Πόσο συχνά παίρνουμε την αίσθηση ότι έχουμε "κουάκερ" στα κεφάλια μας; Οι σκέψεις είναι συγκεχυμένες, σαν να βιάζονται κάπου … Και προφανώς δεν τους συμβαδίζουμε και τους αποσπούνται από τα παράλληλα τρέχοντα προβλήματα που φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα τέλος. Προστιθέμενοι σε αυτό είναι ο τελειομανισμός, τοποθετημένοι προσεκτικά στο κεφάλι μας από τους γονείς: πρέπει να είστε ο πιο έξυπνος, ο ισχυρότερος, ο ταχύτερος … Και φυσικά, λίγο από την πόλη με την εσωτερική αρχιτεκτονική: ο θόρυβος των δρόμων, η φασαρία του πλήθους και το ατελείωτο τρυπάνι ενός γείτονα. Εν μέσω όλων αυτών, δεν είναι εύκολο να ακούσετε την εσωτερική φωνή σας. Αλλά υπάρχουν τουλάχιστον 5 τρόποι για να το κάνετε αυτό.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Ανακόψτε το βήμα. Με την αληθινή έννοια της λέξης. Ξεκινήστε το περπάτημα αργά, οπουδήποτε πηγαίνετε. Ακόμα κι αν καθυστερείτε. Ακόμα κι αν υπάρχει η αίσθηση ότι όσο πιο γρήγορα κάνετε κάτι, τόσο πιο ελεύθερο / ισχυρότερο / πιο έξυπνο, κλπ. Θυμηθείτε την έκφραση "ξεφεύγοντας από ένα πρόβλημα"; Με μια επιβράδυνση, η μυϊκή δομή του σώματος μας χαλαρώνει, πράγμα που μας επιτρέπει να στείλουμε λιγότερες συστολές στον εγκέφαλο. Με άλλα λόγια, αν δεν ακούσετε τον εαυτό σας καλά, σταματήστε.
2
Ξεχωριστές πρωτεΐνες από υδατάνθρακες. Τα ξεχωριστά τρόφιμα είναι απλά: πατάτες - ξεχωριστά από το κρέας, το τυρί - από σπαγγέτι, ντομάτες - από όλα τα άλλα προϊόντα. Η απόκτηση πρωτεΐνης απαιτεί ένα όξινο περιβάλλον, για την πέψη των υδατανθράκων - αλκαλικό. Αυτό σημαίνει ότι όταν τρώμε τρόφιμα χωριστά το ένα από το άλλο, δεν υπερφορτώνουμε το σώμα, αλλά, αντίθετα, το κορεάζουμε με ενέργεια και βιταμίνες. Ο εγκέφαλος αρχίζει να λειτουργεί σαν ρολόι. Θυμηθείτε τη φράση "βάλτε τα πάντα στα ράφια"; Μπορείτε να ξεκινήσετε.
3
Μιλήστε. Για μια ώρα. Ή ένα ζευγάρι. Ή για μια μέρα. Μέσω του λόγου λαμβάνουμε νέες πληροφορίες, ακόμη και όταν μιλάμε μόνο. Αφήνοντας τον εγκέφαλο χωρίς "τροφή" για κάποιο χρονικό διάστημα, τον αναγκάζουμε να χωνέψει το παλιό. Και σταδιακά, απλά γίνεται ξεπερασμένο αυτό που μας προκαλεί ανησυχία.
4
Κραυγήστε τη φασαρία. Περάστε στο πεδίο ή στο δάσος πάνω στον ποταμό. Για να γίνει, τα πόδια εξαπλώνονται ευρέως και τα χέρια απλώνονται και φωνάζουν ότι υπάρχει δύναμη. Και στη συνέχεια κραυγή φωνήεντα με τη σειρά. "Aaaaa - oooo - uuuuu - eeee - yyyy" και με την αντίστροφη σειρά. Όταν συχνά δεν λέμε τίποτα στον συνομιλητή μας (από φόβο ή συμπόνια), όλα αυτά τα λόγια και τα κείμενα παγιδεύονται στο μυαλό μας και κάθε μέρα παρεμβαίνουν στη διαδικασία σκέψης. Επιπλέον, η δομή των μυών του λαιμού παίρνει ένα χτύπημα στο ίδιο και αργές ατροφίες. Οτιδήποτε δεν μιλάει ή θρηνούται, αφήνεται καλύτερα στη φύση.
5
Πείνα. Η καθημερινή θεραπευτική νηστεία είναι ένας πιστός βοηθός που ασχολείται με τη συσσώρευση κόπωσης και εξετάζει την κατάσταση από μια διαφορετική οπτική γωνία. Πράγματι, σε μια κατάσταση στρες, συχνά στραφούμε σε προϊόντα με "φωτεινή" γεύση (έντονα καρυκεύματα, αλατισμένα ή γλυκά). Είναι αυτοί που συμβάλλουν περαιτέρω στον νευρικό ενθουσιασμό, που μας αποσπά από την εποικοδομητική σκέψη. Ο τρόπος σωστής εισόδου και εξόδου από την πείνα διαβάζεται καλύτερα στο βιβλίο του Paul Bragg "Healing Fasting."