Ο νόμος Yerks-Dodson επιδεικνύει ότι τα κίνητρα δεν είναι πάντοτε χρήσιμα για αποτελεσματική εργασία και μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της συνολικής απόδοσης. Επομένως, τα δημοφιλή στερεότυπα σχετικά με την επιθυμία για δράση μπορεί να μην δικαιολογούν τον εαυτό τους, οδηγώντας ένα άτομο σε αδιέξοδο.
Μύθος 1: συνώνυμο για κίνητρο - ανάπτυξη
Αν συγκρίνουμε τον περίφημο χαρακτήρα του Oblomov με έναν υπάλληλο που θέλει να τερματίσει την εργάσιμη ημέρα και με έναν σπουδαστή που υπογράφει πρόσθετα μαθήματα, νομίζετε ότι μόνο ο τελευταίος έχει κίνητρο. Ο σπουδαστής σκέφτεται για την εκπαίδευσή του και πώς θα τον βοηθήσει στην ανάπτυξη της μελλοντικής του σταδιοδρομίας. Ωστόσο, Oblomov έχει επίσης κίνητρο, και θέλει να επιστρέψει γρήγορα σε μια κατάσταση ξεκούρασης, τυλιγμένο σε ένα ζεστό μπουρνούζι, και βρίσκεται στον αγαπημένο καναπέ του.
Οι προθέσεις ενός εργαζόμενου που σκέφτεται να επιστρέψει σπίτι μόνο λένε ότι θέλει να χαλαρώσει και να απολαύσει την οικιακή άνεση. Ως εκ τούτου, το κίνητρο είναι μάλλον μια επιθυμία να βελτιώσετε τη ζωή σας με οποιοδήποτε τρόπο και να αισθανθείτε εσωτερική σταθερότητα. Το κύριο πράγμα είναι να κρατήσει το περιβάλλον οικείο και άνετο εάν κάποιος θέλει να πάρει ένα άτομο από τη ζώνη άνεσης τους.
Μύθος 2: Ο ευκολότερος τρόπος να κινητοποιήσετε τον εαυτό σας είναι στη ζώνη άνεσης
Στην πραγματικότητα, τα κίνητρα εξαρτώνται άμεσα από το επίπεδο κινδύνου όταν υπάρχει άμεση απειλή για την ανθρώπινη σταθερότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν μπορούμε να βγούμε από τις προθεσμίες, να αναβάλλουμε το έργο μας και την εκτέλεση άλλων ακόμη λιγότερο ενδιαφερόντων εργασιών μέχρι την τελευταία στιγμή. Και το σημείο εδώ δεν είναι η τεμπελιά, αλλά ο μηχανισμός εξοικονόμησης ενέργειας, ο οποίος από τη γέννηση κυριαρχεί στο υποσυνείδητό μας.
Μύθος 3: Είναι δύσκολο για έναν μέσο άνθρωπο να δώσει προτεραιότητα
Ένα τέτοιο στερεότυπο μπορεί να δικαιολογήσει μόνο ένα πραγματικά δυσαρεστημένο άτομο. Στην πραγματικότητα, ο καθένας μας επιλέγει για τον εαυτό του εκείνη την εκδοχή της ύπαρξης που ικανοποιεί συγκεκριμένες βασικές ανάγκες. Επομένως, η προτεραιότητα δεν είναι πάντοτε αυτό που είναι σημαντικό, αλλά αυτό που είναι εύκολα κατανοητό και γνωστό, που σημαίνει ότι δεν απαιτεί ενέργεια. Το υποσυνείδητο μυαλό υπαγορεύει έναν απλούστερο τρόπο επιβίωσης και αν το καθήκον που τίθεται δεν φέρει κίνδυνο κινδύνου, τότε μπορεί να αναβληθεί την επόμενη μέρα ή για αρκετές ώρες.
Μύθος 4: ξεκινήστε με τις πιο δύσκολες προκλήσεις
Αυτές οι συμβουλές μπορούν να ληφθούν μόνο ως ένα δραστικό μέτρο δράσης, όταν άλλες μέθοδοι κινητοποίησης δεν λειτουργούν. Για να καταστήσετε το έργο ευκολότερο και πιο ελκυστικό για το υποσυνείδητο, είναι απαραίτητο να διατυπώσετε συγκεκριμένα τους στόχους σας. Με τη διαίρεση ενός μεγάλου έργου σε στάδια, ένα άτομο θα είναι πιο πρόθυμο να αρχίσει να εργάζεται, χωρίς να υφίσταται πίεση και πίεση. Ακόμα κι αν στην πραγματικότητα το έργο έχει παραμείνει μεγάλο, χωρισμένο σε σημεία, φαίνεται απλούστερο.