Παραδοσιακά, οποιαδήποτε επίσημη γιορτή, συμπόσιο ή μπουφέ - είτε πρόκειται για γιορτή ενός σημαντικού γεγονότος είτε για φιλικές συγκεντρώσεις - αφορά τη χρήση αλκοόλ. Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι όλοι ξέρουν πώς να πίνουν. Και για να μην διαπράττουν πράξεις αλκοολισμού, την πληρωμή για την οποία υπάρχει ένοχος αίσθησης ενοχής μετά την απογοήτευση του σώματος, πρέπει να είστε σε θέση να σταματήσετε στο χρόνο με το ποσό μεθυσμένος. Πώς να το κάνετε;
Αίσθηση της αναλογίας. Γιατί δεν είναι εξοικειωμένοι με όλους
Ο Γερμανός και Αμερικανός ψυχολόγος του 20ού αιώνα, ο Kurt Levin, ένας εξαιρετικός και πολύ δημιουργικός άνθρωπος, ενδιαφέρθηκε εξαιρετικά για το ερώτημα: γιατί οι άνθρωποι στις πολλές τους δράσεις δεν γνωρίζουν το μέτρο; Γιατί οι αθλητές οδηγούν στην εξάντληση, έχοντας ήδη λάβει το πολυπόθητο μετάλλιο, γιατί πολλοί δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη συνεχή υπερκατανάλωση, το κάπνισμα, τον αλκοολισμό; Το αποτέλεσμα της έρευνας ήταν η ανακάλυψη του μηχανισμού των ημιτελή επιχειρήσεων. Η βασική ιδέα αυτής της θεωρίας είναι ότι ένα άτομο δεν μπορεί να σταματήσει να κάνει τίποτα (συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης αλκοόλ) επειδή αντιλαμβάνεται ότι η ενέργεια αυτή είναι ελλιπής. Αυτό το συναίσθημα δημιουργεί ένα τεράστιο πνευματικό άγχος μέσα σε ένα άτομο και προκαλεί ψευδο-ανάγκες.
Με άλλα λόγια, ένα άτομο έχει καταναλώσει μια ορισμένη ποσότητα αλκοόλ, επαρκή για να αισθανθεί μια ελαφριά μέθη και πρέπει να σταματήσει εκεί. Αλλά η γιορτή περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες που προκάλεσαν την αποτροπή ενός ατόμου από αυτό: για παράδειγμα, όταν εμφανίστηκαν στο τραπέζι αρκετοί περισσότεροι μπουκάλια κρασιού ή φίλοι προσέφεραν τοστ σε έναν ιδιαίτερα σεβαστό σύντροφο. Και αν η χρήση αλκοόλ δεν θεωρείται ολοκληρωμένη ενέργεια, τότε το λογικό τέλος της ταραχώδους λύπης θα είναι η ισχυρή αλκοολική δηλητηρίαση με όλες τις επακόλουθες συνέπειες. Ενθουσιασμένος από μια ημιτελή κατάσταση, ο εγκέφαλος δεν θα επιτρέψει σε ένα άτομο να ηρεμήσει.