Παραπονιόμαστε όλη την ώρα για την έλλειψη χρόνου. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό από τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων. Αλλά σκεφτήκατε ποτέ ότι ίσως απλά δεν ξέρουμε πώς να το ξοδέψουμε σωστά; Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι είναι ο χρόνος;
Ο χρόνος χωρίζεται σε αυθαίρετες μονάδες. Ένα πρόσωπο που έχει μελετήσει τους νόμους της φύσης και την κυκλική φύση των φαινομένων της, όπως η αλλαγή της ημέρας και της νύχτας, εποχές, φάσεις του φεγγαριού ορατές από τη γη, δημιούργησαν συμβατικές μονάδες μέτρησης. Έτσι υπήρχε μία ημέρα διαιρούμενη με ώρες, μία ώρα διαιρούμενη με λεπτά, ένα λεπτό και όχι ένα δευτερόλεπτο. Μια εβδομάδα εμφανίστηκε επίσης, ένα μήνα, μια δεκαετία, ένα τέταρτο, ένα έτος, ένας αιώνας κλπ. Εμφανίστηκε.
Και έτσι συνέβη, αλλά με τη βοήθεια αυτών των καθολικών μονάδων μετράμε τα πάντα. Μετρούνται ο χρόνος εργασίας, η διάρκεια του ύπνου, η ανάπαυση, οι διακοπές, οι διακοπές, τα τρόφιμα, οι τάξεις γυμναστικής κ.λπ. Η ίδια η ζωή χωρίζεται σε αυτές τις χρονικές περιόδους. Γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι θα πρέπει να είναι στο νηπιαγωγείο, πόσοι στο σχολείο, στο κολέγιο, πόσο πρέπει να δουλεύουν, πότε να συνταξιοδοτηθούν, ακόμα και όταν πρόκειται να πεθάνουν. Αποδεικνύεται ότι ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε αυτό το μοτίβο και ο ίδιος έγινε ο δούλος του.
Το σύστημα καθορίζει τα πάντα - το χρόνο που αφιερώνεται στην εργασία, στο δρόμο, στο μεσημεριανό γεύμα. Χρόνος άφιξης τρένου, αεροπλάνου, τρένου. Ώρα άφιξης, μέσος χρόνος ταξιδιού, μέσος χρόνος, σε κυκλοφοριακή συμφόρηση, ανελκυστήρας, για το βούρτσισμα των δοντιών, πλύσιμο πιάτων κ.λπ. Όλη η ζωή είναι απλά αριθμοί! Γνωρίζουμε τους μέσους στατικούς υπολογισμούς των πάντων στον κόσμο. Ακόμη και η μέση διάρκεια του φύλου είναι γνωστή σε εμάς. Μέσος χρόνος ταινιών και μουσικών κομματιών. Μέσος χρόνος για την ανάγνωση βιβλίων! Κάθε άτομο πέφτει από το σύστημα μεσαίων στατικών μετρήσεων στο επίπεδο των τρελών αριθμών. Δεν υπάρχει ουσιαστικά τίποτα από την ατομικότητα - το καθένα είναι απλώς ένας αριθμητικός μέσος υπολογισμός ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή!
Αλλά αυτή η γνώση δεν είναι ευκολότερη για εμάς, όχι χειρότερη. Φυσικά, μπορούμε να ρίξουμε το ρολόι έξω από το παράθυρο, να επαναφέρουμε το ρολόι στο τηλέφωνο, στον υπολογιστή, στο φούρνο μικροκυμάτων, στο ψυγείο, στο αυτοκίνητο. Αλλά ακόμα κι αν δεν δίνουμε προσοχή στην καταγραφή του χρόνου σε επιταγές, σε εισιτήρια στάθμευσης, σε ρολόγια σε στέγες σπιτιών, σε τηλεοπτικές οθόνες, η ζωή μας θα μετατραπεί σε χάος. Δεν θα μπορέσουμε να δουλέψουμε, δεν θα συναντήσουμε όσους συμφωνήσαμε, δεν θα μπορέσουμε να πιάσουμε ένα αεροπλάνο στην ζεστή θάλασσα και να χάσουμε χρήματα. Γενικά, δεν θα είμαστε σε θέση να αλληλεπιδράσουμε στην κοινωνία.
Ο χρόνος πηγαίνει στον αμείλικτο τρόπο. Δεν μπορεί να σταματήσει, δεν μπορεί να επιταχυνθεί. Ο χρόνος ζει παράλληλα με εμάς - εμείς είτε προσαρμόζουμε σε αυτό είτε καθυστερούμε πάντα - προσπαθούμε να καλύψουμε. Ο χρόνος είναι κάτι που δεν εξαρτάται από εμάς - είμαστε εξαρτημένοι από αυτό. Ό, τι κι αν κάνουμε, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε, αλλά από καιρό σε καιρό δεν θα ξεφύγουμε. Απομένει μόνο να προσαρμοστεί σε αυτό. Ή με άλλα λόγια - να πάρει τον έλεγχο του χρόνου σας.
Για να πάρεις χρόνο υπό έλεγχο είναι να χρησιμοποιήσεις αυτές τις συμβατικές μονάδες για τον απόλυτο έλεγχο του όντας υπό όρους καθορισμένου. Σημαίνει να χρησιμοποιείτε το χρόνο για τους συγκεκριμένους στόχους σας.
