Είναι παραδοσιακά πιστεύεται ότι η ψυχική ασθένεια δεν μπορεί να θεραπευτεί. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτή η δήλωση είναι πραγματικά αλήθεια, ειδικά αν δεν μιλάμε για τις οριακές καταστάσεις της ψυχής. Ωστόσο, στην ψυχιατρική είναι συνηθισμένο να διακρίνουμε τέσσερα κύρια αποτελέσματα της ψυχικής ασθένειας. Τι μπορούν να είναι;
Πώς θεραπεύεται η σωματική νόσος; Διεξάγεται εξέταση, εντοπίζεται η ρίζα της παθολογίας και συνταγογραφείται η θεραπεία. Σε μια κατάσταση με ψυχική ασθένεια, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Πολλές συνθήκες δεν έχουν συγκεκριμένη αιτία, για παράδειγμα, στο επίπεδο της φυσιολογίας. Εξαιτίας αυτού, είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί μια διόρθωση της κατάστασης και να μεταφερθεί ο ασθενής σε σταθερή ύφεση ή να θεραπευθεί πλήρως.
Οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές είτε παραμένουν με το άτομο για όλη τη ζωή είτε είναι «αποκλεισμένες», αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες συνέπειες.
Είναι αποδεκτό να διακρίνουμε τέσσερις επιλογές για την έκβαση μιας ψυχικής διαταραχής:
- πλήρη ανάκτηση, η οποία είναι εξαιρετικά σπάνια ·
- μερική αποκατάσταση με νοητικό ελάττωμα.
- τη μετάβαση της νόσου σε χρόνια κατάσταση ·
- θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Ανάκτηση από την ψυχική παθολογία
Παρόμοια έκβαση για ένα άρρωστο άτομο είναι δυνατή μόνο στην περίπτωση που είναι δυνατόν να διαπιστωθεί με βεβαιότητα ο λόγος για τον οποίο προέκυψε μια διαταραχή στο έργο της ψυχής.
Για παράδειγμα, σε ασθενείς με αντιδραστική ψύχωση (μια ψυχική διαταραχή που προκαλείται από σοβαρό σοκ, ψυχολογικό τραύμα), σε άτομα που έχουν υποστεί δηλητηρίαση (για παράδειγμα, αλκοόλ), η οποία προκάλεσε αλλαγή στη λειτουργία της ψυχής, συμβαίνει πλήρης ανάκαμψη. Οι ασθενείς που έχουν εκδηλώσει ψυχικά συμπτώματα (ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες) σε σχέση με οποιαδήποτε φυσική ασθένεια υποβάλλονται επίσης σε θεραπεία. Μόλις φύγει η φυσική ασθένεια, η κατάσταση της ψυχής ομαλοποιείται σταδιακά. Έτσι, για παράδειγμα, ψευδαισθήσεις μπορούν να εμφανιστούν σε φόντο υψηλής θερμοκρασίας, ωστόσο, μετά την αποκατάσταση περνούν, συνήθως δεν υπάρχουν συνέπειες.
Μερική ανάκτηση
Στην πραγματικότητα, ένα άτομο είναι απόλυτα υγιές αφού υποβλήθηκε σε μια κατάλληλη θεραπεία. Ωστόσο, υπό την επίδραση του ενοχλητικού έργου της ψυχής, έχει επίμονες παραβιάσεις στη συμπεριφορά ή, σε κάποιο βαθμό, το μυαλό του υποφέρει (μειώνεται). Με άλλα λόγια, υπό την επίδραση της μεταφερόμενης ψυχικής διαταραχής, ένα άτομο αλλάζει, συχνά γίνεται εντελώς διαφορετικό από τον εαυτό του στο παρελθόν. Και τέτοια ελαττώματα παραμένουν μαζί του για ζωή.
Χρόνια πορεία ψυχικής διαταραχής
Μια τέτοια διάγνωση, δυστυχώς, είναι αρκετά συνηθισμένη. Κατά κανόνα, πρόκειται για σοβαρές παθήσεις ή διαταραχές για τις οποίες δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθεί η ρίζα (ή δεν υπάρχει τρόπος να θεραπευθεί).
Αυτοί οι άνθρωποι τοποθετούνται σε ένα δια βίου αρχείο σε ένα νευροψυχιατρικό ιατρείο ή μπορούν να γίνουν μόνιμοι «κάτοικοι» των νευροψυχιατρικών σχολών-οικογενειών. Μερικοί ασθενείς μπορεί να διαγνωστούν με παρατεταμένη και επίμονη ύφεση, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι σε κάποια στιγμή, πιθανώς χωρίς λόγο και εξωτερικό ερέθισμα, η ψύχωση δεν θα εκδηλωθεί ξανά.