Όταν επικοινωνείτε ή εργάζεστε με ανθρώπους, πρέπει να αντιμετωπίζετε καταστάσεις σύγκρουσης που προκαλούνται από δυσαρέσκεια με κάτι. Ένα από τα κόμματα αρχίζει να αντιτίθεται, σπέρνοντας αρνητικά συναισθήματα. Η άλλη πλευρά θα πρέπει να είναι συγκαταβατική και να τηρεί τον αλγόριθμο αντίρρησης.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Τη στιγμή εκείνη, όταν ο συνομιλητής θερμαίνεται, εκφράζει δυσαρέσκεια με τους αυξανόμενους τόνους, κάνει ισχυρισμούς, δεν χρειάζεται να απαντά κανείς στον ίδιο. Είναι σημαντικό να ακούτε προσεκτικά το τέλος, αφήστε τον ατμό μακριά.
2
Όταν η μία πλευρά μιλά έξω, ο άλλος πρέπει να ευχαριστηθεί με ήρεμο ήχο για ειλικρίνεια ή να συμφωνήσει στην τρέχουσα παρεξήγηση.
3
Στη συνέχεια, αξίζει να μάθετε τον αληθινό λόγο της διαμαρτυρίας, ζητώντας να διασαφηνιστούν ερωτήματα όπως: "Σας κατανόησα σωστά, τι …;", "Είναι αυτό το γεγονός που σας ενοχλεί;" κ.λπ. Κατά τη διάρκεια του διαλόγου αποσαφήνισης, η πραγματική εικόνα της διαφωνίας με κάτι θα καταστεί σαφής.
4
Αφού εντοπίσει την αληθινή αιτία, ο συνομιλητής πρέπει να προσφέρει επιλογές για την επίλυση του προβλήματος, ανάλογα με την κατάσταση. Αυτή η προσέγγιση θα δημιουργήσει εποικοδομητικό διάλογο χωρίς επιθετικές επιθέσεις. Η δυσαρεστημένη πλευρά θα μαλακώσει την πίεση της, θα προσπαθήσει να συμβιβαστεί.
5
Όταν εκφράζονται οι τρόποι επίλυσης της προβληματικής κατάστασης, αξίζει να συζητηθεί ποια μέθοδος θα ικανοποιήσει πλήρως τον αντίπαλο. Θα πρέπει επίσης να ζητήσετε μια άλλη διευκρινιστική ερώτηση, προκειμένου να βεβαιωθείτε τελικά ότι η ένσταση διευθετείται.
6
Εάν ο δυσαρεστημένος συνομιλητής επιβεβαιώσει ότι το πρόβλημα έχει επιλυθεί, ήταν ικανοποιημένος, τότε η αντίρρηση ξεπεράστηκε.