Η γκρίζα και μονότονη καθημερινή ζωή μας καταπνίγει, κάνει τους ανθρώπους ζοφερούς και δυσαρεστημένους, σταματά σταδιακά να βλέπουν την ομορφιά του κόσμου και να γίνονται ηλικιωμένοι από την ηλικία των τριάντα, σαν να είχαν ζήσει μια μακρά και σκληρή ζωή.
Οι άνθρωποι γκρινιάζουν και γκρινιάζουν, τίποτα δεν τα λατρεύει, χάνουν τον εαυτό τους, διαλύονται σε μια σειρά ατελείωτων ημερών. Φυσικά, μπορείτε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό με αίτημα να διορθώσετε την κατάσταση, αλλά στη συνέχεια δεν υπάρχει χρόνος, έπειτα χρήματα, ή είναι απλώς ενοχλητικό να στραφείτε σε έναν ψυχαναλυτή. Εντούτοις, αφήνοντας όλα να πάνε από μόνο του δεν είναι επίσης η σωστή απόφαση, αυτό είναι που μπορεί να γίνει σε αυτή την περίπτωση για τουλάχιστον ελαφρώς να ρυθμίσετε τι συμβαίνει.
Προσπαθήστε να αλλάξετε την αντίληψη των γεγονότων αντικειμενικά αντικαθιστώντας το καθήκον και την υποχρέωση για τύχη και ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα. Πείτε στον εαυτό σας όχι "πρέπει", "οφείλω", "χρειάζομαι", αλλά λέω "ήμουν τυχερός". Αφήστε να είναι μια μηχανική ενέργεια στην αρχή, αλλά σταδιακά αυτή η υποκατάσταση θα δώσει δράσεις και γεγονότα μια θετική συνειδητοποίηση, και όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν. Δεν πρέπει να "ετοιμάσω δείπνο για την οικογένεια", αλλά "ήμουν τυχερός να ετοιμάσω δείπνο για την οικογένεια", όχι "έπρεπε να βγάλω το παιδί από το νηπιαγωγείο", αλλά "ήμουν τυχερός να παίρνω παιδί από το νηπιαγωγείο."
Δείτε πώς η έμφαση μετατοπίστηκε αμέσως, η συνειδητοποίηση ότι ο καθένας δεν έχει δουλειά, οικογένεια και παιδί, είναι αμέσως σαφές ότι είστε στην πραγματικότητα ένα ευτυχισμένο άτομο και ένας ευτυχισμένος άνθρωπος είναι ευχαριστημένος με τη ζωή του. Αυτή η απλή ψυχολογική κίνηση ονομάζεται "πρακτική ευγνωμοσύνης", είναι πολύ απλή και αποτελεσματική, αν και φυσικά δεν ακυρώνει και δεν αντικαθιστά τη βοήθεια πραγματικών επαγγελματιών.