Ο θάνατος ενός αγαπημένου γίνεται πάντα σοκ, ακόμη και αν δεν ήταν απροσδόκητο. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να υποχωρήσει ο πόνος από τη μεγάλη απώλεια και θα σας επιτρέψει να επιστρέψετε στην κανονική ζωή. Οι άνθρωποι υποφέρουν με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιος έρχεται γρήγορα στα αισθήματά τους και κάποιος και χρόνια δεν μπορούν να απαλλαγούν από πόθο και πόνο.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Η πιο μυστηριώδης πλευρά της ανθρώπινης ζωής είναι ο θάνατος. Η απώλεια αγαπημένων σας δίνει την αίσθηση ότι το έδαφος έχει χτυπηθεί από κάτω από τα πόδια σας. Μπορεί να φαίνεται ότι η ζωή έχει καταστραφεί εντελώς και έχει χάσει κάθε νόημα. Η υπομονή φαίνεται αφόρητη. Αυτή είναι η θλίψη για έναν αποθανόντα αγαπημένο, αυτοσυγκρασία, μια αίσθηση μοναξιάς και απελπισίας. Το αίσθημα ενοχής, η αδυναμία να μετατραπεί ο χρόνος και η αδυναμία από τη σκέψη ότι τίποτα δεν μπορεί να διορθωθεί, συχνά καταστρέφει εντελώς τη ζωή ενός ατόμου που αντιμετωπίζει παρόμοια κατάσταση.
2
Είναι αδύνατο να εξοικειωθείτε με τη σκέψη της απώλειας και πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι οι μήνες, ίσως και χρόνια, πρέπει να περάσουν πριν ο καρδιακός παλμός σταματήσει να είναι τόσο οξύς. Η κηδεία και ο αποχαιρετισμός του αποθανόντος δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να τερματίσει τη ζωή του. Η ψυχή των αναχωρημένων χρειάζεται υποστήριξη και η λαμπρή μνήμη του δεν πρέπει να χαθεί υπό την επίδραση της απελπισίας και της κατάθλιψης. Η αποδοχή του θανάτου δεν σημαίνει λήθη και έλλειψη εμπειρίας. Μην κρατάτε πίσω τα δάκρυα και κρύβετε πόσο βαριά και αφόρητα τα συναισθήματά σας είναι από τους άλλους. Οι εκδηλώσεις της θλίψης είναι φυσικές, ο πόνος πρέπει να ζήσει για να αντιμετωπίσει, να συνηθίσει σε αυτό και να βρει την χαμένη ισορροπία.
3
Οι άκρες "κρατήστε" και "στερεώστε" δεν σημαίνουν ότι η θλίψη πρέπει να οδηγηθεί βαθιά μέσα στην ψυχή. Οι μνήμες ενός αγαπημένου και ιστορίες γι 'αυτόν δεν δείχνουν αδυναμία του πνεύματος, ακόμα κι αν συνοδεύονται από δάκρυα. Τα συναισθήματα πρέπει να χυθούν, η ευκαιρία να μιλήσεις βοηθά αυτό το καλύτερο. Κρατώντας πίσω συναισθηματικές εκδηλώσεις θλίψης μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένη κατάθλιψη. Εάν μετά από 3-4 μήνες μετά την κηδεία η κατάσταση δεν βελτιωθεί, μπορεί να έχει νόημα να αναζητηθεί η βοήθεια ενός πρακτικού ψυχολόγου. Μην καταχραστείτε τα ηρεμιστικά. Ο θορυβώδης πόνος εντείνεται όταν το αποτέλεσμα του φαρμάκου τερματίσει.
4
Μια προσπάθεια να πάμε στη θλίψη με το κεφάλι κάποιου, να επικεντρωθούμε στην απώλεια και να αποσυρθούμε στον εαυτό μας οδηγεί όχι μόνο σε παραβιάσεις της σωματικής και ψυχικής υγείας. Η αποφυγή μιας κανονικής ζωής κάνει τους φίλους και τους συγγενείς να ανησυχούν και να ανησυχούν και μπορούν να περιπλέξουν τις οικογενειακές σχέσεις. Μην ξεχάσετε ανθρώπους που είναι ζωντανοί και στενοί. Δεν πρέπει να στερηθούν την αγάπη και τη φροντίδα. Ακόμη και αν ο πόνος της απώλειας είναι αφόρητος, πρέπει να συγκεντρώσετε όλη τη διανοητική δύναμη και να προσπαθήσετε να μην αποφύγετε την επικοινωνία με την οικογένεια. Δεν μπορείτε να σκεφτείτε μόνο τον εαυτό σας σε μια τέτοια κατάσταση. Επιτρέψτε μου να σας υποστηρίξω, αυτό είναι απαραίτητο όχι μόνο για σας, αλλά και για την οικογένειά σας.