Η ψυχή λειτουργεί σύμφωνα με ορισμένους νόμους, αυτοί οι νόμοι περιγράφονται και επαληθεύονται στην ψυχολογία. Ιδιαίτερα επιτυχής σε αυτή την ψυχολογία του συστήματος. Στο πλαίσιο της συστημικής ψυχολογίας, υπάρχουν τρεις κανόνες που η ψυχή ακολουθεί στο έργο της.
Κανόνας 1. Στην ψυχή δεν υπάρχει τίποτα περιττό.
Οποιοδήποτε χαρακτηριστικό, οποιοδήποτε σύμπτωμα, οποιοδήποτε στοιχείο της ψυχής εκτελεί πάντα κάποια χρήσιμη λειτουργία. Χρήσιμο όχι από την άποψη της ατομικής συνείδησης, αλλά από την άποψη της ύπαρξης της ψυχής, από την άποψη της διατήρησης της ακεραιότητας και της ζωτικής λειτουργίας της. Εάν κάτι στην ψυχή σας ή στην προσωπικότητά σας φαίνεται άχρηστο ή περιττό για σας, αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: δεν βλέπετε αυτή τη στιγμή η λειτουργία που εκτελεί κάτι. Οποιαδήποτε κακή συνήθεια εκτελεί ένα σημαντικό καθήκον στην ψυχολογική μας ζωή. Είναι απαραίτητο να εργαστούμε για την επέκταση της ζώνης της συνείδησης ενός ατόμου προκειμένου να ανακαλύψουμε αυτό το έργο.
Κανόνας 2. Τα περισσότερα γεγονότα συμβαίνουν σε ένα άτομο τυχαία.
Υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο συμβαίνουν τα γεγονότα σε ένα άτομο. Αυτός ο λόγος έγκειται στον ίδιο τον άνθρωπο - στον ψυχισμό του, στην προσωπικότητά του, στα ψυχολογικά του χαρακτηριστικά. Σε κάθε περίπτωση που συμβαίνει με ένα άτομο, η ψυχή έχει ενεργό ρόλο. Ακόμη και αν ένα άτομο αρνείται να το παραδεχτεί. Η ζωή μας είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας.
Κανόνας 3. Η ψυχή δεν αντικατοπτρίζει παθητικά την πραγματικότητα, αλλά την κατασκευάζει ενεργά.
Σε πειράματα σχετικά με το έργο της αντίληψης, τα οποία διεξήχθησαν από τους ψυχολόγους gestalt, αποδείχθηκε ότι η ψυχή δεν αντικατοπτρίζει μόνο την πραγματικότητα, σαν έναν καθρέφτη. Η ψυχή ενεργά το κατασκευάζει. Για παράδειγμα, εάν εμφανιστεί το περίγραμμα ενός κύκλου που έχει σχεδιαστεί με μια διακεκομμένη γραμμή, θα αντιληφθείτε ακόμα το σχήμα ως κύκλο και όχι ως ξεχωριστές παύλες. Αυτός είναι ο ενεργός ρόλος της ψυχής στην αντίληψη της πραγματικότητας. Εάν δεν έχουμε πληροφορίες, θα το σκεφτούμε σύμφωνα με την προηγούμενη εμπειρία μας.
Οι κανόνες 2 και 3 είναι διασυνδεδεμένοι. Ο δεύτερος κανόνας ισχύει για πράξεις και γεγονότα που συμβαίνουν με ένα άτομο. Ο τρίτος κανόνας επικεντρώνεται στην αντίληψη των σημερινών γεγονότων. Η αντίληψη και η δράση αλληλοσυνδέονται, αλληλοενισχύονται.
Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι βγήκατε έξω και ξαφνικά άρχισε να βρέχει.
- Σε μια περίπτωση, θα σας ενοχλήσει (αντίληψη), η διάθεσή σας θα επιδεινωθεί, θα επιστρέψετε στο σπίτι (δράση) και θα ανησυχήσετε ότι τα σχέδιά σας δεν έχουν πραγματοποιηθεί (αντίληψη). Ο κόσμος θα σας φαίνεται θαμπό και δεν θα ανταποκριθείτε στις προσδοκίες σας (αντίληψη).
- Σε μια άλλη περίπτωση, μπορείτε να απολαύσετε τη βροχή (αντίληψη), να ανοίξετε την ομπρέλα ή ακόμα και να βρεθείτε στην απόλαυση (ενέργειες), η διάθεσή σας θα είναι καλή και θα εμπνευστεί (αντίληψη). Ο κόσμος θα σας φαίνεται γεμάτος εκπλήξεις, η αίσθηση της ενότητας με τη φύση θα ενταθεί (αντίληψη).
Και οι δύο αλυσίδες μπορούν να συνεχιστούν επ 'αόριστον. Δημιουργούμε λοιπόν μια διάθεση για τον εαυτό μας, ρυθμίζουμε δράσεις, οι οποίες τελικά επηρεάζουν την εικόνα του κόσμου στον οποίο ζούμε. "Αυτό που πιστεύουμε γίνεται πραγματικότητα".