Το ιατρικό λάθος είναι πάντα ακριβό. Η ψυχιατρική δεν αποτελεί εξαίρεση. Υπάρχουν συνθήκες που εύκολα μπορούν να μπερδευτούν για μια ψυχική διαταραχή, αν και αυτό δεν συμβαίνει. Το σύνδρομο καψίματος (CMEA) είναι πολύ συμπτωματικό της κατάθλιψης. Πού είναι η λεπτή γραμμή που χωρίζει την ψυχική ασθένεια από την ψυχολογική κόπωση, η οποία είναι το αποτέλεσμα της συναισθηματικής υπερφόρτωσης;
CMEA - σύνδρομο καψίματος - ο ορισμός αυτός δόθηκε από τον Herbert Frudenberger, Αμερικανό ψυχολόγο και γιατρό ψυχιατρικής, κατάθλιψη, προστατευτική αντίδραση σε παρατεταμένο συναισθηματικό στρες. Στη συνηθισμένη ζωή, λέμε: "ένας άνθρωπος έκαψε."
Το CMEA συγχέεται συχνά με την κατάθλιψη και αντιμετωπίζεται με αντικαταθλιπτικά, τα οποία από μόνο του μπορούν να βλάψουν τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική υγεία. Το CMEA έχει κοινά χαρακτηριστικά με την κατάθλιψη: απώλεια ενδιαφέροντος στον κόσμο γύρω μας, στη ζωή. Ένα άτομο έρχεται σε αυτό σταδιακά, συναισθηματικά εξασθενίζοντας από το εσωτερικό, εκκενώνοντας και κερδίζοντας την αίσθηση.
Σε ποιον μπορεί να απειληθεί η CMEA;
Πρώτα απ 'όλα, το σύνδρομο της συναισθηματικής κενότητας απειλεί εκείνους που σχετίζονται με αγχωτικές καταστάσεις από το επάγγελμα, ξοδεύουν πολύ χρόνο με ανθρώπους ή με ταλαντούχους, ταλαντούχους δημιουργικούς τύπους με μια λεπτή ψυχική οργάνωση και τη συνήθεια να διατηρούν τα συναισθήματά τους στον εαυτό τους.
Καλλιτέχνες, μουσικοί, ηθοποιοί - αυτοί που συνδέονται με ένα δημόσιο επάγγελμα που απαιτεί συναισθηματική επιστροφή, επίσης υποφέρουν από υπερβολική πίεση. Το CMEA μπορεί να εκδηλωθεί σε σχέση με την υπερβολή της συναισθηματικής σφαίρας, ως αποτέλεσμα προσωπικών αναταραχών και απογοητεύσεων. Ιδιαίτερα ευάλωτες είναι οι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο ευθύνης, η επιθυμία να ελέγχουν τα πάντα προσωπικά ή με το λεγόμενο "εξαιρετικό μαθητικό συγκρότημα".
Αυτή η ψυχολογική ασθένεια πλήττει κυρίως νέους, ηλικίας από 25 έως 50 ετών, όταν ένα άτομο εξακολουθεί να είναι γεμάτο φιλοδοξίες και αναμένει μια επαρκή, κατά την κρίση του, αξιολόγηση της προσωπικότητάς του από την κοινωνία, τους στενούς ανθρώπους και τους συναδέλφους του.
Σημάδια, στάδια και συνέπειες της ΚΟΑΕ
Το πρώτο στάδιο της διαταραχής αρχίζει με μια απότομη, παρορμητική, συναισθηματική έξαρση, μετά την οποία τα συναισθήματα φαίνεται να αναισθητοποιούν έναν άνθρωπο, αισθάνεται άδειο. Η διάθεση αλλάζει απότομα, ξαφνικά, μη κινητοποιημένη. Εμφανίζεται η κόπωση, η αδιαφορία για όσα προσέλκυσαν προηγουμένως, καθώς και η επιθυμία να αναβληθούν σημαντικά θέματα για αργότερα.
