Η λέξη "υπαρξιακή" είναι το αντικείμενο λεπτομερούς έρευνας στην ανθρωπιστική ψυχολογία. Είναι ο κεντρικός όρος για αυτόν τον τομέα της επιστημονικής και πρακτικής πειθαρχίας, που επικεντρώνεται στην ύπαρξη του ανθρώπου, της έννοιας της ζωής, στην εποχή της ζωής του. Ο τομέας αυτός ονομάζεται μερικές φορές «υπαρξιακή ψυχολογία».
Για τους υπαρξιστές, μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους της ανθρώπινης ζωής και της ψυχολογικής δραστηριότητας είναι η έννοια του χρόνου, μιας χρονικής κλίμακας. Η ανθρώπινη ανάπτυξη πηγαίνει από σημείο σε σημείο αυτής της κλίμακας. Σε ορισμένες περιόδους, το πρόσωπο αντιμετωπίζει τις αποκαλούμενες «υπαρξιακές κρίσεις». Μπορούν να οριστούν ως κρίσεις της έννοιας της ζωής.
Η μελέτη κρίσεων στη ζωή βοηθά στην αντιμετώπιση ψυχολογικών δυσκολιών.
Η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία θεωρείται η πιο κατάλληλη για ψυχολογικά και ψυχικά υγιή άτομα. Κύριο καθήκον του: να βοηθήσει ένα άτομο να ξεπεράσει τα κρίσιμα ζωτικά σημεία σωστά και με ελάχιστες απώλειες.
Η ανάλυση της ανθρώπινης ζωής μέσα σε χρονικές περιόδους είναι ένας πολύ υποσχόμενος τομέας ψυχοθεραπείας.
Οι υπαρξιακές διδασκαλίες σχετικά με την κρίση της προσωπικότητας είναι μάλλον αισιόδοξες. Ακολουθώντας τους επιστήμονες άλλων περιοχών, πιστεύουν ότι η κρίση δεν είναι το τέλος της ζωής. Αυτό είναι ένα σημείο καμπής που προκύπτει προκειμένου να φέρει ένα άτομο σε ένα νέο επίπεδο ύπαρξης. Έχοντας ξεπεράσει την κρίση, ένα άτομο κάνει ένα άλμα στην προσωπική του ανάπτυξη. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μάθει να καταλαβαίνει ότι η λέξη "κρίση" σημαίνει το άνοιγμα των προοπτικών για ένα ποιοτικά υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Εργαστείτε με πολύπλοκες συναισθηματικές καταστάσεις
Η υπαρξιακή ψυχολογία είναι μια κατεύθυνση για συναισθηματικά συγκεχυμένα αλλά υγιή και ώριμα άτομα.
Οι υπάρχοντες ψυχολόγοι, όπως οι ψυχαναλυτές ή οι γνωστικοί ψυχοθεραπευτές, μπορούν να εργαστούν με πολύπλοκες συναισθηματικές καταστάσεις. Ακόμα και ένα άτομο που είναι υγιές στην ψυχολογία μπορεί να "κολλήσει" για άγχος, απάθεια, υποτονική και άλλες έντονες συναισθηματικές καταστάσεις για λίγο, οι οποίες εμποδίζουν την ανάληψη κατάλληλης δράσης στον κόσμο. Αλλά αν ένας ψυχαναλυτής αναζητήσει ακόμη και τις μικρότερες εκδηλώσεις παθολογιών σε ένα υγιές άτομο, τότε ο υπαρξιστής έχει διαφορετική εστίαση της όρασης. Επικεντρώνεται σε υγιείς και ιδιαίτερα ανεπτυγμένες δομές προσωπικότητας, εξαιτίας των οποίων «διορθώνει» και εξάγει εκείνες τις δομές που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος τις καταστροφικές επιπτώσεις του χρόνου ή του περιβάλλοντος.