Είμαστε συνηθισμένοι στο γεγονός ότι μας αρέσουν τα καλά συναισθήματα και τα κακά που είναι δυσάρεστα. Στην πραγματικότητα, η σωστή κατανομή των συναισθημάτων σε καλό και κακό βασίζεται στο πόσο προσαρμόζουν ένα άτομο στην πραγματικότητα, πόσο τον βοηθούν να ζήσει.
Οι ψυχολόγοι εντοπίζουν τουλάχιστον 4 συναισθήματα που δεν μπορούν να εξαλειφθούν, επειδή ωφελούν το σώμα και την ψυχή μας. Μερικοί από αυτούς μπορεί να σας εκπλήξουν.
Αγάπη
Η αγάπη θεωρείται σωστά η βασίλισσα όλων των αισθήσεων. Είναι αγάπη που μετατρέπει την ύπαρξή μας σε πραγματική ζωή. Εξομολογεί την κίνηση προς τα εμπρός, την επιθυμία, την πτήση της ψυχής.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα άτομο που θα ήθελε να απαλλαγεί από ένα αίσθημα αγάπης. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει παντού. Η έλλειψη αμοιβαιότητας ή η αδυναμία να είναι με ένα άτομο - και προσπαθούμε να τον διαγράψουμε από τη ζωή μας με όλη μας τη δύναμη. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν να δουλεύουμε "σε λάθος" δουλειά - προσπαθούμε να μην θυμόμαστε το όνειρό μας. Και υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα. Ωστόσο, αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από την αίσθηση της αγάπης, θα οδηγήσει σε σταδιακή μούδιασμα και εξασθένιση ως το αντίθετο της ζωής και της ευημερίας.
Φόβος
Ο φόβος μας "παρουσιάζεται" από μια αίσθηση αυτοσυντήρησης. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στην ανθρωπότητα εάν οι άνθρωποι από τη φύση δεν γνωρίζουν το φόβο. Ο φόβος μας προστατεύει από τον πραγματικό κίνδυνο, καθιστά σαφές στο χρόνο ότι πρέπει να σωθούμε.
Η απαγόρευση του φόβου μας οδηγεί στο άγχος. Σε αντίθεση με τον περιστασιακό και δικαιολογημένο φόβο, ο οποίος «καίγεται», εάν δοθεί ελεύθερη κώλυμα, το άγχος είναι πολύ βαθύτερο. Συχνά, παίρνει τη μορφή μιας χρόνιας πρόβλεψης της εμπειρίας της φρίκης, ανεξάρτητα από το αν πραγματικά μπορεί να απειληθεί ή όχι. Σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις, η εμφάνιση γενικευμένης διαταραχής άγχους είναι δυνατή όταν ένα άτομο βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση έντασης και κινητοποίησης. Την ίδια στιγμή, ο ίδιος καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτα επικίνδυνο γύρω, αλλά δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει το άγχος.
Θυμός
Ο θυμός μας βοηθά να υπερασπιστούμε τα όριά μας. Είναι σαν ένας αισθητήρας που δίνει σήμα όταν κάποιος έχει εισβάλει στην επικράτειά μας. Εάν κάποιος ξένος προσπαθεί να πάρει το χέρι σας, τότε η πρώτη αντίδρασή σας πρέπει ιδανικά να είναι μια έκρηξη θυμού και μια προσπάθεια να απομακρυνθεί. Εάν ο φίλος σας παίρνει τα πράγματα σας χωρίς να ζητάει, θα αισθανθείτε επίσης θυμωμένος και μόνο τότε θα καταλάβετε την κατάσταση. Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση.
Αν ο θυμός κατασταλεί και κανείς δεν μάθει να υπερασπίζεται επαρκώς τα σύνορά του, σταδιακά αυτό θα οδηγήσει σε μια αίσθηση θυμού. Δεν είστε θυμωμένοι για κάποια συγκεκριμένη παραβίαση των συνόρων σας, αλλά πάντα περιμένετε ένα κόλπο από όλους, είστε έτοιμοι να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας και ακόμη και να επιτεθείτε εκ των προτέρων.
Θλίψη
Η θλίψη είναι μια αίσθηση που μας επιτρέπει να ζούμε και να αποδεχόμαστε τις απώλειες που έχει ο καθένας στη ζωή. Με τη βοήθεια της θλίψης, έχουμε την ευκαιρία να αποφύγουμε ό, τι ήταν αγαπητό μας και να συνεχίσουμε να ζούμε.
Εάν απαγορεύσετε στον εαυτό σας να είναι λυπημένος, θα αντικατασταθεί από λαχτάρα. Και το πρόβλημα της λαχτάρα είναι ότι είναι άστεγο. Αν είμαστε λυπημένοι για κάτι ή για κάποιον, έχουμε κάτι που πρέπει να θυμόμαστε, πού να κατευθύνουμε την ενέργειά μας, πώς να ζήσουμε αυτό το κράτος, τότε θέλουμε απλώς "στο κενό". Πρόκειται για μια εξαντλητική κατάσταση, η οποία συχνά είναι πολύ δύσκολη. Η αγάπη μπορεί να μας οδηγήσει σε δύο κατευθύνσεις: είτε την κατάθλιψη, είτε την ανόητη, και μερικές φορές την αχαλίνωτη δραστηριότητα.
Για να καταλάβουμε και να αποφασίσουμε αν ζούμε σωστά τα συναισθήματά μας, αξίζει να ακούσουμε τον εαυτό μας. Οποιαδήποτε από τα απαγορευμένα συναισθήματα θα αντικατοπτρίζεται στη ζωή σας με δυσφορία ή ταλαιπωρία. Αν, γενικά, αντιμετωπίζετε τη χαρά και την ικανοποίηση από τη ζωή, τότε κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.