Η ηθική στην κοινωνιολογία είναι μία από τις τέσσερις κοινωνικές λειτουργίες που συνθέτουν τη δομή ενός κοινωνιοτύπου. Κ.Ο. Ο Jung ονομάζεται "αίσθημα" ηθικής στα έργα του. Για την ηθική, το πιο σημαντικό πράγμα είναι μια συναισθηματική και προσωπική στάση απέναντι σε ό, τι τους περιβάλλει.
Το πρίσμα μέσω του οποίου ένας άνθρωπος δεοντολογικού τύπου ερμηνεύει τον κόσμο γύρω του, τον εαυτό του, άλλους ανθρώπους, είναι μια στάση. Η σχέση είναι προσωπική, υποκειμενική ή καθολική, αποδεκτή στην κοινωνική εκτίμηση ορισμένων φαινομένων. Για παράδειγμα, "ένα ψέμα για σωτηρία / για καλό" είναι ένα ηθικό φαινόμενο και όχι λογικό.
Η ηθική είναι μια κοινωνικά προσανατολισμένη λειτουργία. Μπορείτε να δείτε τη σύνδεση της ηθικής ως μια κοινωνική λειτουργία με την ηθική ως ένα σύστημα κανόνων και κανόνων που καθορίζουν την αλληλεπίδραση στην κοινωνία. Η πρακτική δείχνει ότι οι ηθικοί άνθρωποι αισθάνονται πιο σίγουροι και ελεύθεροι σε θέματα δεοντολογίας και εθιμοτυπίας από τους λογικούς.
Η ηθική στη δομή του κοινωνικού τύπου είναι υπεύθυνη για την ικανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει και να διαμορφώσει μια στάση απέναντι σε διαφορετικές πλευρές και με διαφορετικές πλευρές της πραγματικότητας. Είτε πρόκειται για συγκεκριμένους ανθρώπους, για δικό τους "εγώ" είτε για γεγονότα, περιστατικά, αντικείμενα και αντικείμενα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εμφάνιση ενός ατόμου δεοντολογικού τύπου μπορεί να αναγνωριστεί από τα ακόλουθα σημεία:
- κινητές, πλούσιες εκφράσεις του προσώπου και μερικές φορές παντομίμα.
- η ποικιλία των εντυπώσεων που χρησιμοποιεί η ηθική στη συνομιλία.
- τη χρήση διαφόρων ενδοεθνικών-λεκτικών παρεμβάσεων που έχουν σχεδιαστεί για να διατηρούν επαφή κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας ("yep" και "aha").
Είναι πιο εύκολο για τους ηθικούς ανθρώπους από τους λογικούς ανθρώπους να κάνουν επαφές και να διατηρούν σχέσεις. Οι ανεπίσημοι ηγέτες σε μια ομάδα που συμβάλλουν στη βελτίωση ή στην επιδείνωση των σχέσεων εντός του ομίλου είναι συνήθως ηθική.
Η ηθική στην κοινωνιολογία είναι εσωστρεφής (λευκή) και εξωστρεφής (μαύρη).
Η εσωστρεφής ηθική είναι η ηθική των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων, η ηθική των προσωπικών αξιολογήσεων. Οι λευκο-ηθικοί τύποι στην κοινωνιολογία περιλαμβάνουν τους τύπους: Dostoevsky, Dreiser, Napoleon, Huxley.
Η εξωστρεφής ηθική είναι η ηθική των συναισθημάτων, η ηθική της καθολικής, καθολικής στάσης σε κάτι και οι συναισθηματικές εκτιμήσεις όλων όσων συμβαίνουν. Οι μαύροι-ηθικοί τύποι στην κοινωνιολογία περιλαμβάνουν τους τύπους: Hamlet, Hugo, Yesenin, Dumas.