Πρέπει να έχετε ακούσει από τους φίλους ή τους γνωστούς σας τη δικαιολογία "Δεν είμαι διανοητικά προετοιμασμένος γι 'αυτό". Αλλά τι σημαίνει να είσαι διανοητικά προετοιμασμένος ή όχι; Για κάποιον λόγο, είναι ηθικό, και όχι κάποια άλλη απροετοίμαστος που εξυπηρετεί συχνά ως λόγος άρνησης να εκτελέσει οποιεσδήποτε ενέργειες, ορισμένες φορές ζωτικές …
Λόγω της συνεχούς κατανομής τους, δημιουργήθηκε σύγχυση: πολλοί αντιλαμβάνονται την ηθική και την ηθική ως συνώνυμα. "Αυτό είναι ανήθικο και ανήθικο", αναφωνεί κάποιος και οι ακροατές σκέφτονται: «Έτσι είναι! Η ντροπή είναι κρίμα …» Εν τω μεταξύ, το συνώνυμο της «ηθικής» δεν είναι «ηθική», δηλαδή δεν είναι εσωτερικός προσανατολισμός για να ζει σύμφωνα με τη συνείδηση, αλλά «θέληση» σε δράση. Έτσι, τα ανήθικα μέσα λιποθυμούν.
Ενέργειες και παράπτωμα
Πάρτε, για παράδειγμα, το γεγονός της μοιχείας. Είναι ανήθικο, αλλά όχι ανήθικο. Ανησυχία - η προθυμία να αλλάξουμε, δηλαδή η αδυναμία να δείξουμε συγκράτηση, να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματα ή να ξεκινήσουμε μια νέα σχέση μόνο μετά την ολοκλήρωση των προηγούμενων. Είναι ακόμη ευκολότερο να θυμηθούμε τις διαφορές και ως εκ τούτου να χρησιμοποιήσουμε τις λέξεις για τον προορισμό τους στο παράδειγμα του στρατού.
Υπάρχει ένα τέτοιο ιδίωμα: "Ο στρατός αποθαρρύνεται". Χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια τέτοια κατάσταση όταν οι στρατιώτες, λόγω περιστάσεων, σημαντικές απώλειες μάχης ή αντιμετωπίζουν ανώτερες δυνάμεις του εχθρού, χάνουν την ικανότητά τους να ενεργούν με οργανωμένο τρόπο, να περάσουν και μερικές φορές να φύγουν. Και πάλι, στη διαφορά ανάμεσα στην ηθική και την ηθική: η λεηλασία, η ίδια η πράξη, είναι ανήθικη, αφού είναι επαίσχυντο (αδίστακτος) να χρησιμοποιήσει ένα πλεονέκτημα εξουσίας για να κλέψει, να ληστέψει, να καταστρέψει.