Οι παραλλαγές των παιδιών σε μια συγκεκριμένη ηλικία γίνονται ο κανόνας και το παιδί είναι έτοιμο να κλαίει και να κτυπά το πόδι του για σχεδόν οποιονδήποτε λόγο. Οι γονείς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για να βρουν μια ισορροπία μεταξύ αγάπης και εκπαίδευσης.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Για να αντιμετωπίσετε τις παραμορφώσεις των παιδιών, πρέπει πρώτα να καταλάβετε την αιτία τους. Δεν είναι πάντα αυτή η επιθυμία να δοκιμάσετε κάτι απαγορευμένο ή να κάνετε αντίθετα. Οι λόγοι, στην πραγματικότητα, είναι μαζικοί, για παράδειγμα, άβολα ρούχα, πείνα, κόπωση, ζέστη. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι απαραίτητο να ικανοποιηθεί η ανάγκη του παιδιού καθησυχάζοντάς το στοργικά πριν από αυτό και ρωτώντας ποιο είναι το θέμα.
2
Συχνά το παιδί είναι άτακτος, επειδή αισθάνεται στερημένος της προσοχής, ειδικά όταν προσπαθεί να απευθύνει έκκληση στους ενήλικες, και δεν ακούγεται πεισματάρης. Με την ιδιοτροπία του, το μωρό εκφράζει τη δυσαρέσκειά του και προσπαθεί να προσελκύσει τα μάτια των γονιών του, οπότε δεν μπορείτε να τον επιπλήξετε για αυτό, αλλά πρέπει να αγκαλιάσετε και να αφιερώσετε χρόνο για να μιλήσετε.
3
Για την αποφυγή συχνών θυμάτων, προσπαθήστε να περάσετε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με το παιδί σας. Τώρα φαίνεται τόσο περίπλοκο, γιατί μόλις μεγάλωσε και μπορεί να περπατήσει, να φάει, να καθαρίσει τα παιχνίδια, να τον ξεχάσει σχεδόν. Αλλά αν θέλετε το μωρό σας να μεγαλώσει υγιές και γεμάτο, ικανό να απολαύσει και να αγαπήσει, φροντίστε το σε κάθε στάδιο ανάπτυξης. Παίξτε μαζί του, διαβάστε βιβλία, ξύστε την πλάτη του - θυμάται όλη σας την προσοχή, προσθέτει την αριθμητική των παιδιών του και θα υπάρξουν πολύ λιγότερες παραμορφώσεις προς την κατεύθυνση σας.
4
Μην παρασυρθείτε από απαγορεύσεις. Πολλές μητέρες λατρεύουν να λένε «δεν μπορούν», αλλά όχι επειδή είναι πραγματικά απαγορευμένη, αλλά απλά να μιμούνται τη διαδικασία της εκπαίδευσης. Για παράδειγμα, γιατί δεν μπορείτε να φάτε μια επιπλέον καραμέλα; Σε τελική ανάλυση, ένα παιδί, σε αντίθεση με τους ενήλικες, εξακολουθεί να γνωρίζει πώς να ελέγχει την όρεξή του και αν δεν το χρειάζεται, δεν θα φάει πάρα πολύ. Ή γιατί να μην πέσει; Αυτή είναι μια φυσιολογική διαδικασία αυτογνωσίας. Είναι πολύ τεμπέλης για τη μαμά να πλένει ρούχα αργότερα και μετά το μωρό πέφτει, τον χτυπά επίσης. Σε αυτή την περίπτωση, δεν μπορεί να αποφευχθεί η καμπύλη, επειδή το παιδί απορροφά τα πάντα και θυμάται τα πάντα.
5
Εάν το μωρό κλαίει και δεν μπορεί να σταματήσει, πρέπει να τον καλέσετε να κάνει κάποια δουλειά στην οποία θα αισθάνεται εμπιστοσύνη σε σας και θα ηρεμήσει. Για παράδειγμα, μετακίνηση μπλοκ ή ανάγνωση ενός βιβλίου. Όταν καταλαβαίνει ότι δεν είστε ο εχθρός του, ότι είστε καλός άνθρωπος και δεν θα τον ορκιστεί, θα χαμογελάσει σε μια στιγμή, θα εκπλαγείτε ακόμη και με αυτή τη γρήγορη αλλαγή.
6
Εάν κάποιος μόνος του στην οικογένεια απαγορεύει κάτι και κάποιος το επιτρέπει, τότε αυτό θα οδηγήσει αναμφίβολα σε ιδιοτροπίες προς έναν «κακό» ενήλικα. Επομένως, είναι σημαντικό να διατηρήσουμε μια ενιαία αρχή και να ακολουθήσουμε την ίδια πολιτική για όλα τα μέλη της οικογένειας.
7
Προσπαθήστε γενικά να οργανώσετε τις ημέρες του μωρού σας έτσι ώστε το νευρικό του σύστημα να ενισχύεται μόνο. Αυτό ισχύει για το χρόνο που λαμβάνεται το φαγητό, και περπατά στον καθαρό αέρα, και τον απόγευμα υπνάκο. Είναι καλύτερο να κοιμηθείτε τη νύχτα ταυτόχρονα, και πριν πάτε για ύπνο, θα πρέπει να διαβάσετε το παραμύθι στο παιδί και να φιλήσετε. Μην περιορίζετε την τρυφερότητα και την προσοχή, γιατί αυτό είναι το παιδί σας, και οι ιδιοτροπίες του για κάποιο λόγο. Φροντίστε τον για να μην κλαίει ποτέ και εσείς, με τη σειρά του, ποτέ δεν αναστατώνεστε.