Πόσο συχνά οι άνθρωποι δεν λένε τι πραγματικά ήταν. Συχνά, δεν λένε τι σκέφτονται. Ο καλύτερος φίλος των ψεμάτων είναι η σιωπή, η μισή αλήθεια. Οι ψείρες μπορεί να είναι μεγάλες και μικρές, αλλά η ακίνδυνη παιδική παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα, και οι αδυναμίες μετατρέπονται σε καθυστερημένα προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχουν κόλπα για τον υπολογισμό του εξαπατητή. Οι ψείρες συνδέονται με συναισθηματική ένταση, αυτό εκδηλώνεται σε λόγια, κινήσεις, ανθρώπινη συμπεριφορά. Όσο λιγότερο συχνά βρίσκεται, τόσο πιο αισθητό είναι.
Θα χρειαστείτε
Παρατηρητής
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Οι ψείρες έχουν λεκτική (ομιλία) και μη λεκτικές (εξωτερικές) ενδείξεις. Στην ομιλία, φαίνεται σαν μια απλή, αφηρημένη αφήγηση: ένα ελάχιστο λεπτομέρεια, πρόσωπα, ονόματα, γενικές φράσεις. Ο ψεύτης φοβάται να εμπλακεί στις περιπλοκές και να τους αποφύγει. Όσο περισσότερο είστε πεπεισμένοι για την ειλικρίνεια του τι ειπώθηκε, τόσο λιγότεροι λόγοι για να το πιστέψετε. Ο απατεώνας χτίζει την αφήγηση, υπολογίζει τους πιθανούς κινδύνους, οπότε η αναζήτηση σταματάει μεταξύ των λέξεων αυξάνεται, σκίζεται, ημιτελή κατασκευές εμφανίζονται. Τα κενά γεμίζουν με παρασιτικές λέξεις, παρεμβολές. Αναστέλλει την αντίδραση στις παρατηρήσεις σας (μελετώντας την απάντηση και προβλέποντας την εξέλιξη της κατάστασης). Ο συνομιλητής αποφεύγει μια άμεση απάντηση, δεν μπορεί να πει μια επιχείρηση ναι ή όχι, αποφεύγει ή χάνεται σε μικρά πράγματα. Ως ελιγμός που αποσπά την προσοχή, χρησιμοποιείται μια έντονη αλλαγή του θέματος όταν τα ψέματα πάνε πάρα πολύ μακριά. Σε μια συνομιλία με έναν ψεύτη, προσπαθήστε να αλλάξετε ξαφνικά το θέμα αυτόματα - θα δείτε ότι θα ανακουφιστεί.
2
Οι ψυχολόγοι υπογραμμίζουν ορισμένα στοιχεία της ομιλίας που προδίδουν ψέματα. Όταν ο ομιλητής υπογραμμίζει την ειλικρίνεια του, μπορεί να ορκιστεί με όλες τις γνωστές μεθόδους ("Ορκίζομαι στην υγεία", "δίνω το χέρι μου στην αποκοπή" κλπ.) Αποφεύγοντας την απάντηση μπορεί συνήθως να αναγνωριστούν από τις φράσεις: "Δεν θυμάμαι" ", " Δεν θέλω να μιλήσω γι 'αυτό. " Η αποφυγή ενός σαφούς «ναι» ή «όχι» πραγματοποιείται με τη βοήθεια μιας ψυχολογικής επίθεσης εναντίον σας: «Το είπατε μόνοι σας», «Με με σέβεσαι;», «Δεν ξέρω τι μιλάω, δεν είπα κάτι τέτοιο», «δεν χρειάζεται να απαντήσω σε τέτοιες ερωτήσεις. " Μερικές φορές ο συνομιλητής μπορεί να προσπαθήσει να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας και να προσδιορίσει μαζί σας: «Είμαστε όμοιοι», «έχω το ίδιο πρόβλημα».
