Στη σύγχρονη κοινωνία, είναι συνηθισμένο να πιστεύουμε ότι τα παιδιά πρέπει πάντα να προκαλούν συγκίνηση. Αλλά μερικοί άνθρωποι που βλέπουν τα παιδιά αντιμετωπίζουν μόνο ερεθισμό. Τι κρύβεται πίσω από μια τέτοια εχθρότητα και είναι δυνατόν να αλλάξουμε τα πράγματα;
Στη σύγχρονη κοινωνία, φαίνεται περίεργο να αδιαφορούμε για τα παιδιά των άλλων ανθρώπων. Παρόλο που οι φυλετικές κοινότητες δεν δείχνουν ιδιαίτερη συμπάθεια για τα παράξενα παιδιά και πολλά ζώα αντιτίθενται επιθετικά στους ξένους απογόνους, οι άνθρωποι εξακολουθούν να κατηγορούν τους άλλους για την έλλειψη αναμενόμενης τρυφερότητας.
Πότε επικρατεί ο Ενήλικας
Σύμφωνα με τη θεωρία του καναδικού επιστήμονα Eric Burn, το "I" μας μπορεί να είναι σε τρία διαφορετικά κράτη: το παιδί, ο γονέας και ο ενήλικας. Αντιγράφεται είτε η συμπεριφορά των γονέων μας και ενεργεί το σενάριο της ζωής τους, είτε συμπεριφέρεται όπως κάναμε στην παιδική ηλικία ή ενεργούμε συνειδητά ως ένας ώριμος ενήλικας.
Είναι πιθανόν πίσω από την εχθρότητα προς τα παιδιά να βρίσκεται ο Ενήλικας, ο οποίος με κάθε δυνατό τρόπο περιορίζει τέτοιες εκδηλώσεις του Παιδιού ως αυθορμητισμό και συναισθηματικότητα. Οι λόγοι μπορεί να είναι διαφορετικοί: η έλλειψη παραδείγματος ενός φροντισμένου γονέα στην παιδική ηλικία, η έλλειψη ενθάρρυνσης της εκδήλωσης αυτών των χαρακτηριστικών στην παιδική ηλικία κλπ.
Έτσι, ένας άνθρωπος, ενώ επικοινωνεί με ένα παιδί, αντιμετωπίζει μια εναλλακτική επιλογή: είτε να βυθιστεί στην κατάσταση του Παιδιού, να εισέλθει σε παιχνίδι παιδιού ή να παραμείνει στην κατάσταση των Ενηλίκων έχοντας πάρει μια σοβαρή ματιά. Ένα τέτοιο άτομο στην κατάσταση του Γονέα είναι άβολο. Σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο, το άτομο αρνείται να δώσει αυτό που δεν έλαβε στην παιδική ηλικία του, και ακόμη και ζηλεύει ένα πολύ χαλασμένο παιδί. Και αν μέσω των παιδιών του μπορεί να προσπαθήσει να απαλλαγεί από παλιά τραύματα δίνοντας στο παιδί κάτι που δεν είχε, τότε τα παιδιά των άλλων ανθρώπων είναι απλά μια δυσάρεστη υπενθύμιση των «άρρωστων» επεισοδίων.
Πώς να λύσετε το πρόβλημα;
Να είστε πιο ανεκτικοί στην πρώτη θέση στον εαυτό σας. Σκεφτείτε τι δραστηριότητες παιδιών θα σας ευχαριστήσουν και να τους κάνετε. Παρόλο που αυτό φαίνεται ανόητο, αυτή η προσέγγιση θα σας βοηθήσει να επιλύσετε την εσωτερική σας σύγκρουση.
Όταν κάποιος φοβάται να εκτεθεί
Κατά κανόνα, τα παιδιά είναι ανοιχτά στην εκδήλωση των συναισθημάτων τους, ενώ οι περισσότεροι ενήλικες κρύβουν τα αληθινά συναισθήματά τους και ελέγχουν προσεκτικά τη συμπεριφορά τους. Επιπλέον, μερικές φορές οι αληθινές επιθυμίες μπορούν να κρυφτούν ακόμη και από τον εαυτό τους. Τα παιδιά είναι πολύ διορατικές και χωρίς τελετή μπορεί να μας βάλει σε μια δύσκολη θέση, εκθέτοντας μας. Και αν μπορούμε ακόμα να σιωπήσουμε το παιδί μας, δεν μπορούμε να επηρεάσουμε έναν ξένο. Εξ ου και η δυσφορία: όταν κάποιος θέλει να κρύψει κάτι, σε υποσυνείδητο επίπεδο αισθάνεται ότι το παιδί βλέπει μέσα του και δεν θα παραμείνει σιωπηλός.
Πώς να λύσετε το πρόβλημα;
Δώστε στον εαυτό σας ένα διάλειμμα Δεν χρειάζεται να αισθάνεστε "σωστά", τα συναισθήματα είναι δική σας επιχείρηση. Και αν στις πράξεις σας είστε υποχρεωμένοι να υπακούσετε τους κανόνες της κοινωνίας στην οποία ζείτε, τότε στα συναισθήματά σας δεν υπάρχει. Δώστε στον εαυτό σας ελευθερία και δεν θα έχετε τίποτα να εκθέσετε.
Όταν ένα άτομο αντιλαμβάνεται την ατέλεια του
Συχνά, παράλληλα με τα παιδιά άλλων ανθρώπων, αντιλαμβανόμαστε την αποτυχία μας ως γονέα. Λαμβάνουμε μια αμυντική θέση από το φόβο ότι ο γονέας ενός άλλου παιδιού, πιο ήπιος ή πιο σκληρός από εμάς, θα μας καταδικάσει. Ως εκ τούτου, βλέπουμε το μωρό κάποιου άλλου ως κακοδιατηρημένο, πολύ θορυβώδες και άτακτο.
Με βάση τη λογική, βασιζόμαστε στην ακόλουθη λογική: αν το παιδί ενός άλλου συμπεριφέρεται άσχημα, τότε ο γονέας του τον εκπαιδεύει άσχημα και εκπαιδεύουμε το παιδί του διαφορετικά και, συνεπώς, το κάνουμε καλά. Και σε αυτή την περίπτωση, η αντίθεση για τα παιδιά άλλων ανθρώπων είναι ένας δείκτης χαμηλής αυτοεκτίμησης και η επιθυμία να βρεθεί επιβεβαίωση της ορθότητας των πράξεών τους.
Πώς να λύσετε το πρόβλημα;
Σταματήστε να ανησυχείτε για την αξιολόγηση της μεθόδου γονικής μέριμνας. Δεν υπάρχουν ιδανικοί γονείς, το καθήκον σας είναι να δώσετε στο παιδί σας όλα όσα είναι δυνατά και το πιο σημαντικό - αγάπη και φροντίδα. Καταλάβετε γιατί τόσο φοβάσαι την κριτική ως γονέα στη δική σας διεύθυνση και να απαλλαγείτε από αυτόν τον φόβο.