Ζούμε σε μια εποχή που ακόμη και η παλαιότερη γενιά ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο, δημιουργούνται όργανα σε τρισδιάστατους εκτυπωτές, τα παιδιά γεννιούνται από τρεις γονείς και οι άνθρωποι πρόκειται να προσγειωθούν στον Άρη. Πιστεύουμε ότι έχουμε τον έλεγχο όλων, αλλά μόνο μέχρι κάποια μαύρη γάτα να διασχίσει τη διαδρομή μας ή τον καθρέφτη στα σπασμένα σπίτια. Και εδώ αρχίζει ένα τέτοιο ταξίδι μέσα στο χρόνο για αρκετούς αιώνες, και μερικές φορές για χιλιετίες. Οι προκαταλήψεις ζουν στο υποσυνείδητο, εμπλέκονται και αφομοιώνουν με απίστευτη ταχύτητα, αυτοματοποιούνται και περιοδικά εκτείνονται σε πραγματικές καταστάσεις.
Τι είναι οι προκαταλήψεις;
Οι προκαταλήψεις που είναι τόσο στενά συνυφασμένες με τη ζωή είναι, στην πραγματικότητα, αιώνες πρακτικές πρακτικές ευθυγράμμισης της ισορροπίας ζωής των παραδοσιακών κοινοτήτων. Οι άνθρωποι είχαν μια πολύ ιδιαίτερη στάση απέναντι στην έννοια του κανόνα και τη συντήρησή του στο σωστό επίπεδο. Για να μην το παραβιάσουν, επινοήθηκαν ορισμένες εντολές, οι οποίες "έδωσαν" στα μέλη της κοινότητας λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τη συμπεριφορά τους. Αν εμφανιστούν αποκλίσεις, οι φορείς της παράδοσης χρησιμοποίησαν τεχνικές αυτοάμυνας, δημιουργώντας εναλλακτικούς τρόπους έξω από τις συνοριακές καταστάσεις - μαγικές αντιδράσεις.
Πρώτα απ 'όλα, οι προκαταλήψεις για τον φορέα της παραδοσιακής λαογραφικής εικόνας του κόσμου είναι τέτοια προειδοποιητικά σημάδια που, αν τηρούνται σωστά, πρέπει να προστατεύονται από παραβίαση της καθιερωμένης αρμονίας. Και αν όχι, τότε θα υπάρχει πάντα ένα αντίδοτο για να επιστρέψετε τα πάντα στον λεγόμενο κανόνα. Το μπόνους έρχεται με προβλέψεις του μέλλοντος, για τη σταθερότητα του super-superbachuvan.
Ακούγεται σαν κάτι από την περίοδο "πριν από την εκπαίδευση", γιατί εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε αυτά;
Υπάρχουν πολλοί σημαντικοί παράγοντες. Ο πρώτος παράγοντας είναι η πίστη στη δύναμη των δικών του ικανοτήτων. Δεν θέλουμε πάντα να παραδεχτούμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για τη ζωή μας. Παραδεχτείτε ότι είναι πολύ πιο άνετο να κατηγορήσετε μια μαύρη γάτα ή έναν γείτονα με ένα άδειο κάδο για την αποτυχία της εξέτασης ή για την καθυστέρηση μιας συνέντευξης. Πρόκειται για μια τόσο μικρή, αλλά πολύ σημαντική πρωτόγονη χαρά της ζωής, η οποία αφαιρεί την ευθύνη από τον εαυτό της και την μεταφέρει σε ανώτερες δυνάμεις, νεκρούς προγόνους ή μοίρα.
Ο δεύτερος παράγοντας (ο οποίος λογικά απορρέει από τον πρώτο) είναι η τεμπελιά. Στους ανθρώπους, η πρακτική αυτή εκφράζεται μερικές φορές από τέτοιες κατασκευές όπως: "Περιμένω το μοίρα μου", "Το μαύρο μπαρ στη ζωή", "Ο Θεός θα βοηθήσει" / "Για όλο το θέλημα του Θεού" και σε ιδιαίτερα ακραίες περιπτώσεις: "Sharo, έλα!". Πιστεύοντας στις προκαταλήψεις, ένα άτομο χαλαρώνει επειδή σκέφτεται ότι κάποιος από πάνω θα αποφασίσει γι 'αυτόν.
Με όλα αυτά, κάθε πρόσωπο αγαπά σταθερότητα και τάξη στη ζωή του. Από αυτό προκύπτει ο τρίτος παράγοντας - μια αίσθηση ελέγχου. Ναι, αυτό μπορεί να φαίνεται κάπως αντιφατικό σε σχέση με τους δύο προηγούμενους παράγοντες, ωστόσο, οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν και συμμορφώνονται με την προκατάληψη ακριβώς επειδή τους δίνει την ευκαιρία να αισθάνονται ασφαλείς και να ελέγχουν την πραγματικότητα. Η μέθοδος της επιχειρηματολογίας στην περίπτωση αυτή είναι περίπου η εξής: Δεν πηγαίνω σε μαύρες γάτες, κοιτάζω πάντα στον καθρέφτη, ξεχνώ κάτι στο σπίτι, δεν πηγαίνω κάτω από ηλεκτρικούς πόλους, δεν αφήνω μαχαίρια στο τραπέζι για τη νύχτα, αλλά για αυτό κρατώ καλή τύχη και κανένα πρόβλημα. Κέρδος; Κέρδος Επομένως, μερικές φορές μπορεί να φαίνεται σαν ένα είδος πολιτιστικής συμφωνίας: αρκεί να μην παραβιάζετε αυτούς τους "νόμους", η ζωή σας είναι φυσιολογική.
Ο Γιώργος Φρανκλ δήλωσε ότι ο άνθρωπος είναι ζώο που παράγει πολιτισμό, εστιάζοντας στα σύμβολα, χρησιμοποιώντας σημάδια και προσκολλώντας στα σύμβολα. Οι πρόγονοί μας θεωρούσαν τον κόσμο ως σύστημα σημάτων που μπορεί να διαβαστεί. Πολλά σημάδια μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν, κατανοώντας την αρχή της ανάγνωσης. Ένα άτομο συνήθως ενδιαφέρεται για ένα αρκετά περιορισμένο φάσμα θεμάτων, τα οποία μειώνουν την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής. Ως εκ τούτου, ο θάνατος και η αποτυχία είναι πάντα στην κορυφή κάθε πιο εδραιωμένη προκατάληψη.