Σε ένα ή τον άλλο βαθμό, η αφηρημένη σκέψη είναι χαρακτηριστική για κάθε άτομο. Βασίζεται στον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων των αντικειμένων, καθώς και στη μετάφρασή τους στη γλώσσα των συμβόλων. Αυτό σας επιτρέπει να προχωρήσετε διανοητικά πέρα από τον πραγματικό κόσμο και να προβλέψετε το αποτέλεσμα των γεγονότων.
Η αφαίρεση ως είδος σκέψης
Η αφηρημένη σκέψη είναι η ικανότητα ενός ατόμου να μεταφράζει επιλεκτικά πληροφορίες σχετικά με πραγματικά αντικείμενα σε σύμβολα, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για να αναζητήσει λύσεις σε συγκεκριμένα πρακτικά προβλήματα. Είναι πιο ανεπτυγμένο μεταξύ επιστημόνων - φυσικών, μαθηματικών, κλπ. Με επιτυχή χειρισμό των αποκτηθέντων συμβόλων και χαρακτηρισμών, ένα άτομο κατάφερε να μάθει πολλές επιτυχημένες επιχειρήσεις. Η αφηρημένη σκέψη σας επιτρέπει να βλέπετε τι συμβαίνει από διαφορετικές γωνίες, να προσομοιώνετε το αποτέλεσμα των γεγονότων και να αντλούν αφηρημένα συμπεράσματα. Σε κάποιο βαθμό, όμως, αναπτύσσεται από κάθε άτομο, προκειμένου να αναπτυχθεί μια ισχυρή συσκευή σκέψης, είναι απαραίτητη μια σημαντική δαπάνη χρόνου, πόρων, καθώς και μια ισχυρή αφοσίωση στον τομέα κάποιου. Η αφαίρεση είναι ένα είδος γενίκευσης των ιδιοτήτων συγκεκριμένων φαινομένων, βάσει των οποίων ένα άτομο μπορεί να "ζωγραφίσει" μια παρόμοια εικόνα και ανεξάρτητα να καταλήξει σε ένα μοντέλο συμπεριφοράς αντικειμένων.
Για να σκεφτεί κανείς αφηρημένα σημαίνει να επισημάνει ορισμένες ιδιότητες και ιδιότητες σε ένα φαινόμενο ή αντικείμενο, χειριζόμενος αυτούς, θα μπορούσε κανείς να προβλέψει τα αποτελέσματα της πρακτικής δραστηριότητας.
Μορφές αφηρημένης σκέψης
Η αφηρημένη σκέψη συνήθως χωρίζεται σε τρεις κύριες μορφές - έννοια, κρίση και συμπέρασμα. Αυτά είναι στοιχεία μιας λογικής αλυσίδας που σας επιτρέπουν να επεκτείνετε την ανθρώπινη συνείδηση. Μια έννοια είναι μια μορφή σκέψης που αντικατοπτρίζει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ή περισσότερων αντικειμένων, βάσει των οποίων κτίζονται οι κρίσεις. Η κρίση είναι μια μορφή σκέψης βασισμένη στην επιβεβαίωση ή την άρνηση οποιωνδήποτε σχέσεων και μοτίβων του κόσμου, καθώς και αντικειμένων σε αυτό. Το συμπέρασμα είναι μια μορφή σκέψης που επιτρέπει σε ένα αφηρημένο άτομο να κάνει ένα λογικό συμπέρασμα βασισμένο σε μία ή περισσότερες κρίσεις. Συνήθως χωρίζονται σε δύο ομάδες - την προϋπόθεση και το συμπέρασμα, το οποίο προκύπτει από αυτές.
Εκτός από την αφηρημένη σκέψη, ένα άτομο μπορεί να μάθει την αλήθεια μέσω της αντίληψης και της αντιπροσώπευσης, αλλά το επίπεδό τους συχνά δεν είναι αρκετό. Η αφαίρεση καθιστά δυνατή την επέκταση της συνείδησης και διανοητικά υπερβαίνει την πραγματικότητα.