Δεν υπάρχει ακόμη οριστική απάντηση στην ερώτηση: γιατί οι άνθρωποι πίνουν αλκοόλ. Διαφορετικές ομάδες και τμήματα της κοινωνίας ανταποκρίνονται διαφορετικά σε αυτήν. Σχεδόν ο καθένας που πίνει αλκοόλ έχει τη δική του εξήγηση.
Για μερικούς, η κατανάλωση αλκοόλ είναι μια χαλάρωση του σώματος που κουράζεται από το συνεχές άγχος και ρυθμό της σύγχρονης ζωής, για άλλους είναι μια διέξοδος από την κατάθλιψη ή μια ώθηση στη διάθεση, για άλλους διατηρεί παραδόσεις ή δεν μοιάζει με μαύρο πρόβατο σε μια ομάδα. Μερικές φορές η κατανάλωση οινοπνεύματος αποτελεί έκφραση διαμαρτυρίας στους γονείς ή τη σύζυγο. Πίνουν για να εξομαλύνουν τη μοναξιά, γεμίζουν τη θλίψη, είναι καλύτερο να κοιμηθούμε ή να ανακουφίσουμε ένα σύνδρομο μαυρίσματος. Οι επιστήμονες A. Kempinski συνδέουν την κατανάλωση με διάφορες μορφές: την επαφή, όταν χρησιμοποιείται αλκοόλ για να καθιερώσει επαφές με άλλους, νευρωτική - για να ανακουφίσει τον νευρικό ερεθισμό και ένταση, με το bacchanal - να αποσυνδεθεί και να χαθεί με αλκοολική δηλητηρίαση, με ηρωική - να δώσει τον εαυτό του μια αίσθηση αυτοπεποίθησης και αυτοκτονίας - όταν υπάρχει η επιθυμία να μειωθεί η ζωή κάποιου. Άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η πρόσληψη αλκοόλ καθορίζεται μόνο από τρεις κύριους λόγους: την εξοικονόμηση - με τη δυνατότητα να ανακουφίσει το άγχος, να ξεχάσει, να χαλαρώσει, να χαμογελάσει, να συνοδεύσει - όταν συναντηθεί με φίλους και συγγενείς ή απλώς φίλους και αναζητώντας αίσθηση τις γευστικές ανάγκες και την απόλαυση ενός αλκοολούχου ποτού. Η ανθρωπότητα έχει εξοικειωθεί με το αλκοόλ για αρκετές χιλιετίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλές εθνικότητες έχουν αναπτύξει άγραφες παραδόσεις για τη χρήση της. Αλλά ταυτόχρονα, ένα πράγμα πάντα εξήχθη από το αλκοόλ - την ικανότητά του να αλλάζει την κατάσταση του νου για να ηρεμήσει, να ανυψώσει τη διάθεσή του και να χαλαρώσει, αλλά αυτή η κατάσταση είναι πάντα πλαστή, τεχνητή. Η ευχαρίστηση δεν επιτυγχάνεται με την άξινη ειρήνη του μυαλού, αλλά με τον απλό χημικό ερεθισμό των κέντρων του εγκεφάλου που ελέγχουν τα συναισθήματα και τη διάθεση. Τα κέντρα αυτά είναι ακριβώς υπεύθυνα για τον έλεγχο της συμπεριφοράς, την ικανότητα να δούμε πραγματικά τη ζωή και τη θέση της σε αυτήν. Και με την εξαπάτηση του εγκεφάλου, ο άνθρωπος που παίρνει τους εαυτούς του αλκοόλ και για το χρόνο της μεθυστικής αναπλήρωσης, αποδίδει αυτό που του λείπει στην πραγματική ζωή: την ικανότητα να επικοινωνεί, να διασκεδάζει, να αντιμετωπίζει δυσκολίες και να χαλαρώνει. Το αλκοόλ καλύπτει ταυτόχρονα την έλλειψη ικανότητας να ελέγχετε τα συναισθήματά σας και να ρυθμίζετε τη συμπεριφορά και την κατάστασή σας.