Όταν ένα άτομο δεν προσβάλλεται για τίποτα, είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθείς αυτή την κατάσταση των πραγμάτων. Θα ήθελα να εκδικηθώ για να θριαμβεύσει η δικαιοσύνη και το άτομο να πάψει να αισθάνεται προσβεβλημένο. Ακόμα και στα παλαιότερα βιβλία λέγεται "ένα μάτι για ένα μάτι, ένα δόντι για ένα δόντι", μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχε πραγματικά η έννοια της εκδίκησης.
Η έννοια της εκδίκησης
Η εκδίκηση είναι σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας. Το σχέδιο εδώ είναι απλό: προσβάλλουν ένα άτομο, τραυματίστηκε. σκέφτεται πώς να κάνει αυτό το καταθλιπτικό συναίσθημα να πάει μακριά. Πιο συχνά, πολλοί δεν είναι σε θέση να αφήσουν να πάνε και να συγχωρήσουν τις προσβολές, και ως εκ τούτου σχεδιάζουν εκδίκηση. Ωστόσο, λίγοι άνθρωποι σκέφτονται ότι ακόμη και μετά από μια εκδικητική αίσθηση στο στήθος δεν μπορεί να πάει μακριά, και, ίσως, θα ενταθεί επίσης λόγω μιας μαίνεται συνείδηση ή ενοχή.
Σε παγκόσμια κλίμακα, η εκδίκηση μπορεί να εξεταστεί σε διάφορα επίπεδα: από ορισμένες «παιδαριώδεις φάρσες» (να εξαπλωθούν οι φήμες, να υποκατασταθούν σε μικροσκοπικά, κλπ.) Στη λεγόμενη vendetta, όταν τελείως αθώοι άνθρωποι αρχίζουν να πεθαίνουν εξαιτίας δύο ανθρώπων που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό το λαό, οι πολέμοι διαπράττονται και συμβαίνουν καταστροφές μεγάλης κλίμακας.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει η φράση "η εκδίκηση είναι το πιάτο που σερβίρεται κρύο". Πράγματι, προτού καταλήξετε σε ύπουλα σχήματα, πρέπει να ηρεμήσετε και να δροσιστείτε. Ίσως ένας ήρεμος εγκέφαλος θα είναι σε θέση να επιλέξει μια άλλη, πιο αποδεκτή λύση στο πρόβλημα.
Εκδίκηση και τιμωρία
Η έκφραση "ένα μάτι για ένα μάτι, ένα δόντι για ένα δόντι" γενικά θεωρεί μια ιδιόμορφη αρχή της δικαιοσύνης: κάθε άτομο πρέπει να λαμβάνει αυτό που του αξίζει. Οι σύγχρονες πραγματικότητες είναι τέτοιες που η έκφραση εξετάζεται μόνο αρνητικά, αλλά για κάποιο λόγο χάνουν τις θετικές πτυχές, αν και θα ήταν πολύ καλύτερο και πιο ανθρώπινο να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη φράση στο πλαίσιο της ανταμοιβής για καλές πράξεις.
Εάν η τιμωρία είναι απαραίτητη για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στον κόσμο, τότε η εκδίκηση καθορίζεται μόνο από την υποκειμενική αντίληψη της κατάστασης από ένα συγκεκριμένο άτομο. Έτσι, ένα άτομο μπορεί να σκεφτεί ότι κάποιος τον επιθυμεί να βλάψει και, χωρίς κατανόηση της κατάστασης, αρχίζει να εκδικείται. Τα κινητήρια κίνητρα του υποτιθέμενου παραβάτη δεν έχουν διασαφηνιστεί, αλλά η εκδίκηση έχει ήδη λάβει χώρα. Πριν από τον καθορισμό της τιμωρίας, αποκαλύπτονται όλα τα χαρακτηριστικά της κατάστασης, εξετάζονται οι θέσεις και των δύο μερών και αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ τιμωρίας και εκδίκησης.