Η θεραπεία κήπου (θεραπεία κήπου) είναι ένας τύπος πρόληψης και αποκατάστασης ψυχολογικών και σωματικών ελλείψεων με χρήση φυτών.
Η κηπουρική θεραπεία είναι μια κακή μελετημένη περιοχή της ψυχολογίας και της ιατρικής. Ωστόσο, έχει ήδη εντοπιστεί μια σχέση μεταξύ της χρήσης κηπουρικής δραστηριότητας ενός ατόμου και της βελτίωσης της ψυχικής του υγείας.
Μαθήματα θεραπείας κήπου πραγματοποιούνται αντίστοιχα στους βοτανικούς κήπους, καθώς και σε άλλα μέρη πλούσια σε βλάστηση. Προσιτό κηπουρική επιτρέπει σε ένα άτομο να επεκτείνει τα όριά του, να απαλλαγούμε από τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο του. Η ίδια η αρχή της κηπουρικής ήδη σημαίνει ότι ένα άτομο έχει ενώσει κοινωνικά χρήσιμες δραστηριότητες. Αυτό μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για την προσαρμογή του στην κοινωνία.
Πολλοί διαφορετικοί τύποι φυτών συμβάλλουν στην παροχή διέγερσης και ανάπτυξης των αισθητηριακών συναισθημάτων των ανθρώπων, των αισθήσεων τους με αίσθηση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα άτομα με αναπηρία, τα άτομα με αναπηρία. Όλες αυτές οι οπτικές εικόνες που περιβάλλουν ένα άτομο στον κήπο, επηρεάζουν θετικά την εσωτερική ψυχολογική του κατάσταση.
Η δυνατότητα να αναπτυχθεί ένα νέο φυτό δίνει ένα πρόσωπο ελπίδα και πίστη στο καλό. Υπάρχει ένα κίνητρο για περαιτέρω δραστηριότητες. Η υγιής ανάπτυξη ενός λουλουδιού δίνει στον άνθρωπο εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αυξάνει την αυτοεκτίμησή του.
Η θεραπεία κήπου βοηθά επίσης στη γνωστική σφαίρα ενός ατόμου. Για να αποτρέψετε το θάνατο του φυτού, πρέπει να μάθετε πώς να το φροντίζετε. Με την απόκτηση νέων γνώσεων, ένα άτομο αναπτύσσει νοημοσύνη, εκπαιδεύει τη μνήμη, μαθαίνει να κατευθύνει την προσοχή του προς τη σωστή κατεύθυνση.
Γενικά, η κηπουρική μειώνει το άγχος στο ελάχιστο, ανακουφίζει από την κατάθλιψη, την επιθετική συμπεριφορά. Η παραμονή στο ύπαιθρο ωφελεί πάντα τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία ενός ατόμου.