Η σχιζοφρένεια είναι μια από τις πιο κοινές ψυχικές ασθένειες. Την ίδια στιγμή, η σκέψη, η συναισθηματική σφαίρα, η αντίληψη υποφέρουν. Κίνητρα και ενδιαφέρον για τα νέα, η επιθυμία επικοινωνίας με τους ανθρώπους χάνονται. Παρατηρείται παραλήρημα και ψευδαισθήσεις.
Διαταραχές της σκέψης, του λόγου και των συναισθημάτων στη σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια ως ψυχική ασθένεια καλύπτει πολλά συμπτώματα που δεν προκαλούνται από οργανικές βλάβες. Η νοημοσύνη επίσης δεν υποφέρει. Η κύρια παραβίαση της σκέψης είναι ανοησία. Το Delirium έχει συνήθως ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, συγκεντρώνεται γύρω από ένα συγκεκριμένο θέμα. Φαίνεται στον ασθενή ότι επιδιώκεται ή ελέγχεται από ορισμένες δυνάμεις. Οι ιδέες της αμαρτωλότητας, της ασθένειας, της αυτοπεποίθησης ή, αντίθετα, της ασήμαντης και ευάλωτης είναι συχνές. Όσο περισσότερο προχωρά η ασθένεια, τόσο πιο σίγουρος είναι ο ασθενής στις ιδέες του.
Οι διαταραχές της σκέψης περιλαμβάνουν επίσης τις αισθήσεις της μεταφοράς σκέψεων σε άλλους ανθρώπους, τη θέση των σκέψεων των άλλων ανθρώπων στο κεφάλι από ορισμένες δυνάμεις από το εξωτερικό. Η διαδικασία γενίκευσης είναι παραμορφωμένη, ο ασθενής δεν μπορεί να τονίσει το κύριο πράγμα και συνεχώς προσκολλάται σε μη ουσιαστικά σημεία. Ο συντονισμός σημειώνεται - ο μακρύς λόγος της πάθους σε ασήμαντες περιπτώσεις. Τα θέματα για τους ασθενείς με σχιζοφρένεια είναι διφορούμενα, διότι οι κρίσεις τους ρέουν ταυτόχρονα σε διάφορες κατευθύνσεις. Το επίκεντρο της σκέψης επίσης υποφέρει, γεγονός που το καθιστά μη παραγωγικό.
Με τη σχιζοφρένεια, υπάρχουν διαταραχές του λόγου. Το λεξικό των ασθενών καθίσταται πρωτότυπο, χρησιμοποιώντας ανεξάρτητα επινοημένες μορφές λέξεων. Η ομιλία είναι εκπληκτική, ο ασθενής σχεδόν δεν αλλάζει τον τόνο, έχει ελάχιστες εκφράσεις του προσώπου. Υπάρχει μια τάση να δηλώνεται ομοιοκαταληξία. Οι συναισθηματικές διαταραχές στη σχιζοφρένεια είναι πολύ διακριτές, πρώτα απ 'όλα, αυτή είναι η φτώχεια των συναισθημάτων και της ψυχρότητας. Ο ασθενής φαίνεται αποσπασμένος και ασθενώς ανταποκρίνεται στην διέγερση. Αλλά η συναισθηματική αντίδραση στα ερεθίσματα που σχετίζονται με το θέμα του παραληρήματος μπορεί να είναι υπερβολικά έντονη.