3
Οι ψείρες αφήνουν επίσης εξωτερικές ενδείξεις. Δεδομένου ότι αυτή η διαδικασία είναι πολύ συναισθηματική, επηρεάζει το πρόσωπο και το σώμα. Η έκφραση του προσώπου αλλάζει: το πρόσωπο του εξαπατητή γίνεται κόκκινο (το αίμα βγαίνει στο κεφάλι), τα χείλη του σφίγγονται. Φαίνεται μακριά, δεν κρατάει το βλέμμα σας. Ωστόσο, μπορεί να δει αντίθετα το κενό σημείο. Συχνά αναβοσβήνει, συσπάσεις βλεφάρων, οι μαθητές μπορούν να επεκταθούν (από τον ενθουσιασμό). Απαντώντας σε ερωτήσεις, σκιαγραφεί.
4
Συνήθως οι άνθρωποι μιλούν σε μια συζήτηση, αλλά οι χειρονομίες του ψεύτη δίνουν τα ψέματά του και είναι σήματα για σένα. Σε συνομιλία, μπορεί να αγγίξει το αυτί του, να τρίβει τη μύτη του, να γρατσουνίσει τα μάτια του. Εάν υπάρχει κοσμήματα, μερικές φορές χάντρες πειράζω. Ο ενθουσιασμός αυξάνει την ανάγκη για οξυγόνο, και ένα άτομο χαλαρώνει το κολάρο, γραβάτα. Ο συνομιλητής επιδιώκει να καταλάβει όσο το δυνατόν λιγότερους χώρους, γίνεται πιο σφιχτός, μια αναγκαστική στάση, χέρια σαν κολλημένα στο σώμα. Χρησιμοποιούνται επίσης προστατευτικές κινήσεις: σταυρωμένα χέρια και πόδια (στους αστραγάλους), κλειστές παλάμες. Ένας ψεύτης ψιθυρίζει συνεχώς σε μια καρέκλα, δεν μπορεί να βρει ένα μέρος για τον εαυτό του, κάνει πολλές μικρές κινήσεις με τα πόδια του (κουνώντας, κτυπώντας, κ.λπ.)
5
Ο κ. Alan Pease αναγνώρισε 5 κύριες εξωτερικές ενδείξεις: ένα τρέχον βλέμμα, ένα ελαφρύ χαμόγελο που δεν αφήνει το πρόσωπο, μικρο-ένταση των μυών του προσώπου (μια σκιά έτρεξε), έλεγχος της αντίδρασης του συνομιλητή τη στιγμή των ψεμάτων και βλαστικές αντιδράσεις στο πρόσωπο.
6
Έτσι, αναπτύσσοντας την παρατήρησή σας, μπορείτε να προσδιορίσετε εάν σας λένε την αλήθεια. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι κάποια σημεία μπορεί να είναι χαρακτηριστικά ενός ατόμου, ακόμη και όταν δεν είναι ψέματα - είναι ακριβώς. Για παράδειγμα, έχει τη συνήθεια να διασχίζει τα πόδια του ενώ κάθεται ή πάντα μιλάει με ένα χαμόγελο. Επομένως, εάν δεν μελετήσατε πολύ καλά τον συνομιλητή, τότε κινδυνεύετε να πέσετε στην "παγίδα του Brockau". Ονομάστηκε από τον διάσημο τηλεοπτικό παρουσιαστή Tom Brockau στην Αμερική: αυτή είναι μια λανθασμένη υπόθεση ανθρώπινων πράξεων που είναι φυσικές για σημάδια ψεύδους.
Δώστε προσοχή
Ωστόσο, μην ξεχνάτε την αιώνια σοφία του λαού: "Καλύτερη είναι η πικρή αλήθεια από το γλυκό ψέμα".
Χρήσιμες συμβουλές
Γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω, εσείς οι ίδιοι θα είστε σε θέση να ελέγχετε τις προφορικές και μη λεκτικές σας εκδηλώσεις όταν θέλετε να ξοδέψετε κάποιον. Αλλά για να σώσετε το πρόσωπο, εσείς ο ίδιος πρέπει να πιστέψετε στο δικό σας μύθο, έτσι ώστε για σας αυτό δεν είναι πλέον ένα ψέμα. Τότε άλλοι δεν θα παρατηρήσουν τίποτα.