Όλοι οι άνθρωποι εξαπατούν τακτικά ο ένας τον άλλο. Αυτό οφείλεται στα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ψυχής, καθώς και σε διάφορες κοινωνικές συνθήκες. Έτσι, υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι να καταλάβετε εάν ο συνομιλητής σας είναι ψέματα ή όχι.
Όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται, μπορούμε να θεωρήσουμε αυτή τη δήλωση ένα επιστημονικά αποδεδειγμένο γεγονός. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει, αλλά γνωρίζοντας αυτό το ασήμαντο γεγονός, μπορούμε να μάθουμε να το χρησιμοποιούμε προς όφελος του εαυτού μας και της κοινωνίας. Κάποιος βρίσκεται για να αποκρύψει με συγκεκριμένο τρόπο κάποιες πληροφορίες, κάποιος εξαπατά γιατί δεν μπορεί να πει την αλήθεια εξαιτίας του φόβου. Από πολλές απόψεις, αυτό οφείλεται στην ανατροφή, τις συνήθειες και το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Η σύγχρονη πρακτική ψυχολογία έχει αναπτύξει μια σειρά γενικών μεθόδων για την αναγνώριση των ψεμάτων του συνομιλητή. Οι πιο διάσημοι συγγραφείς σε αυτή την κατεύθυνση της πρακτικής ψυχολογίας μπορούν να θεωρηθούν ο Allan και η Barbara Pease (το βιβλίο τους "Η Γραφή της Γλώσσας του Σώματος"), Desmond Morris, Dr. Kurpatov.
Προκειμένου να προσδιορίσετε εάν ένα άτομο σας ψεύδεται ή όχι, θα πρέπει να στραφείτε προς τους τύπους συμπεριφοράς γενικής ανθρώπινης ασχολίας. Θυμηθείτε τον εαυτό σας όταν ήσαστε παιδί και άλλα παιδιά γύρω σας την εποχή εκείνη. Είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να εξαπατήσουν, επειδή έχουν τη χαμηλότερη εμπειρία ζωής, είναι πιο ευγενικοί και "παρθένοι". Όταν τα μικρά παιδιά βρίσκονται, αυτά, στις περισσότερες περιπτώσεις, έχουν πολύ παρόμοια αντανακλαστικά. Τα παιδιά υποσυνείδητα δεν θέλουν να ακούσουν τα ψέματα που λένε, έτσι υποσυνείδητα θέλουν να κλείσουν είτε τα μάτια τους (έτσι ώστε να μην δουν τον άνθρωπο με τον οποίο βρίσκονται) είτε το στόμα τους (στην πραγματικότητα, δεν λένε ψέματα) ή τα αυτιά τους (που θεωρείται «δεν θέλω να ακούσω τα ψέματά μου) Αυτές οι ίδιες χειρονομίες ισχύουν για τους ενήλικες, σχηματίζουν προσωπικότητες, όμως, κατά τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης τους, αυτές οι χειρονομίες είναι «φτιαγμένες» και γίνονται πιο αόρατες, για παράδειγμα:
- Μια ασυνείδητη επιθυμία να κλείσετε τα μάτια σας ρέει στο ξύσιμο τους. Οι ενήλικες φαίνεται να τραβούν μηχανικά για να τους κλείσουν, αλλά στα μισά του δρόμου αλλάζουν ελαφρώς τη χειρονομία έτσι ώστε να μην φαίνονται τόσο προφανείς.
- Η επιθυμία των παιδιών να κλείνουν τα αυτιά τους, σύμφωνα με την ίδια λογική, τροποποιείται στο ξύσιμο των αυτιών από τους ενήλικες.
- Η χειρονομία του "κλεισίματος του στόματός σας" τροποποιείται ακόμη περισσότερο. Κατά κανόνα, στους ενήλικες μοιάζει με το ξύσιμο της μύτης, αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά το ξύσιμο της μύτης συμβαίνει με το μεσαίο δείκτη ή το δάχτυλο, το ξύσιμο στο πηγούνι ή άλλο μετωπικό τμήμα του προσώπου (φρύδια, μέτωπο, μάγουλα). Θα πρέπει να ειπωθεί ότι σε αυτή τη μορφή χειρονομίας πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, διότι εντοπίζεται συχνότερα από άλλες. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν ένα άτομο λέει ένα ψέμα, η μύτη αρχίζει να κνηστίζει ακούσια. Η χειρονομία "ξύσιμο της μύτης σας" κατά τη διάρκεια της συνομιλίας όχι μόνο κυριολεκτικά κλείνει το στόμα σας και δημιουργεί πρόσθετη προστασία προσώπου.