Ένα άτομο σε αυτή την κατάσταση αρχίζει να αναγκάζεται να εργάζεται πιο δυναμικά, προσπαθεί να αυτοεπιβάλλεται, παραμελεί τις ανάγκες του, χάνει έναν κανονικό ύπνο. Η αλλαγή σκηνικού, διακοπών ή χαλάρωσης δεν προσφέρει την επιθυμητή διαβεβαίωση.
Υπάρχει μια νεύρωση, η ανησυχία για την εργασία, στις προσωπικές σχέσεις - η μη κινητοποιημένη ζήλια, η επιθυμία για έλεγχο ενός εταίρου. Μπορεί να φαίνεται σε ένα άτομο ότι είναι υποανάπτυκτη, η διαδικασία απαιτεί την άμεση συμμετοχή του. Φόβοι, άγχος, εμμονή παρατηρήσεις.
Το δεύτερο στάδιο επηρεάζει σοβαρότερα τους κοινωνικούς μηχανισμούς που συνδέουν το άτομο με την κοινωνία. Εάν σε αυτό το στάδιο το CMEA μπορεί να θεωρηθεί ως μια φυσική προστατευτική αντίδραση στην υπερφόρτωση, τότε η περαιτέρω εξέλιξη της νευροψυχολογικής διαταραχής μπορεί να οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Σταδιακά, εμφανίζεται ερεθισμός σε σχέση με τους ανθρώπους, τους τόπους, τις σχέσεις, όπου απαιτείται συναισθηματική συμμετοχή. Η αρνητικότητα, ο κυνισμός εκδηλώνεται, ένα άτομο μπορεί να γίνει σαρκαστικό, κοροϊδευτικό, ειρωνικό. Οι σχέσεις αρχίζουν να αποπροσωπούνται, παίρνουν έναν επίσημο χαρακτήρα.
Σε αυτό το στάδιο, ένα άτομο ψάχνει τη σωτηρία από την αγωνία που βρισκόταν σε νέες επαφές (επιχείρηση, φιλία, αγάπη). Αλλά οι εκρήξεις ζεστασιάς στη σχέση γίνονται όλο και πιο σύντομες, ο βαρετός ερεθισμός εμφανίζεται ξαφνικά. Συνδέσεις αρχίζουν να σπάνε αν κάποιος θέλει να ξεφύγει από τη σύγκρουση, οι σχέσεις σταδιακά εξασθενίζουν, τα συναισθήματα πηγαίνουν στην περιφέρεια της συνείδησης, οι επαφές έρχονται στο μηδέν.
Το τρίτο στάδιο είναι διαφορετικό, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγούμε από αυτό ανεξάρτητα. Ως αποτέλεσμα της καταστροφικής ή «διαφυγόντας» συμπεριφοράς, δημιουργείται ένα κενό γύρω από ένα άτομο, άλλοι αρχίζουν να απογοητεύονται, η αυτοεκτίμηση πέφτει. Ψυχολογικά εξαντληθεί, ένα άτομο αρχίζει να αποφεύγει την επαφή με τους ανθρώπους, να κλειδώνεται στον εαυτό του.
Η απομόνωση παίρνει χρόνια χαρακτηριστικά, ένα άτομο σπάζει σκόπιμα τη σύνδεση. Συχνά, τέτοιοι άνθρωποι σταματούν ακόμη και να πάρουν το τηλέφωνο, να σταματήσουν να φροντίζουν τον εαυτό τους, να χάσουν τη δουλειά τους, την οικογένειά τους, να αναζητήσουν μοναξιά, να αποφύγουν οποιαδήποτε ευθύνη. Όταν πρόκειται για την οικογενειακή ζωή, το ενδιαφέρον για τους πιο συναισθηματικά σημαντικούς ανθρώπους χάνεται: ένας σύντροφος, τα δικά τους παιδιά, συγγενείς.
