Στον σύγχρονο κόσμο υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός ατόμων με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ίσως αυτό οφείλεται σε προβλήματα στην οικογένεια, στην έλλειψη επικοινωνίας με τους συνομηλίκους στην παιδική ηλικία, στον ταχύ ρυθμό και στον ρυθμό της ανάπτυξης της ζωής, κάτι που δεν συμβαδίζει με πολλούς.
Οι άνθρωποι με φλεγματικό τύπο ιδιοσυγκρασίας υπόκεινται σε μια κατάσταση μειωμένης αυτοεκτίμησης, κατά κανόνα, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι μελαγχολικοί, οι φτωχοί και οι φλεγματικοί άνθρωποι βιώνουν κάτι παρόμοιο, ρίχνονται σε αυτο-σκάψιμο, χάνουν ευχάριστες ευκαιρίες που οδηγούν στην πραγματοποίηση των ονείρων και των ιδεών τους. Μερικές φορές κάποιος, κοιτάζοντας την επιτυχία των άλλων, αρχίζει να πιστεύει ότι τα πλεονεκτήματά του είναι χαμηλά σε σύγκριση με αυτά. Εξ ου και η ανάπτυξη της κατάθλιψης, διάφορες νευρικές καταστάσεις που προκαλούν την εμφάνιση διαφόρων ασθενειών στο νευρικό σύστημα.
Προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση και, στην περίπτωση που η νόσος έχει ήδη λάβει τις μορφές της, να την εξαλείψει, θα πρέπει να ληφθούν μια σειρά μέτρων.
Πρώτον, εάν ένα άτομο μπορεί να διαγνώσει ανεξάρτητα μια τάση σε τέτοιες διαταραχές, παράγοντες που μπορούν να αναπτύξουν κατάθλιψη θα πρέπει να είναι περιορισμένοι. Μπορείτε να αποκλείσετε την παρακολούθηση τηλεοπτικών εκπομπών και προγραμμάτων που μιλάνε για την ευτυχισμένη και άνετη ζωή των διασημοτήτων και αντ 'αυτού αφιερώστε το χρόνο σας για να προχωρήσετε σε προπονήσεις, συμπεριλαμβανομένων ψυχολογικών, ή να διαβάσετε χρήσιμη και αναπτυσσόμενη λογοτεχνία. Πρέπει επίσης να περιορίσετε την επικοινωνία με εκείνους τους ανθρώπους που κατηγορούν ένα άτομο για τις αδυναμίες του, για την προσωρινή αδυναμία του να αποκτήσει ή να εκτελέσει κάτι, με μια λέξη - με εκείνους που προκαλούν αισθήματα κατάθλιψης και επιβάλλουν εντελώς περιττές αξίες, αποσπούν την προσοχή από αυτό που μιλάει ο άνθρωπος όνειρα της πραγματικότητας.
Εάν η κατάσταση της κατάθλιψης είναι παρατεταμένη και φτάσει στο αποκορύφωμά της, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν ψυχολόγο που θα συνεργαστεί με τον άνθρωπο, με συνομιλίες και διάφορες θεραπείες μαζί τους και έναν ψυχοθεραπευτή που θα βοηθήσει στη διάγνωση της κατάστασης και θα συντονίσει τη συμπεριφορά του ασθενούς με φαρμακευτική αγωγή. Είναι επίσης δυνατή η ορμονική θεραπεία, η οποία θα συμβάλει στην αναπλήρωση των απαραίτητων ουσιών στο σώμα και στην καταστολή των υπερβολικών ουσιών που προκαλούν αυτή την κατάσταση. Σε αυτόν τον τρόπο, ένα άτομο είναι σε θέση να καταπολεμήσει την ασθένειά του, όταν η θεραπεία παρέχεται τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική πλευρά.
Επιπλέον, κάποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για πνευματικές πρακτικές, οι οποίες περιλαμβάνουν και τους τρεις τομείς. Για παράδειγμα, πολλές αρχαίες ανατολικές πνευματικές πρακτικές συμβάλλουν στην προσαρμογή της διατροφής (πρόσληψη των απαραίτητων ουσιών), διεξάγουν ψυχική εργασία όταν ένα άτομο εξοικειώνεται με την κουλτούρα αυτής της πρακτικής με τη βοήθεια ενός μέντορα ή βιβλίων, ενώ επίσης εκπαιδεύει και μετριάζει το σώμα με τη βοήθεια ασκήσεων συγκεκριμένων πρακτικών. Το κυριότερο είναι να μην εγκαταλείψουμε και να πιστεύουμε στη σημασία τους.