Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από κλειστοφοβία - αυτή είναι μια αρκετά κοινή μορφή φόβου. Αν φοβάστε να οδηγήσετε στο ασανσέρ, πετάξτε σε αεροπλάνο και δεν μπορείτε να μείνετε σε μικρά δωμάτια ή στο πλήθος για πολύ καιρό, θα πρέπει να απαλλαγείτε από αυτή τη φοβία - τότε η ζωή σας θα πάρει νέα χρώματα.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Ζητήστε βοήθεια από ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή - μπορείτε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα μόνοι σας, αλλά μόνο αφού λάβετε τις απαραίτητες συστάσεις από έναν ειδικό. Ο γιατρός θα αξιολογήσει τη σοβαρότητα της κλειστοφοβίας, θα συνταγογραφήσει φάρμακα (αντιψυχωσικά και ψυχοτρόπα φάρμακα), θα δικαιολογήσει τη χρήση μιας συγκεκριμένης τεχνικής.
2
Δοκιμάστε τις περιόδους ύπνωσης - ένα άτομο τίθεται σε κατάσταση έκστασης, προσομοιώνουν μια κατάσταση που τον φοβίζει και μαθαίνουν να ξεφεύγουν από αυτό με τις λιγότερες ψυχικές απώλειες και αντιδράσεις. Οι ειδικοί χρησιμοποιούν χαλαρωτικές και ηρεμιστικές τεχνικές για να διευκολύνουν και στη συνέχεια να εξαλείψουν τις κρίσεις πανικού.
3
Αντιμετωπίστε την κλειστοφοβία με το φόβο - πρέπει να δημιουργήσετε τεχνητά μια κατάσταση που σας βάζει σε κατάσταση πανικού. Μπορείτε να κλειδώσετε σε ένα μικρό δωμάτιο, σε ένα αυτοκίνητο του ανελκυστήρα, κλπ. Αντιμετωπίζοντας τον φόβο σας, περνώντας από όλα τα στάδια της άντλησης μέχρι το τέλος, καταλαβαίνετε ότι στο τέλος δεν συνέβη τίποτα τρομερό. Για να θεραπεύσετε αυτή τη μέθοδο απαιτούνται αρκετές συνεδρίες διορθωτικής θεραπείας.
4
Η μέθοδος μοντελοποίησης είναι ότι ο ασθενής καλείται να παρατηρήσει πώς εκτελείται η θεραπεία ένεσης - βαθμιαία το άτομο οδηγείται να συνειδητοποιήσει ότι οι φόβοι του είναι αβάσιμοι.
5
Χρησιμοποιώντας τεχνικές χαλάρωσης και απεικόνισης, καταφέρνετε να αγνοήσετε τη φοβερή κατάσταση και ο ειδικός, εν τω μεταξύ, σας εξηγεί τις αιτίες των φόβων.
6
Η νοητική-συμπεριφορική θεραπεία χρησιμοποιείται για να αποκαταστήσει την αντίληψη της κατάστασης, να μάθει να ελέγχει τις σκέψεις που προκύπτουν κατά τη στιγμή της συνάντησης με μια τρομακτική κατάσταση και τρόπους για να ξεπεραστούν οι φόβοι. Παρέχονται συγκεκριμένα παραδείγματα στον ασθενή και διδάσκονται ακολουθίες ενεργειών που μπορούν να αποδυναμώσουν την αίσθηση του φόβου.
7
Η χρήση φαρμάκων στη θεραπεία της κλειστοφοβίας μπορεί να οφείλεται στον βαθμό διαταραχής. Σε ήπιες περιπτώσεις, αυτά είναι ηρεμιστικά (δισκία, σταγόνες, βάμματα σιροπιών) με ήπια επίδραση στο νευρικό σύστημα, σε σοβαρές περιπτώσεις απαιτείται σοβαρή θεραπεία. Η δράση των ναρκωτικών στοχεύει στην εξομάλυνση του καρδιακού ρυθμού, της αναπνοής κλπ.