Η στάση απέναντι στον περιβάλλοντα κόσμο ως σύνολο ονομάζεται συνήθως μια θέση ζωής. Είναι μια θέση ζωής που είναι αποφασιστική για τη στρατηγική συμπεριφοράς που επιλέγει κάποιος υποσυνείδητα. Χάρη σε αυτήν, κάποιος αντιμετωπίζει δυσκολίες και κάποιος αποθαρρύνεται.
Δραστηριότητα και παθητικότητα
Αυτό δεν σημαίνει ότι μια θέση ζωής είναι ένα είδος εγγενών παραγόντων. Πολλές από τις πτυχές του καθορίζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες ένα άτομο πέρασε την παιδική του ηλικία, παραδείγματα που γνώρισε. Μια θέση ζωής παίρνει συγκεκριμένες μορφές με τον ίδιο τρόπο όπως ένα πρόσωπο που ένα άτομο δεν γνωρίζει αμέσως. Παρ 'όλα αυτά, παρόλο που ο χαρακτήρας επηρεάζει τόσο την προσωπικότητα όσο και τις συμπεριφορές, μπορεί κανείς να αλλάξει συνειδητά και τα δύο.
Η δραστηριότητα σε μια θέση ζωής καθορίζει πόσο επιτυχής είναι ένα άτομο. Είναι θαρραλέος και πρωτοβουλία, δεν φοβάται να ενεργεί και είναι έτοιμος για ενεργά επιτεύγματα. Δεν έχει σημασία αν ένας ηγέτης με τέτοια θέση ή ένας ηγέτης έχει πάντα τη δική του άποψη και δεν συμφωνεί να παραβιάζει τις αρχές του.
Το αντίθετο στις ιδιότητες είναι μια παθητική θέση ζωής. Είναι χαρακτηριστικό των αδιάφορων και αδρανών ανθρώπων. Ένα τέτοιο άτομο είναι πιθανότερο να αποφύγει δυσκολίες, να το λύσει για εβδομάδες. Η παθητικότητα μπορεί να εκδηλωθεί όχι μόνο σε απάθεια και κατάθλιψη, αλλά συχνά οι άνθρωποι αυτοί χαρακτηρίζονται από έλλειψη πρωτοβουλίας για την επίλυση προβλημάτων. Συμβαίνει ότι ένα άτομο ακολουθεί απλώς τις οδηγίες άλλων, χωρίς να τις αμφισβητεί. Μερικοί παθητικοί άνθρωποι δημιουργούν την εμφάνιση της δραστηριότητας, αναστατώνουν και κάνουν θόρυβο, αλλά η έλλειψη ενός φορέα συμπεριφοράς προδίδει την αδράνεια τους.
Μερικοί άνθρωποι γίνονται παθητικοί λόγω της αναταραχής της ζωής. Σε αυτή την περίπτωση, συχνά η παθητικότητα συνδέεται με την επιθετικότητα προς πιο δραστήριους συνεργάτες · ένα άτομο δείχνει την επιθυμία να μετριάζεται και να «εκπαιδεύει με τον σωστό τρόπο» εκείνους που δεν έχουν βάλει σε αποτυχίες όπως αυτόν.