοξους ξανά και ξανά. Υπάρχουν άτυχοι άνθρωποι που κατηγορούν τους άλλους και τις συνθήκες για τα πάντα, και υπάρχουν εκείνοι που αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη για τη ζωή τους.
Ένα ενδιαφέρον γεγονός είναι ότι οι φιλοδοξίες κάθε ατόμου και οι δυνατότητες επίτευξής του επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την αυτογνωσία του ηττημένου. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι απόλυτα ικανοποιημένοι με τη θέση τους ως υδραυλικός που έχει εργαστεί όλη τη ζωή του στο τοπικό γραφείο στέγασης. Και κάποιος άλλος που ονειρεύεται να γίνει διάσημος καλλιτέχνης, αλλά δεν το έχει επιτύχει, θα είναι για πάντα ατυμένος με τη μοίρα του. Αν και έχει ένα καλό εισόδημα, πολλές φορές μεγαλύτερο από το εισόδημα ενός υδραυλικού.
Γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να δώσουμε τη μοναδική αληθινή περιγραφή του ηττημένου. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε να δώσουμε μια ακριβή απάντηση, ο καθένας θα αντιληφθεί τον εαυτό του σε αυτόν τον κόσμο με τον δικό του τρόπο.
Παρ 'όλα αυτά, υπάρχει ένα κοινό πράγμα μεταξύ εκείνων που θεωρούν τον εαυτό τους ως τη σειρά των ηττημένων. Κάθε ένας από αυτούς, έχοντας δοκιμάσει αρκετές φορές για να επιτύχει το επιθυμητό στη ζωή και έχοντας αποτύχει, δεν βρίσκει τη δύναμη να "σηκωθεί" μετά από άλλη "πτώση". Ένα τέτοιο πρόσωπο χάνει την πίστη στον εαυτό του. Και τότε η σπασμένη του ψυχή αρχίζει να εργάζεται εναντίον του. Ακόμα κι αν αυτό το πρόσωπο συνεχίζει να κινείται και να κάνει κάτι, θα στοιχειοθετηθεί από το φόβο και την ανασφάλεια. Και γιατί βάζετε όλη τη δύναμή σας σε κάτι που σίγουρα θα αποτύχει και θα φέρει πόνο; Είναι καλύτερο να προειδοποιείτε όλους αμέσως (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού σας), ώστε να μην υπολογίζετε σε πολλά. Ή ίσως μάλιστα αναφέρει ότι "κακός βράχος" κρέμεται πάνω του, κάτι που δεν θα οδηγήσει σε κάτι καλό.
Πιστεύοντας στην αχρηστία του σε αυτόν τον κόσμο, ο ηττημένος αρχίζει να ασκεί ασυνείδητα τις αντιξοότητες. Επιλέγει αυτό που είναι ασύμφορο γι 'αυτόν. Φοβάται να πάει όπου υπάρχει η ευκαιρία να δοκιμάσετε τον εαυτό σας. Με τον μικρότερο κίνδυνο καταλαβαίνει χωρίς αγώνα. Έτσι είναι πολύ εύκολο να χάσετε τους φίλους και την εργασία, και το αγαπημένο σας πρόσωπο, και την τελευταία αυτοεκτίμησή σας. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον Γκόριαν αργά ή γρήγορα. Που αναμφισβήτητα έφεραν ακόμα περισσότερο την πίστη τους στη φτώχεια τους.
Γιατί, λοιπόν, μερικοί επιτυγχάνουν με κάθε κόστος, ενώ άλλοι γρήγορα παραιτούνται; Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι.
1. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φυσικά ύποπτοι, κινούνται, υπόκεινται στις απόψεις άλλων ανθρώπων. Οι πρώτες αποτυχίες και η αξιολόγησή τους από την κοινωνία επηρεάζουν έντονα την ήδη ασταθή αυτοπεποίθηση και τις ενέργειές τους. Θέλω να ξεφύγω, να κρύψω και να μην κάνω τίποτα άλλο, ώστε να μην προκαλέσω προσοχή στον εαυτό μου.
2. Αντοχή σε χαμηλή τάση. Ακόμη και χωρίς μια αξιολόγηση από μια τέτοια αξιόλογη κοινωνία, οι ηττημένοι τείνουν να γίνονται γρήγορα απογοητευμένοι από τη ζωή. Μόλις μπείτε στην "μαύρη λωρίδα" - και τέτοιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να σκεφτούν ότι όλη η ζωή έχει πάει προς τα κάτω.
3. Να γίνεις χαμένος στη ζωή βοηθάει σε μια δύσκολη παιδική ηλικία. Έλλειψη υποστήριξης και βοήθειας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Συχνά τα παιδιά ακούνε από τους ενοχλημένους γονείς: "ανοησίες", "τρελό", "δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα σωστό", "άνθρωποι σαν εσάς δεν επιτυγχάνουν τίποτα στη ζωή" - δεν είναι περίεργο ότι από την εποχή που ένα άτομο είναι σε θέση να αποδείξει τον εαυτό του, αυτοί οι άνθρωποι είναι ήδη σπασμένοι, αδύναμοι και απροσδιόριστοι. Οι αποτυχίες σε αυτή την περίπτωση χύνεται στο κεφάλι όσων δεν ξέρουν πώς να το αντιμετωπίσουν.
4. Κατάθλιψη. Δεν πρόκειται για προσωρινή επιδείνωση της διάθεσης, αλλά για πραγματική κλινική κατάθλιψη. Σε αυτή την κατάσταση, οι άνθρωποι θα ήθελαν να αλλάξουν πολύ στη ζωή, αλλά δεν υπάρχει μόνο δύναμη, και η θέληση είναι παράλυτη. Στην περίπτωση αυτή, είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ειδικό εγκαίρως.