Εκτός από την κάλυψη των βασικών αναγκών του παιδιού στη φροντίδα, τη διατροφή, την ασφάλεια και την αγάπη, οι γονείς αντιμετωπίζουν ένα άλλο σημαντικό καθήκον: να παρέχουν τις προϋποθέσεις για την κανονική ψυχική ανάπτυξη της μελλοντικής προσωπικότητας.
Διαφορές στην ανάπτυξη της ψυχής σε ανθρώπους και ζώα
Και στα ζώα και στους ανθρώπους, η ψυχή εξελίσσεται συνεχώς. Αλλά μεταξύ μας υπάρχει μια σημαντική διαφορά: η ψυχή και η φύση του ζώου επηρεάζεται περισσότερο από τη γενετική. Η ανάπτυξη της ψυχής τους είναι, στην ουσία, η μεταφορά της βιολογικής εμπειρίας: μια γάτα-μητέρα θα δείξει στα γατάκια τι να φάει και τι όχι, πώς να κυνηγά, πόσο ψηλά να ανεβείτε και να πηδήσετε, ποιος πρέπει να προσέχει. Τα υπόλοιπα θα ολοκληρωθούν από τη φύση: θα γυαλίσει τις γνώσεις και τις δεξιότητες που αποκτήθηκαν από τη μαμά.
Για την πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης ψυχής, η βιολογική εμπειρία δεν αρκεί - ζούμε σε μια κοινωνία ανάμεσα σε πολλά ανθρώπινα πράγματα και σχέσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παιδιά του "Mowgli", τα οποία μεγάλωσαν στην πρώιμη παιδική ηλικία από ζώα, ουσιαστικά δεν μπορούν να γίνουν πλήρη μέλη της κοινωνίας μας.
Βιολογικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ψυχής
Μπορούμε να μιλάμε για την κανονική ανάπτυξη της ψυχής μόνο όταν στον πυρήνα είναι ένας σωστά διαμορφωμένος εγκέφαλος και νευρικό σύστημα. Οι αλλαγές στην ανατομία του εγκεφάλου μπορεί να είναι συγγενείς, λόγω των ασθενειών της εγκύου γυναίκας, της διατροφής της, του στρες και ούτω καθεξής. Μπορεί να αποκτηθεί: για παράδειγμα, με τραυματισμό στην ινιακή-βρεγματική περιοχή, η ικανότητα μέτρησης χάνεται.
Μερικά παιδιά έχουν έμφυτες ικανότητες και τάσεις για μια συγκεκριμένη δραστηριότητα. Μπορούν να μάθουν, για παράδειγμα, να παίξουν τα μουσικά όργανα γρηγορότερα και να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα από όσους δεν έχουν αυτές τις ικανότητες. Το καθήκον των ενηλίκων είναι να αναγνωρίζουν αυτές τις δημιουργίες εγκαίρως και να δημιουργούν συνθήκες για την ανάπτυξή τους.
Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία επηρεάζουν επίσης την ψυχική δραστηριότητα, για παράδειγμα, στα γηρατειά, η ικανότητα προσαρμογής στο περιβάλλον μειώνεται, επομένως είναι δύσκολο για τους ηλικιωμένους να κατανοήσουν τη σύγχρονη μουσική, τη μόδα και τα νέα των νέων.
Κοινωνικοποίηση
Η μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση και ανάπτυξη της ψυχής ασκείται από το εξωτερικό περιβάλλον: τις σχέσεις και τις στάσεις των γονέων, της κοινωνίας, της θρησκείας, του πολιτισμού, των συνθηκών διαβίωσης.
Η ανάγκη επικοινωνίας είναι μία από τις κυριότερες. Η επικοινωνία δεν είναι μόνο η μεταφορά πληροφοριών, αλλά και η γνώση του εαυτού μας. Καθ 'όλη τη ζωή, η στάση απέναντι στην επικοινωνία αλλάζει: για ένα μικρό παιδί, είναι πιθανότερο η προσοχή, και στη συνέχεια η ανάγκη για σεβασμό και κατανόηση.