Ο όρος "ηδονισμός" έχει αρχαίες ελληνικές ρίζες. Αυτή είναι η διδασκαλία ότι ο κύριος σκοπός της γήινης ύπαρξης είναι να λάβει ευχαρίστηση. Δηλαδή, από την άποψη του ηδονισμού, το υψηλότερο όφελος για ένα άτομο είναι να ζει μια εύκολη, ξέγνοιαστη ζωή, να απολαμβάνει τη μέγιστη ευχαρίστηση από όλες τις πλευρές του και με κάθε δυνατό τρόπο να αποφεύγει όλα αυτά που είναι δυσάρεστα, επώδυνα.
Πώς άρχισε ο ηδονισμός
Σύμφωνα με τη Wikipedia, ο ηδονισμός είναι ένα δόγμα σύμφωνα με το οποίο ένα άτομο πρέπει να αγωνίζεται, πρώτα απ 'όλα, να λαμβάνει απόλαυση από τα πάντα. τι τον περιβάλλει. Πιστεύεται ότι ο ιδρυτής του ηδονισμού ήταν ο Αριστείδης, ένας αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος που έζησε το 435-355. Π.Χ. Υποστήριξε ότι η ψυχή ενός ατόμου μπορεί να είναι σε δύο καταστάσεις: ευχαρίστηση και πόνο. Ένα ευτυχισμένο άτομο, σύμφωνα με τον Αριστεπού, είναι εκείνο που καταφέρνει να διασκεδάσει όσο πιο συχνά γίνεται. Και αυτή η ευχαρίστηση, πρώτα απ 'όλα, πρέπει να είναι φυσική, αισθητή. Για παράδειγμα, ένα άτομο απολαμβάνει νόστιμο φαγητό και νόστιμα ποτά, οικειότητα με έναν σύντροφο, άνετο ρουχισμό, ζεστό μπάνιο, κλπ.
Η συναισθηματική ευχαρίστηση (από ένα όμορφο τοπίο, ακούγοντας μουσική, παρακολουθώντας ένα παιχνίδι, κλπ.) Ο Aristippus έθεσε δευτερεύουσα θέση, αν και αναγνώρισε τη σημασία του.
Το δόγμα του ηδονισμού αναπτύχθηκε περαιτέρω στα συγγράμματα άλλων φιλοσόφων, ιδιαίτερα του Επίκουρου. Σύμφωνα με τον Επίκουρο, η υψηλότερη ευτυχία και απόλαυση στη ζωή μπορεί να επιτευχθεί με την εξάλειψη του πόνου και του πόνου. Ο πόνος και η ταλαιπωρία είναι συχνά μια φυσική συνέπεια των υπερβολών, της έλλειψης υγιούς μετριοπάθειας. Για παράδειγμα, εάν τρώτε πάρα πολύ, δεν πρέπει να εκπλαγείτε από τα πεπτικά προβλήματα. Ή εάν ένα άτομο οδηγεί έναν υπερβολικά αδρανές τρόπο ζωής, προστατεύοντας τον εαυτό του από την παραμικρή άσκηση, μπορεί να έχει προβλήματα με την καρδιά και τις αρθρώσεις του ως αποτέλεσμα. Επομένως, ο Epicurus ζήτησε λογική μετριοπάθεια σε όλα.
Ο αγγλικός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος W. Bentan, ο οποίος έζησε τον 18ο - 19ο αιώνα, κάλεσε αυτές τις απόψεις για την ηδονική συνείδηση του Epicurus.