Η συντριπτική πλειοψηφία κάνει λάθος χρησιμοποιώντας τον όρο «άνεση» για να περιγράψει μια άνετη ζωή. Για πολλούς, αυτή η λέξη σχετίζεται μόνο με την καθημερινή άνεση που σχετίζεται άμεσα με την καθημερινή ζωή.
Με αυτή την προσέγγιση, μπορεί να εξομοιωθεί με μια καθιερωμένη συνήθεια, η οποία προκαλεί υποσυνείδητο φόβο της εξαφάνισης της. Συνεπώς, ο ίδιος ο ορισμός της αλλαγής είναι ένα σημάδι φόβου και ταλαιπωρίας για άτομα με μια παραμορφωμένη έννοια της άνεσης. Είναι η βασική αιτία του φόβου και το κύριο εμπόδιο στην επιθυμία των ανθρώπων να φέρουν αλλαγές στη ζωή τους και να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, ώστε τελικά να βρίσκονται εκτός της συνήθους ζώνης άνεσης.
Οι άνθρωποι που έχουν συνηθίσει να βιώνουν έναν υποσυνείδητο φόβο για αλλαγή, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που οδηγούν σε αυξημένη δυνατότητα. Αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι εγκαταλείπουν βίαια όλες τις ευκαιρίες, θεωρώντας δεδομένη τη γύρω πραγματικότητα.
Η ζωή τους είναι ένας τεράστιος σωρός από μη πραγματοποιημένες ευκαιρίες και δυνατότητες απόσβεσης, καθώς και η κατανόηση και συνειδητοποίηση ότι η ικανότητά τους να πετύχουν περισσότερα έχει εξαλειφθεί μαζί με την ικανότητα να ξεπεράσουν το όριο. Το αποτέλεσμα είναι μια διαρκής ύπαρξη που δεν είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα για τους ανθρώπους.
Για να αναπτυχθείτε, πρέπει να κινηθείτε. Για παράδειγμα, θα πρέπει να ξεκινήσετε αλλάζοντας τη συνήθη καθημερινή ρουτίνα σας. Ταυτόχρονα, μην αλλάζετε αμέσως τα πάντα. Απλά ξεκινήστε, για παράδειγμα, κάνετε ασκήσεις το πρωί. Είναι δύσκολο να ξεκινήσετε, αλλά αυτό είναι που χρειάζεται.
Το επόμενο θέμα θα είναι η επίγνωση των δυνατοτήτων τους. Με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης αυτού του θέματος, πρέπει να επιλέξετε μια κατεύθυνση για την ανάπτυξη.
Αξίζει να θυμόμαστε ένα πράγμα: ο έξω κόσμος δεν εξαρτάται από τη ζώνη άνεσης που έχει αναπτύξει ένα άτομο. Είναι μόνο ο καρπός της ψυχικής δραστηριότητας του ατόμου. Και για να δείτε τον κόσμο σε νέα χρώματα, απλά ξεπεράστε τα σύνορά του.