Κατά τη διάρκεια αυτής της επικίνδυνης περιόδου, μπορεί να αναπτυχθεί ο αλκοολισμός ή η τοξικομανία. Τα ψυχοσωματικά αναπτύσσονται όταν, λόγω της απροθυμίας να δουν κάποιον, ένα άτομο αρχίζει να αρρωσταίνει, υποσυνείδητα σχηματίζοντας καταστάσεις στις οποίες θα μείνει μόνη του.
Μερικές φορές σε αυτήν την κατάσταση εκτελούνται αντικοινωνικές πράξεις - για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί ξαφνικά να χαλαρώσει και να ανακατωθεί για να απαλλαγεί από οποιαδήποτε ρουτίνα ή για να αναζητήσει έναν λόγο για να διακόψει την επικοινωνία.
Όταν προσπαθείτε να ασκήσετε πίεση σε ένα συναισθηματικά αδύναμο άτομο, υπενθυμίζοντάς του τις υποχρεώσεις του στην κοινωνία, την εργασία, την οικογένεια, να προκαλέσει ενοχή - μπορείτε να προκαλέσετε επιθετικότητα και ακόμη και σκέψεις αυτοκτονίας σε αυτόν.
Πώς να ξεπεράσετε το σύνδρομο καψίματος;
Εάν στο πρώτο στάδιο της ανάπτυξης του CMEA είναι δυνατό να γίνει με μια αλλαγή σκηνικού, τότε το δεύτερο στάδιο απαιτεί ψυχολογική υποστήριξη, η οποία μπορεί να επιτευχθεί με την κατανόηση στενών ανθρώπων και αξιόπιστων φίλων. Το τρίτο στάδιο σχεδόν πάντα απαιτεί ειδική ψυχολογική βοήθεια.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ΚΟΑΕ μπορεί να πάει σε πιο σοβαρές μορφές - η κατάθλιψη, η ιδιοσυγκρασία, η κλειστοφοβία, η ξενοφοβία ή άλλες φοβίες μπορούν να αναπτυχθούν, μέχρι τις καταστάσεις πανικού. Αυτό δεν είναι τόσο ακίνδυνο όσο φαίνεται, αφού ένα άτομο σε ένα δυσμενές περιβάλλον μπορεί να αναπτύξει μια ψυχική διαταραχή μέχρι την ψύχωση. Σε αυτό το στάδιο, ίσως χρειαστείτε και τη βοήθεια ενός ψυχίατρου.
Μερικοί άνθρωποι με ισχυρή διάνοια φέρνουν την προσωπικότητά τους σε μια κατάσταση σχετικής άνεσης και αρμονίας με τον έξω κόσμο μόνοι τους. Κάποιος πηγαίνει μακρινό σε ένα online παιχνίδι, σε ήσυχη, "μυστική" δημιουργικότητα, περιορίζει τις επαφές του σε στενό κύκλο στενών ανθρώπων ή / και στο Διαδίκτυο, γεμίζοντας την έλλειψη συναισθημάτων με την επικοινωνία στον εικονικό κόσμο.
Παρεμπιπτόντως, ένα άτομο με CMEA μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός συνομιλητής, μια ζωντανή εικονική προσωπικότητα, αλλά ταυτόχρονα είναι απίθανο να κάνει πραγματικές επαφές. Η αποκατάσταση των κοινωνικών δεσμών δεν είναι τόσο απλή. Οι συνεδρίες ψυχανάλυσης μπορούν να βοηθήσουν, κατά τη διάρκεια των οποίων τα συναισθήματα μπορούν να ξαναζήσουν, να αναστηθούν, να εκφραστούν ανοιχτά, να εκτοξευθούν.
Ένας τεράστιος θετικός αντίκτυπος μπορεί να έχει μια νέα αγάπη, η οποία θα αναζωογονήσει, θα ανανεώσει, θα "αναδιαμορφώσει" τη συναισθηματική σφαίρα.