Ο υποκριτής είναι ένα πρόσωπο με δύο όψεις, ένας απατεώνας που λέει ένα πράγμα και σκέφτεται ένα άλλο. Κατά κανόνα, συμπεριφέρεται έτσι, ενεργώντας από εγωιστικά ή άλλα κίνητρα χαμηλής αξίας. Ο κλασσικός τύπος υποκριτής είναι ο Porfiry ("Judas") Golovlev στο έργο του M.E. Saltykov-Shchedrin "Λόρδος Golovlev." Δυστυχώς, τέτοια άτομα δεν είναι ασυνήθιστα. Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται;
Τι είναι ένας υποκριτής;
Η υποκρισία ενός ατόμου αποτελεί επαρκή λόγο για να αρνηθεί κανείς την επικοινωνία. Από την άποψη της στοιχειώδους κοινής λογικής και της ανθρώπινης ηθικής, ο υποκριτής δεν αξίζει ούτε καλή στάση ούτε εμπιστοσύνη. Είναι ψέματα, αναξιόπιστο, ικανό να προδώσει το συντομότερο δυνατό. Δεν μπορείτε να βασιστείτε σε αυτόν, ούτε να μιλήσετε εμπιστευτικά μαζί του, γιατί σχεδόν σίγουρα θα γκρεμίσει το μυστικό σας. Επομένως, είναι καλύτερο να μην διατηρήσετε καμία σχέση με ένα τέτοιο άτομο. Και αν αυτό δεν είναι δυνατό, για παράδειγμα, στις περιπτώσεις που είναι συγγενής ή συνάδελφος, διατηρήστε τις σχέσεις σας στο ελάχιστο, περιοριζόμενο μόνο στα χαιρετισμούς και στις πιο συνηθισμένες φράσεις. Δηλαδή, να είναι κρύο-σωστή μαζί του - όχι περισσότερο.
Σε καμία περίπτωση μην τον εμπιστεύεστε με τα μυστικά σας, μην μοιράζεστε προβλήματα, γιατί αυτή η ειλικρίνεια μπορεί να στραφεί εναντίον σας. Εάν ένα άτομο επιβάλλει την επικοινωνία του, δείξτε του απαλά, αναφερόμενος στην απασχόληση.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι περιλαμβάνουν την ειλικρίνεια, την πίστη στη λέξη ανάμεσα στις πιο άξονες των ανθρώπινων ιδιοτήτων, και ο κατάλογος των πιο αξιοπρεπών περιλαμβάνει το ψεύδος, την αλήθεια.