Τα δάκρυα είναι ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων. Στην παιδική ηλικία συμβαίνουν συχνά, αλλά οι κοινωνικοί κανόνες υποδηλώνουν ότι δεν χρειάζεται να κλάψετε πολλά. Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα συναισθήματα δεν μπορούν να κρατηθούν μέσα, είναι απαραίτητο να τα εκτοξεύσουν στην επιφάνεια. Υπάρχουν διάφορες περιπτώσεις που τα δάκρυα βοηθούν στη ζωή, και μερικές φορές τα χαλάζουν μόνο τα πάντα.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Ο καθένας μπορεί να φωνάξει, αλλά ακόμη και στην παιδική ηλικία οι άνθρωποι λένε ότι αυτό δεν είναι καλό, ότι είναι απαραίτητο να κρύβουμε την αντίδρασή τους σε αυτό που συμβαίνει. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα δάκρυα προκαλούν μια διφορούμενη αντίδραση μεταξύ άλλων. Εάν το μωρό εμφανιστεί στο νηπιαγωγείο, τότε όλοι γύρω του αρχίζουν επίσης να κλάψουν. Εάν μια τέτοια συμπεριφορά είναι ένας ενήλικας, οι άνθρωποι γύρω είναι πολύ αμήχανοι και δεν καταλαβαίνουν πώς να συμπεριφέρονται. Αποδεικνύεται ότι μια τέτοια αντίδραση προκαλεί πολύ έντονη δυσφορία σε όλους όσους βρίσκονται κοντά. Και αν αυτό μπορεί ακόμα να συμβεί στο σπίτι, τότε στη δουλειά, τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε απόλυση, ώστε να μην διαταραχθεί η ειρήνη στην ομάδα.
2
Τα δάκρυα προκύπτουν από μια ποικιλία περιστάσεων. Μερικές φορές ο λόγος δύσκολα μπορεί να ονομάζεται σεβαστός, ένας άνθρωπος κλαίει επειδή αισθάνεται πολύς. Αντί να επικρίνει, προσπαθώντας να διορθώσει την κατάσταση, αρχίζει να βρυχάται. Από το εξωτερικό, μοιάζει με μια δικαιολογία για να μην κάνει τίποτα ή να μετατοπίσει την ευθύνη σε άλλους ώμους. Τα δάκρυα μπορεί να είναι ένας τρόπος εκβιασμού, όπως κάνουν μερικές φορές οι γυναίκες για να πείσουν έναν άνθρωπο για την αθωότητά τους. Τα δάκρυα μπορεί να αποτελέσουν εμπόδιο στις δύσκολες καταστάσεις όταν άλλοι προτιμούν να είναι σιωπηλοί, ώστε να μην αντιμετωπίζουν την υστερία. Αυτές οι αντιδράσεις θεωρούνται αρνητικές, καταδικάζονται, γι 'αυτό οι άνθρωποι συχνά αποφεύγουν το κλάμα.
3
Στην εφηβεία, η ευαισθησία είναι αρνητική. Αν κάποιος ξεσπάσει δάκρυα με άλλους ανθρώπους, γίνεται απογοητευμένος ή συχνά εκφοβισμένος. Έχοντας υποβληθεί σε μια τέτοια εκπαίδευση, συνειδητοποιώντας ότι είναι αδύνατο να δείξει αδυναμία, ένα άτομο συχνά αρνείται την εκδήλωση συναισθημάτων για πολλά χρόνια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες, επειδή στην κοινωνία παίζουν ρόλο ισχυρών και σίγουρων ανθρώπων, και αν αυτό δεν γίνει, άλλοι μπορούν να αντιδράσουν πολύ αρνητικά.
4
Οι ψυχολόγοι λένε ότι είναι απαραίτητο να κλάψουμε, ότι αυτή είναι μια ευκαιρία να επιβιώσουμε σε μια δύσκολη κατάσταση, να πετάξουμε οδυνηρές εμπειρίες. Αν αυτό δεν γίνει, τότε η δυσαρέσκεια ή ο θυμός συσσωρεύονται στο εσωτερικό και στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει διάφορες ασθένειες. Αλλά δεν πρέπει να φωνάξετε σε ένα γεμάτο μέρος, αλλά σε ιδιωτικό με τον εαυτό σας. Όσο ισχυρότερα είναι τα δάκρυα, τόσο το καλύτερο. Μετά από μια τέτοια αντίδραση, ανακούφιση έρχεται, η αντίληψη του κόσμου αλλάζει, τα πάντα δεν φαίνεται τόσο τρομακτικό. Τέτοιες ενέργειες βοηθούν στην ανακούφιση του άγχους, στη μείωση του στρες, δίνουν την ευκαιρία να χαμογελάσει ξανά. Μερικές φορές είναι ακόμη χρήσιμο να κλαίει κανείς χωρίς λόγο για να αφαιρέσει τα μικρά συναισθήματα που έχουν συσσωρευτεί μέσα. Για να γίνει αυτό, μπορείτε να συμπεριλάβετε κάποιο είδος ταινίας, το οποίο διαθέτει δάκρυα, ή να διαβάσετε μια θλιβερή ιστορία.