Για να διευκολυνθεί η ανάγνωση και η ανάλυση των εισερχόμενων πληροφοριών, πρέπει να χρησιμοποιήσετε μερικές μεθόδους για να την οργανώσετε. Ο αγγλικός ψυχολόγος Tony Buchan πρότεινε τη χρήση πνευματικών καρτών ή καρτών μυαλού (αυτά καλούνται επίσης κάρτες μνήμης, χάρτες μυαλού ή κάρτες πληροφοριών) για αυτά και όχι μόνο για αυτούς τους σκοπούς.
Η έννοια των νοητικών καρτών
Μια νοητική κάρτα είναι μια αναπαράσταση σε μια γραφική, συστηματική και πολύπλοκη μορφή ενός συγκεκριμένου γεγονότος, διαδικασίας, ιδέας ή σκέψης. Συνήθως αυτό είναι ένα είδος διαγράμματος σε ένα μεγάλο φύλλο χαρτιού, το οποίο καταγράφει έναν τεράστιο αριθμό συνδέσεων μεταξύ διαφορετικών αντικειμένων στην εν λόγω περιοχή. Μια τέτοια παρουσίαση του υλικού έχει πλεονεκτήματα σε σχέση με την παρουσίασή του εγγράφως, καθώς υπογραμμίζει μόνο τις πιο σημαντικές εικόνες, λέξεις και σχέσεις.
Με τη βοήθεια τέτοιων φαινομενικά συγκεχυμένων χαρτών, ο ανθρώπινος εγκέφαλος αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τις πληροφορίες, τις αναλύει και λαμβάνει κάποια απόφαση ή καθορίζει ένα σχέδιο δράσης. Και όλα αυτά επειδή ο εγκέφαλος επίσης δεν σκέφτεται γραμμικά, μια μάζα των νευρωνικών συνδέσεων γεννιούνται σε αυτό πριν εμφανιστούν πλήρεις πληροφορίες.
Ελεύθερος χάρτης μυαλού
Προκειμένου να δημιουργηθεί σωστά ένας διανοητικός χάρτης που θα δώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα, θα πρέπει να ακολουθήσετε αρκετούς κανόνες στην εφαρμογή του. Ένας από τους πρώτους κανόνες είναι η οριζόντια διάταξη του φύλλου. Αυτό οφείλεται στην εγγύτητα αυτής της μορφής στο φυσικό. Το ανθρώπινο μάτι αντιλαμβάνεται καλύτερα τα "ορθογώνια" που ευρίσκονται στη μεγάλη πλευρά (όπως συμβαίνει με μια τηλεόραση, οθόνη υπολογιστή ή εκπαιδευτικό συμβούλιο). Οι λέξεις στο χάρτη είναι επίσης καλύτερα τοποθετημένες οριζόντια ώστε να μπορείτε να δείτε ολόκληρη την εικόνα χωρίς να κοιτάξετε επάνω.
Στο κέντρο πρέπει να τοποθετήσετε το κύριο στοιχείο του χάρτη (στόχος, όνομα προγράμματος, ονόματα, κλπ.). Αυτό το κέντρο πρέπει να σχεδιαστεί ανάλογα: έντονα (χρησιμοποιώντας περισσότερα από τρία χρώματα), με εικόνες, πλαίσια και την αρχική γραμματοσειρά. Γύρω από αυτό το κέντρο υπάρχουν κλάδους: είτε υποκείμενα, είτε τμήματα, ή στοιχεία σχεδίου κ.λπ. Πρέπει να συνδέονται με το κέντρο με γραμμές και οι γραμμές, ανάλογα με τον τύπο σύνδεσης (συσχετιστική, αιτιακή ή έμμεση), μπορούν να διακοσμηθούν με διαφορετικά χρώματα ή ακόμα και με εικόνες με παχιά αλυσίδες, λεπτές χορδές, ισχυρές γραμμές αλιείας κλπ. Θα πρέπει να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότερα γραφικά στοιχεία στην κάρτα: θεωρούνται καλύτερα από τα λόγια.
Από τα αντικείμενα της δεύτερης τάξης, τα οποία σχετίζονται με το κεντρικό αντικείμενο, μπορείτε επίσης να εκτρέψετε νέες θέσεις που διευκρινίζουν και διευκρινίζουν τα σημεία του σχεδίου ή υποτομέων. Από την άποψη της ιδιαιτερότητας, δεν πρέπει να πάμε πολύ βαθιά και να τονίσουμε περιττά ή χορηγούμενα σημεία. Συνιστάται να χρησιμοποιήσετε μια λέξη-κλειδί ή μια φράση για να περιγράψετε κάθε γραμμή και κάθε θέση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν δημιουργείτε ένα χάρτη αφιερωμένο σε ένα θέμα, δεν πρέπει να αγγίζετε εντελώς διαφορετικές περιοχές. Ακόμα κι αν μια συνεταιριστική σύνδεση οδήγησε ένα άτομο σε κάποιο νέο θέμα, είναι καλύτερο να αναπτύξει ένα νέο χάρτη, υποδεικνύοντας μια σύνδεση με την παλιά.
Θα πρέπει να υπάρχουν πολλά χρώματα, υφές, διάφορες γραμμές και βέλη στον χάρτη, αλλά είναι σημαντικό να μην το παρακάνετε. Ο κύριος στόχος της κάρτας είναι να οργανώσει πληροφορίες και να διευκολύνει την εργασία με αυτήν, και για πολλές περιττές λεπτομέρειες, το νόημα μπορεί να χαθεί. Έτσι, ο διανοητικός χάρτης πρέπει να γίνει εκφραστικός, ζωντανός, συναισθηματικός, αλλά ταυτόχρονα καθαρός και καθαρός. Για να επιτευχθεί αυτή η πολύ αναγκαία ισορροπία, η πρακτική θα βοηθήσει.
Αναλύοντας τον δημιουργημένο χάρτη σκέψης, μπορεί κανείς να πάρει μια διαφορετική ματιά στο αντικείμενο ή το θέμα που εξετάζεται. Ίσως η συνεταιριστική σειρά θα φέρει ένα άτομο σε έναν εντελώς νέο και δημιουργικό τρόπο δράσης ή αλλαγής ενός στόχου λόγω της αδυναμίας να επιτευχθεί με τον προηγουμένως περιγραφόμενο τρόπο.