Η ενεργή ανθρώπινη δραστηριότητα στοχεύει στον μετασχηματισμό του κόσμου γύρω μας. Περιέχει μια δημιουργική αρχή που μπορεί να λάβει δημιουργικές, καταστροφικές ή ουδέτερες μορφές.
Η θεωρία της δραστηριότητας αναπτύχθηκε στα 20-30 του XX αιώνα από τους σοβιετικούς ψυχολόγους Alexei Nikolaevich Leontyev και Sergey Leonidovich Rubinstein με βάση την πολιτιστική και ιστορική σχολή του Lev Semenovich Vygotsky. Ο επιστήμονας θεώρησε την ανάγκη για μια θεμελιώδη διάκριση μεταξύ κατώτερων και ανώτερων ψυχικών λειτουργιών, βιολογικών και κοινωνικών, «φύσης» και «κουλτούρας».
Μέσω της δραστηριότητας, ένα άτομο θέλει να επιτύχει έναν συνειδητά ορατό στόχο, να συνειδητοποιήσει τις ανάγκες και τα συμφέροντά του, να εκπληρώσει τον ρόλο που του έχει ανατεθεί από την κοινωνία. Δηλαδή, ο μετασχηματισμός της πραγματικότητας καθορίζεται από το εξωτερικό περιβάλλον και τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου. Για δραστηριότητα, ένα άτομο χρειάζεται κίνητρο. Χαρακτηρίζοντας τη δραστηριότητα του υποκειμένου, εξετάστε τη δομή, το περιεχόμενο, τις μεθόδους και τις μεθόδους του και καταγράψτε το τελικό αποτέλεσμα. Οι δραστηριότητες στην ψυχολογία πρέπει να διακριθούν από την παρορμητική συμπεριφορά, που προκαλείται από συναισθήματα και δεν συνδέονται με συνειδητούς στόχους.
Οι ψυχολόγοι διακρίνουν τρεις κύριους τύπους δραστηριότητας: την εργασία, τη διδασκαλία και το παιχνίδι. Ο σχηματισμός του ατόμου ως αντικειμένου δραστηριότητας ξεκινάει από το παιχνίδι: αυτή είναι η αρχαιότερη μορφή δραστηριότητας που διατίθεται στον άνθρωπο. Ένα κοινωνικά σημαντικό προϊόν δημιουργείται στη διαδικασία της κατευθυνόμενης εργασίας: καλλιέργεια, οικιακό αντικείμενο, έργο τέχνης, εφεύρεση, επιστημονική ανακάλυψη. Το δόγμα προετοιμάζει άμεσα το άτομο για εργασία, το αναπτύσσει. Εάν το παιχνίδι είναι παρακινημένο από μια δίψα για ευχαρίστηση, τότε η εκμάθηση και η εργασία είναι μια αίσθηση του καθήκοντος και της ευθύνης.
Έτσι, χάρη στη δραστηριότητα, ένα άτομο ενσαρκώνει ουσιαστικά τις δυνατότητές του. Σε αντίθεση με την καθαρά ζωική ύπαρξη, η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι παραγωγική και όχι μόνο καταναλωτική. Επιπλέον, η δραστηριότητα των ζώων οφείλεται μόνο σε βιολογικούς μηχανισμούς, ενώ οι άνθρωποι - λόγω τεχνητών αναγκών, υψηλότεροι, που παράγονται από την επίδραση του πολιτιστικού και ιστορικού πεδίου.