Η ψυχοπάθεια είναι διαταραχή διανοητικής προσωπικότητας. Ως αποτέλεσμα του οποίου υπάρχει παραβίαση του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς, η απόρριψη των κοινωνικών κανόνων.
Αυτές οι διαταραχές εμφανίζονται από τη γέννηση ή την πρώιμη παιδική ηλικία και διαρκούν μια ζωή. Σε αυτή την κατάσταση, ο ίδιος ο άνθρωπος και το περιβάλλον του υποφέρουν. Η ψυχοπάθεια μπορεί να παρατηρηθεί σε συνδυασμό με ψυχικές ασθένειες και ως ανεξάρτητη ψυχική διαταραχή.
Οι λόγοι για την ανάπτυξη αυτής της διαταραχής είναι: η παθολογία της εγκυμοσύνης, το τραύμα, οι μολυσματικές ασθένειες σε νεαρή ηλικία, που επηρεάζουν τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα), δηλητηρίαση, κακή ανατροφή.
Η ψυχοπάθεια εκδηλώνεται με ανεπαρκείς απαντήσεις σε κάθε κατάσταση που προκύπτει, ακραίες συναισθηματικές εμπειρίες (συστολή, δυσαρέσκεια, εκδίκηση κ.λπ.). Αυτή η διανοητική διαταραχή έχει διάφορους τύπους, όπως αστενικό, ψυαστενικό, παρανοϊκό, σχιζοειδές, κλπ. Διαφέρουν στον τύπο αντίδρασης, διέγερσης. Η διαφορά επίσης έγκειται στο πώς ένας άνθρωπος ενός ή του άλλου είδους ανέχεται σωματική δραστηριότητα, πόσο γρήγορα κουράζεται.
Σε ύφεση, δεν απαιτείται θεραπεία. Κατά την περίοδο της παροξυσμού, πραγματοποιούνται μέτρα κοινωνικών και ψυχοθεραπευτικών αποτελεσμάτων, ιατρικής θεραπείας. Η θεραπεία συνταγογραφείται και χορηγείται από ψυχίατρο. Η συνταγογράφηση φαρμάκων εξαρτάται από τον τύπο της ψυχοπάθειας. Η πρόγνωση για τη θεραπεία αυτής της πάθησης είναι ευνοϊκή.