Οι σχέσεις - ένα περίπλοκο πράγμα, ούτως ή άλλως. Ανεξάρτητα από το φύλο και την ηλικία των μερών. Όταν όλοι γύρω είναι ευτυχισμένοι, αγαπούν, είναι φίλοι, σεβασμός και υποστήριξη είναι απλή. Πόσο πιο δύσκολο είναι να διατηρήσετε καλά συναισθήματα όταν ο θυμός, η απογοήτευση, η δυσαρέσκεια ανεβαίνουν επίμονα στο προσκήνιο
Αλλά σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ένα εργαλείο εξοικονόμησης - ένας συμβιβασμός. Είναι αλήθεια ότι εδώ δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Δεν μπορεί να επιτευχθεί συμβιβασμός χωρίς μια πολύ σημαντική δεξιότητα. Ικανότητα διαπραγμάτευσης. Λοιπόν, πώς να επιλέξετε τις σωστές λέξεις σε μια συγκεκριμένη κατάσταση;
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Πρώτα πρέπει να καταλάβετε για ποιον ή γιατί αυτές οι λέξεις είναι "απαραίτητες". Ο τελικός στόχος ορίζεται: ένας συμβιβασμός. Δηλαδή, μια πλήρης και αμοιβαία κατανόηση των συναισθημάτων και των αναγκών του άλλου είναι απαραίτητη για να ικανοποιήσει το τελευταίο όσο το δυνατόν πληρέστερα. Από την άποψη αυτή, τίθεται το ακόλουθο σημαντικό ερώτημα: πώς να κατανοήσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες ενός άλλου ατόμου;
2
Υπάρχει μια σχετικά απλή και ταυτόχρονα απίστευτα αποτελεσματική μέθοδος: ενεργή ακρόαση. Ο ίδιος ο προσβεβλημένος και αναστατωμένος αντίπαλός σας θα σας πει τα πάντα αν δεν κουνάτε απλώς το κεφάλι σας και κοιτάζετε σιωπηλά τα μάτια του, αλλά συμμετέχετε ενεργά στην ιστορία του. Πρέπει να καταστήσετε σαφές ότι καταλαβαίνετε τι μιλάει, μην τον κατηγορείτε, αλλά μάλλον τον υποστηρίζετε. Πώς να το κάνετε; Πολύ απλό - εκφράστε τον ήρεμο, ομοιόμορφο τόνο του. Αυτό πρέπει να γίνει μόνο με σύντομες απλές προτάσεις και μόνο με καταφατική μορφή και μόνο με τα δικά του λόγια. Για παράδειγμα:
Κατάσταση: έρχεστε σπίτι από τη δουλειά και ο σύζυγος δεν σας κοιτάζει, είναι εστιασμένος, σκέφτεται κάτι, δεν σας ακούει καλά, ή δεν απαντά σε ερωτήσεις, αποφεύγει τη συντροφιά σας.
Λύση: είναι απαραίτητο να πλησιάσετε, να καθίσετε δίπλα του, να πάρετε το χέρι (η απτική επαφή συνήθως ενισχύει το αποτέλεσμα) και να πείτε με μια ακόμη και ήρεμη φωνή, «Είστε θυμωμένοι μαζί μου.»
Για παράδειγμα, μια τέτοια απάντηση μπορεί να ακολουθήσει: "Αλλά τι, ήταν δύσκολο να ταξινομήσετε τις κάλτσες σε ζεύγη χθες;"
Εσείς (όλοι με τον ίδιο ομαλό, σίγουρο, ήρεμο ήχο, πάντα σε καταφατική, σαν να διευκρινίζετε): "Είστε θυμωμένος με μένα επειδή δεν είχα πάρει τις κάλτσες σας ζευγάρια χτες"
Αυτός: "Έψαχνα για ζευγαρωμένα δωμάτια όλο το πρωί σήμερα, έπρεπε να πάω με διαφορετικούς τρόπους, σαν ένας ηλίθιος"
Εσείς (ακόμα ήρεμα και καταφατικά): "Είστε προσβεβλημένοι που δεν βρήκατε κάλτσες και έπρεπε να φορέσετε διαφορετικές"
Αυτός: «Όχι μόνο το αφεντικό έτρεξε, είδε επίσης αυτές τις κάλτσες και ας χλευάσουμε
.3
Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος! Το θέμα, αποδεικνύεται, δεν είναι μέσα σου, ούτε καν στις κάλτσες, αλλά στον αφεντικό-τύραννο. Περαιτέρω συμβιβασμός θα είναι πολύ πιο εύκολο να βρεθεί. Ένα σημαντικό «αλλά»: πρέπει να πείτε στον εαυτό σας για τα συναισθήματά σας. Όσον αφορά αυτή την κατάσταση: πρέπει να πείτε στο σύζυγό σας ότι ήμασταν αναστατωμένοι που δεν σας μιλούσε, ότι ανησυχούσατε για την ευημερία και την κατάσταση του νου. Ο αντίπαλός σας πρέπει επίσης να καταλάβει τα συναισθήματά σας. Μην ελπίζετε ότι ο ίδιος θα μαντέψει. Καλύτερα να ενεργήσετε σίγουρα. Και θυμηθείτε, ποιος κατέχει τις πληροφορίες, που κατέχει την κατάσταση.