Λίγοι άνθρωποι θυμούνται ότι η λέξη "υποκριτής" χρησιμοποιήθηκε αρχικά αποκλειστικά σε θρησκευτικό περιβάλλον, στην καθημερινή ομιλία, για παράδειγμα, τον 17ο αιώνα, όταν ο προσδιορισμός ενός υποκριτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε χρονικά, θα ήταν δύσκολο να ακουστεί.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Η υποκρισία είναι μια εκδήλωση δεικτικής ευσέβειας και αυξημένης ευσέβειας. Επιπλέον, ένα άτομο κρυφά σε μια μορφή κρυμμένη από τον καθένα δεν υποστηρίζει την πίστη του στον Παντοδύναμο, δηλαδή, δεν πιστεύει σε εκείνα τα ιδανικά που υποστηρίζει ανοιχτά πριν από όλους.
2
Σήμερα η λέξη χρησιμοποιείται ευρέως, για παράδειγμα, η έννοια της υποκρισίας αναφέρεται σε μια επίδειξη πίστης σε κάτι, για παράδειγμα, στα ιδανικά μιας επιχείρησης, μιας επιχείρησης, μιας ομάδας κλπ. Ο χανισμός είναι μια εσωτερική αντίθεση στις δηλωμένες ιδέες.
3
Επίσης, η υποκρισία μπορεί να είναι μια μορφή υποκρισίας και φορμαλισμού. Την ίδια στιγμή, η παρωδία αντιφάσκει με τις επιδεικτικές αρχές που κηρύττει και αποδεικνύει σε όλους.
4
Στη σύγχρονη ψυχολογία, η υποκρισία αναφέρεται στην εκδηλωτική συμπεριφορά ενός ατόμου σε σχέση με τους ανθρώπους γύρω του. Από την άποψη των ψυχολόγων, οι άνθρωποι με υποκριτικές συμπεριφορές συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο επειδή προσπαθούν να δικαιολογήσουν με τη συμπεριφορά τους οποιαδήποτε από τις πράξεις τους διαπράττονται σε σχέση με τους εαυτούς τους ή άλλους. Για παράδειγμα, σε μια κοσμική κοινωνία, ένας παλμός μπορεί να κηρύξει και να οικοδομηθεί σε ένα εξαιρετικά ηθικό πρόσωπο, και σε μια κρυμμένη οντότητα μπορεί να είναι λεηλατημένη και εξαπατημένη.
5
Η υποκρισία μπορεί να εκδηλωθεί ως συνειδητή, οπότε αυτή η έννοια γίνεται συνώνυμη με την υποκρισία. Η χρήση ενός σήματος είναι κατάλληλη σε περιπτώσεις όπου ένα άτομο φοράει μια «μάσκα ευπρέπειας», ενώ παραμορφώνει τις πληροφορίες που τον περιβάλλουν υπό το φως που είναι απαραίτητο γι 'αυτόν. Από τη σκοπιά των ψυχολόγων, αυτή η μορφή ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι «κάλυμμα», ή στη δυτική ψυχολογία ένα «τυπικό ψέμα», δηλαδή συμπεριφορά όταν κάποιος δεν θέλει να αλλάξει και να εξαλείψει κάποιες φάρσες στον εαυτό του, αλλά στα μάτια των ανθρώπων γύρω του θέλει να φανεί αξιοπρεπή ή ακόμα και να ξεχωρίζει με τα "ευγενή" χαρακτηριστικά του.
6
Υπάρχει επίσης μια ασυνείδητη μορφή υποκρισίας. Αυτή η μορφή είναι ένα ασυνείδητο ψέμα για τον εαυτό του. Για παράδειγμα, η ζωή σε "ροζ" με πετούν πάνω στα σύννεφα. Με μια ασυνείδητη μορφή υποκρισίας, ένα άτομο δεν παρατηρεί το περιβάλλον στην πραγματικότητά του και ζει με τα ιδανικά του. Ο υποκριτής συναντά μια προσπάθεια να αποθαρρύνει τον υποκριτή με αρνητική και μερικές φορές ακόμη και επιθετικότητα προς τον αντίπαλο. Από την άποψη των ψυχολόγων, μια ασυνείδητη υποκρισία, που δεν μπορεί να πεισθεί, είναι μια ψυχική διαταραχή προσωπικότητας και πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη βοήθεια διαφόρων ψυχοθεραπευτικών μεθόδων και ιατρικά σε εξειδικευμένες ψυχιατρικές κλινικές. Πιστεύεται ότι η συνεχής ψέματα για τον εαυτό και τους άλλους είναι μια μορφή παραληρητικής διαταραχής της προσωπικότητας.