Οι γονείς ανησυχούν, μερικές φορές υπερβολικά, για τις πιθανές συνέπειες των αρνητικών εμπειριών των παιδιών τους: δεν πρόκειται για μακροχρόνιο επαγγελματικό ταξίδι ή διαζύγιο να προκαλέσει σοβαρό ψυχολογικό τραύμα που θα φτάσει στα αισθήματά του κατά την ενηλικίωση;
Τι είναι ψυχολογικό τραύμα;
Το τραύμα δεν είναι μια τρομερή κατάσταση που συνέβη στη ζωή ενός ατόμου (ενήλικος ή μικρός). Αυτές είναι οι συνέπειές του για την ψυχή. Δηλαδή, όταν λέμε "τραύμα", εννοούμε την τιμή για τη ζωή, την προστασία που η ψυχή ανέπτυξε για να επιβιώσει σε μια δύσκολη και απειλητική κατάσταση για την ανθρώπινη ζωή. Έχοντας επιβιώσει από τον τραυματισμό, το σώμα επέζησε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παρέμεινε ολόκληρο και όπως ήταν πριν.
Όταν συμβαίνουν ορισμένα ψυχολογικά τραυματικά συμβάντα, αποθηκεύονται στο νευρικό σύστημα μαζί με αναμνήσεις - εικόνες, εικόνα της εκδήλωσης, ήχοι, μυρωδιές.
Τι είναι το επικίνδυνο ψυχοτράμα για τα παιδιά
Πρώτα απ 'όλα, να θυμάστε ότι ο τραυματισμός αφήνει ένα σημάδι. Ένας ενήλικας, ένας ώριμος άνθρωπος έχει περισσότερες ευκαιρίες να αντιμετωπίσει έναν τραυματισμό από ένα παιδί. Για ένα παιδί στο οποίο ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα έχουν ωριμάσει για 20 χρόνια (και ορισμένα μέρη του εγκεφάλου χρειάζονται περισσότερο χρόνο), οι συνέπειες των τραυματικών γεγονότων μπορεί να έχουν εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες. Πρώτα απ 'όλα, αυτό είναι το αποτέλεσμα στην λειτουργικότητα του εγκεφάλου, και πιο συγκεκριμένα στην γνωστική συνιστώσα (σκέψη), στη συναισθηματική συνιστώσα και στην κοινωνική αλληλεπίδραση. Με άλλα λόγια, όταν ένα παιδί έχει διαγνωστεί με μετατραυματική διαταραχή στρες (PTSD), μπορούμε να παρατηρήσουμε μια σειρά από συμπτώματα που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του μωρού. Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι το τραύμα έχει μη αναστρέψιμη επίδραση στη ζωή και την ψυχή του παιδιού.
Μύθος 1 - Το τραύμα έχει μια μη αναστρέψιμη επίδραση στη ζωή ενός παιδιού.
Όχι, δεν είναι. Όταν συνέβη το γεγονός ότι το μωρό έπρεπε να υπομείνει μια δύσκολη κατάσταση, τότε πρώτα απ 'όλα αξίζει να εκτιμηθεί σε ποιους τομείς της ζωής ο τραυματισμός έπληξε. Προκειμένου το παιδί να αντιμετωπίσει, χρειάζεται τη βοήθεια ενός σταθερού, υποστηρικτικού και επινοητικού ενήλικα. Με άλλα λόγια, το καλύτερο φάρμακο για ένα παιδί είναι η ικανότητα να ανταποκρίνεται με ασφάλεια στο τραύμα, να λαμβάνει υποστήριξη, ενσυναίσθηση και αίσθηση σταθερότητας από τους ενήλικες.
Μύθος 2 - αμέσως μετά το περιστατικό είναι απαραίτητο να παρέχετε ψυχολογική βοήθεια έκτακτης ανάγκης
Το παιδί ζει ήδη το φορτίο τη στιγμή του τραυματισμού. Αν οι γονείς προσπαθήσουν να «διευκολύνουν τη ζωή», στρέψτε την προσοχή τους, φωνάζοντας «ώστε το παιδί να ξεχάσει», τότε σε αυτή την περίπτωση το νευρικό σύστημα του παιδιού φέρει ακόμα μεγαλύτερο φορτίο. Φυσικά, κάθε πατέρας και η μητέρα θέλει αμέσως να διευκολύνει την κατάσταση του παιδιού και να την βοηθήσει, και το κάνουμε αυτό αντανακλαστικά, γιατί είναι δύσκολο για αυτούς να αντέξουν το πόνο του παιδιού. Έτσι, υπάρχει η πρώτη ψυχολογική βοήθεια, η αρχή της οποίας είναι να παρέχει βασικές ανθρώπινες ανάγκες (να αναφέρει τι συνέβη, να προσφέρει στέγη, ασφάλεια, ύπνο και να συνδεθεί με τα αγαπημένα πρόσωπα σε περίπτωση απώλειας).
Μύθος 3 - μετά από ένα τραυματικό συμβάν, το παιδί θα έχει PTSD
Μόνο ένας ειδικός (ψυχολόγος, ψυχίατρος) μπορεί να διαγνώσει το PTSD. Εάν οι γονείς παρατηρούν εκδηλώσεις για ένα μήνα, όπως:
- ένα παιχνίδι που επαναλαμβάνεται συνεχώς και όπου αντικατοπτρίζονται στοιχεία μιας τραυματικής κατάστασης,
- διαταραχές ύπνου / εφιάλτες (χωρίς ρητό περιεχόμενο),
- δυσκολίες στην επικοινωνία
- την απροθυμία να επικοινωνούν,
- υπερβολική παρορμητικότητα και επιθετικότητα,
- η αποσπασματική προσοχή και η αδυναμία συγκέντρωσης,
Με αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει σίγουρα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Αλλά λάβετε υπόψη ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά PTSD ως απάντηση σε τραυματισμό.