Ξέρετε ότι τριάντα λεπτά την ημέρα μπορεί να σας κάνει εκατομμυριούχο; Ή δέκα λεπτά την ημέρα θα σας κάνει την πιο συναρπαστική γυναίκα; Ή ο πιο σίγουρος άνθρωπος; Ή σε τριάντα λεπτά την ημέρα θα πάτε στην αρμονία του εσωτερικού σας κόσμου;
Αλλά το πράγμα είναι πολύ απλό και ξεκινάει μικρό. Αρχικά, χρησιμοποιώντας ρολόι και ξυπνητήρι, διδάξτε τον εαυτό σας να σηκωθείτε και να κοιμηθείτε ταυτόχρονα. Ή αν είναι ακόμα δύσκολο, αφήστε 15 λεπτά κάθε πρωί για να καθαρίσετε το διαμέρισμα.
Δεκαπέντε λεπτά, όχι περισσότερο, όχι λιγότερο - ανίχνευση δεκαπέντε λεπτά στο ρολόι και καθορισμός του σκοπού - για παράδειγμα, να πλύνετε τα πατώματα. Εντάξει, την επόμενη μέρα ο στόχος είναι να καθαρίσετε το λουτρό σε λάμψη. Την επόμενη μέρα, πλύνετε το ψυγείο ή πλένετε το παράθυρο στην κουζίνα ή καθαρίζετε το χαλί ή πλένετε τα πιάτα. Σε δύο εβδομάδες το διαμέρισμά σας θα λάμψει και θα λάμψει! Όταν δεν ξέρετε τι να κάνετε, να λύσετε όλα τα πράγματα στο ντουλάπι λινό, ή να ταξινομήσετε και να απορρίψετε τα παλιά παπούτσια. Έτσι, σε δεκαπέντε λεπτά την ημέρα σε ένα μήνα το διαμέρισμά σας, το σπίτι σας θα μετατραπεί σε μια καθαρή καλοσυντηρημένη φωλιά, στην οποία νέες σκέψεις έμπνευσης και ιδεών θα έρθουν μόνοι τους.
Και έτσι, με όλα τα υπόλοιπα - επιλέξτε ένα στόχο, τότε αυτό που σας δόθηκε ήθελε να κάνει, αλλά δεν βρήκατε το χρόνο. Πέντε λεπτά την ημέρα σε ακριβώς εννέα το πρωί για διαλογισμό - παρακαλώ! Τώρα πλησιάζετε στο κέντρο της ύπαρξής σας πέντε λεπτά την ημέρα όλο και πιο κοντά. Δέκα λεπτά την ημέρα για την αποκάλυψη της γυναικείας ουσίας - παρακαλώ - σε δέκα λεπτά μετά από οκτώ παθιασμένος χορός στην αγαπημένη σας μουσική αφιερωμένη στο ιδανικό σας. Θέλετε να γίνετε πλούσιοι - παρακαλώ - 30 λεπτά την ημέρα ελέγξτε τα έσοδα και τις δαπάνες, δείτε τιμές μετοχών, δείτε νέες επενδύσεις, ανοίξτε μια νέα επιχείρηση, εισάγετε νέες τεχνολογίες ανάπτυξης.
Αφήστε μισή ώρα την ημέρα να ασχοληθεί με τη δημιουργικότητα. Μισή ώρα για αυτό που ήθελες από καιρό να κάνεις, αλλά δεν βρήκες ποτέ το χρόνο. Ακριβώς τριάντα λεπτά χωρίς περισπασμούς. Ρυθμίστε τον προσωπικό σας χρόνο μπροστά από το σπίτι σας, έτσι ώστε κανείς να μην σας ενοχλεί και να κάνετε ήρεμα αυτό που ήθελε από καιρό να κάνετε. Σχέδιο, κεντήματα, μοντελοποίηση. Θα δείτε ότι η μισή ώρα δεν είναι αρκετή, αλλά μην είστε ζήλος - αφήστε το για αύριο και δείτε πως κάθε μέρα θα προσπαθήσετε να προσεγγίσετε αυτήν την μακρόχρονη "μισή ώρα" για να συνεχίσετε το δημιουργικό σας έργο.
Έτσι, από το μικρό κάτι μεγαλώνει. Είτε βγαίνει "αύριο" για όλη του τη ζωή, συγκεντρώνει σκόνη σε παλιές βαλίτσες, είτε ξεκινά αύριο με "πέντε λεπτά" και δεν τελειώνει ποτέ.
Τελικά, ο χρόνος που ελέγχεται δεν μας υποδηλώνει υπό όρους ή μας δείχνει κατηγορηματικά το πλαίσιο της εξέλιξης της ύπαρξης και ο ίδιος ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας το πλαίσιο ενός περιορισμένου χρόνου, επεκτείνει τις δυνατότητές του στο άπειρο. Και αν μεγαλώσει πνευματικά, η ίδια η ζωή υπερβαίνει το χρόνο και συνεχίζει, χρησιμοποιώντας ατέλειωτα την καμπυλότητα του χρόνου και του χώρου για να διευρύνει τα όρια της συνείδησης και τις σφαίρες επιρροής στη ίδια τη ζωή και εκείνη που ξεπερνά τη ζωή.