Το παιδί αρχίζει να καταλαβαίνει και να αισθάνεται ένοχος για αυτό που συνέβη στην ηλικία των 5-7. Συχνά, αυτό το συναίσθημα καλλιεργείται συνειδητά σε αυτό από γονείς που πιστεύουν ότι ενεργούν με καλές προθέσεις. Πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο εκπαιδεύουν το παιδί τους ως ευσυνείδητο και υπεύθυνο άτομο. Αλλά δεν είναι πάντα μόνο να παραδεχτούμε την ενοχή μας για τη διόρθωση σφαλμάτων.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Εάν επιστρέψετε στην παιδική ηλικία, θα θυμάστε ότι οι ενήλικες, οι γονείς ή οι φροντιστές ενέπνευσαν ενοχλητικά συναισθήματα για τις ενέργειες που δεν τους άρεσε. Ήταν εντάξει για ένα παιδί να πάρει τα ρούχα του βρώμικα, αλλά μετά από αυτό συνέβη, μπορούσε να ακούσει τα λόγια ενός ενήλικα ότι δεν μπορούσε να είναι καθαρό, ότι ήταν κακό. Κατά κανόνα, δεν ήταν οι ίδιοι οι πράξεις που καταδικάστηκαν, αλλά ο άνθρωπος που τους διέπραξε. Η ενοχή εισήχθη στο υποσυνείδητό σας μέσω ενός συστήματος τιμωριών και ανταμοιβών.
2
Σταδιακά, καθώς γερνάτε, εμφανίστηκαν ενοχικά συναισθήματα σε εκείνες τις περιπτώσεις, όταν εσείς ή οι πράξεις σας δεν πληρούσατε τις προσδοκίες που σας έθεσαν οι άλλοι. Αυτή τη στιγμή αντικαταστάθηκε η έννοια της ευθύνης και της ενοχής. Σε υποσυνείδητο επίπεδο, καταλάβατε ότι δεν απαιτείται καμία ενέργεια για να διορθωθεί η κατάσταση, απλώς ζητήστε συγνώμη και παραδεχτείτε την ενοχή σας.
3
Μια τέτοια υποκατάσταση στη συνέχεια παίζει ένα σκληρό αστείο με έναν ενήλικα που ειλικρινά δεν καταλαβαίνει τι χρειάζεται για αυτόν στην οικογένεια ή στην εργασία. Με την αδράνεια, αλλά και την παιδική ηλικία, γνωρίζει ότι έχει διαπράξει αδίκημα, αλλά έχει δείξει ότι είναι ένοχος, ζήτησε συγγνώμη και πιστεύει ότι το ζήτημα έχει ρυθμιστεί σε αυτό. Αλλά οι ενέργειες ενός ενήλικα, στην οποία βρίσκεται η ευθύνη για άλλους ανθρώπους και το έργο που του έχει ανατεθεί, δεν είναι παρόμοιες με την παράτυπη συμπεριφορά ενός παιδιού που δεν φέρει καμία ευθύνη.
4
Καταλάβετε ότι ένας ενήλικας δεν χρειάζεται να αισθάνεται ένοχος. Σε περίπτωση που έχετε κάνει κάποιο λάθος, μια συγγνώμη δεν θα είναι αρκετή - αναμένονται περαιτέρω ενέργειες από εσάς, με τις οποίες θα διορθώσετε τη ζημιά που προκλήθηκε σε άλλους.
5
Όταν σταματάτε να ζητάτε μηχανικά συγγνώμη ως παιδική συνήθεια, παραδεχόμενος την ενοχή σας και αρχίζετε να καταβάλλετε προσπάθειες να είστε πάντα υπεύθυνοι για τα λόγια και τις πράξεις σας, μόνο τότε μπορείτε να θεωρήσετε έναν πραγματικό ενήλικα. Απαλλαγείτε από την ενοχή και κερδίζετε μια αίσθηση ευθύνης εάν θέλετε να σας προσελκύσουν σοβαρά οι άλλοι.