Η ιδιαίτερα λειτουργική κατάθλιψη (VFD) δεν συγκαταλέγεται στις σοβαρές ψυχιατρικές παθολογίες. Ωστόσο, οι συνθήκες αυτές μπορούν να αποδοθούν σε υπό όρους παραβιάσεις. Χωρίς θεραπεία και διόρθωση, η διαταραχή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη κλινικής κατάθλιψης, η οποία μπορεί να εμφανιστεί σε εξαιρετικά σοβαρή μορφή, και η VFD μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό υποτονικής υποτονίας.
Κυριολεκτικά, κανένα άτομο δεν είναι ανοσοποιημένο από την ανάπτυξη της ΟΠΥ. Ένας από τους κινδύνους αυτής της διαταραχής είναι ότι μπορεί να αρχίσει να αναπτύσσεται αργά στην πρώιμη παιδική ηλικία, να προχωρεί σταδιακά, να εμφανίζεται και να δηλητηριάζει τη ζωή ενός ατόμου για ένα και μισό ή δύο χρόνια, έπειτα υποχωρεί και φαίνεται να περνά από μόνη της, αν και αυτό δεν είναι καθόλου. Αν ένα άτομο με σημάδια υψηλής λειτουργικής κατάθλιψης αγνοεί την κατάστασή του, προσπαθεί να το αντιμετωπίσει μόνο του, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη «εξάντληση» και στην ανάπτυξη πιο σοβαρών παθολογιών.
Χαρακτηριστικά του VFD
Το πρόβλημα με το CFD είναι ότι αυτή η διαταραχή είναι πολύ δύσκολο να διαγνωστεί. Πολλοί άνθρωποι ζουν σε κατάσταση επιδεινούμενης κατάθλιψης εδώ και χρόνια χωρίς να στραφούν σε ειδικούς για βοήθεια. Επιπλέον, οι γιατροί είναι της άποψης ότι η δυσκολία στη διάγνωση έγκειται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τα συμπτώματα, η εξαιρετικά λειτουργική κατάθλιψη μπορεί να καλυφθεί από άλλες διαταραχές ή από κάποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. Για παράδειγμα, η VFD συγχέεται συχνά με την εξάντληση, την πνευματική εξάντληση ή ακόμη και με την κατάθλιψη που καλύπτεται.
Μία από τις διαφορές από άλλους τύπους κατάθλιψης για VFD είναι ότι η διαταραχή μπορεί να μεταδοθεί στο γονιδιακό επίπεδο. Αν κάποιος από τους συγγενείς του - όχι απαραίτητα γονείς ή παλαιότεροι αδελφοί / αδέλφια - είχε άτομα που είχαν κάποτε διαγνωστεί με αυτό ή που υπέφεραν από BAD (διπολική συναισθηματική διαταραχή), τότε ο κίνδυνος εμφάνισης εξαιρετικά λειτουργικής κατάθλιψης φτάνει σχεδόν το 100%.
Μεταξύ των χαρακτηριστικών αυτής της παραβίασης, είναι επίσης σύνηθες να αποδίδεται το γεγονός ότι η VFD δεν συνοδεύεται πάντα από τυπικά σημάδια κατάθλιψης. Ή δεν είναι τόσο έντονα ώστε να προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία σε ένα άτομο ή το περιβάλλον του. Ωστόσο, η VFD χαρακτηρίζεται επίσης από χαμηλή διάθεση, θλίψη, αρνητική συγκέντρωση, απόρριψη απόλαυσης, αίσθημα απάθειας και απόλυτη απώλεια δύναμης κ.ο.κ.
Οι ειδικοί σημειώνουν ότι τα άτομα με VFD έχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλους να συμμετέχουν σε διάφορους τύπους δημιουργικότητας. Η μουσική, το σχέδιο ή η γραφή τους δίδονται κάποτε πιο εύκολα. Επιπλέον, σύμφωνα με την έρευνα διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με τάση να παρουσιάζουν εξαιρετικά λειτουργική κατάθλιψη έχουν υψηλό επίπεδο νοημοσύνης. Αλλά σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ένα άλλο παράξενο χαρακτηριστικό αυτής της παραβίασης: κατά κανόνα, οι άνθρωποι με VFD δεν απολαμβάνουν ευχαρίστηση, δεν αισθάνονται ικανοποίηση από τη διαδικασία της δημιουργικότητας ή από την επιστημονική έρευνα. Το μόνο που κάνουν είναι για αυτούς η νοστιμότητα και η ρουτίνα. Επιπλέον, ένα άτομο με VFD είναι απίθανο να ξεπεράσει τη συνηθισμένη ύπαρξή του.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι επιρρεπείς στον κίνδυνο, στην αλλαγή, στον αυθορμητισμό και στην έξοδο από την προσωπική τους ζώνη άνεσης. Οποιεσδήποτε κλάσεις, οι δουλειές του σπιτιού γίνονται αντιληπτές από αυτούς αποκλειστικά ως καθήκον, όπως κάτι αναγκασμένο. Συνήθως ένα άτομο με ιδιαίτερα λειτουργική κατάθλιψη δεν έχει ούτε χόμπι ούτε επιπλέον χόμπι.