Η συνήθεια να λέτε για τον εαυτό σας χρησιμοποιώντας ένα τρίτο μέρος μπορεί να φαίνεται σκόπιμη και ακόμη και ενοχλητική για κάποιον. Στην πραγματικότητα, ένας άνθρωπος που μιλάει με αυτόν τον τρόπο δεν προσπαθεί αναγκαστικά να διεκδικεί με κάποιον λογαριασμό και να ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα. Τι μπορεί να μιλήσει για έναν τέτοιο τρόπο επικοινωνίας;
Μερικές φορές πρέπει να επικοινωνείτε με ανθρώπους των οποίων οι συνήθειες μπορεί να φαίνονται ασυνήθιστοι, και με κάποιον ιδιαίτερα ευαίσθητο, ακόμη και δυσάρεστο. Μεταξύ αυτών των ατομικών χαρακτηριστικών που δεν τους αρέσει ο καθένας, είναι η συνήθεια να μιλάμε για τον εαυτό μου στο τρίτο πρόσωπο, δηλαδή όχι «θα πάω για μια βόλτα», αλλά, για παράδειγμα, «ο Άντον θα πάει για μια βόλτα». Γιατί είναι συνηθισμένο για μερικούς ανθρώπους να μιλάνε για τον εαυτό τους στο τρίτο άτομο και τι μπορεί να το δείξει αυτό;
Λόγοι να μιλάς για τον εαυτό σου στο τρίτο πρόσωπο από την άποψη της ψυχολογίας
Στην ψυχολογία, υπάρχει ένα ειδικό πείραμα στο οποίο οι συμμετέχοντες μιλάνε για τον εαυτό τους, μιλώντας από το πρώτο, το δεύτερο ή το τρίτο πρόσωπο και στον ενικό ή τον πληθυντικό. Ταυτόχρονα, είναι έκπληκτοι να σημειώνουν για τον εαυτό τους πώς αλλάζουν η στάση τους απέναντι σε αυτά που μιλάνε και πώς αισθάνονται, ανάλογα με το άτομο για το οποίο μιλάνε.
Έτσι, αν ένας συμμετέχων στο πείραμα μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο - δηλαδή, αντί για την αντωνυμία "Εγώ" χρησιμοποιεί "Αυτός / ες" ή αποκαλεί τον εαυτό του με το όνομα - γίνεται ευκολότερο από ποτέ να κάνει διασκέδαση για τον εαυτό του. Επιπλέον, αυτή η μορφή επικοινωνίας με τον συνομιλητή σας επιτρέπει να δηλώνετε με σαφήνεια και ειλικρίνεια τις πραγματικές σας προθέσεις και συμφέροντα. Το γεγονός είναι ότι, μιλώντας με αυτόν τον τρόπο, ένα άτομο βλέπει την κατάσταση σαν από το εξωτερικό και δεν αισθάνεται συναισθηματικά εμπλεκόμενο σε αυτό, παραμένοντας ταυτόχρονα όσο πιο εστιασμένη και πιο εστιασμένη.