Πώς να καταλάβετε τη χειραγώγηση

Η χειραγώγηση είναι μια κρυφή ψυχολογική επίδραση. Κάθε μέρα γίνεστε αντικείμενο χειραγώγησης κάποιου άλλου. Οι χειριστές σας κάνουν να αλλάξετε γνώμη, να κάνετε ό, τι δεν θα θέλατε. Επομένως, είναι σημαντικό να μάθετε να καταλαβαίνετε πότε προσπαθούν να σας χειραγωγήσουν.

Εγχειρίδιο οδηγιών

Σκεφτείτε τους στόχους σας. Και προσπαθήστε να καταλάβετε τους πραγματικούς στόχους του αντιπάλου σας. Μπορεί να αισθάνεστε ότι έχει εντελώς αντίθετα καθήκοντα. Αλλά με όλη του την εμφάνιση δίνει ότι είναι στο πλευρό σας. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σαφές ότι έχετε γίνει αντικείμενο χειραγώγησης.

Οι χειριστές, κατά κανόνα, κρύβουν τους πραγματικούς τους στόχους, προσποιούμενοι ότι είναι ο ευεργέτης και ο σωτήρας σας. Αλλά το καθήκον του είναι να σας παραπλανήσει έτσι ώστε να μην μαντέψετε τίποτα και να μην τον κατακρίνετε για εξαπάτηση.

Σκεφτείτε αν μπορείτε να αλλάξετε την άποψή σας εάν συμφωνείτε με αυτό το άτομο. Σε τελική ανάλυση, μια αλλαγή στη γνώμη, τη συμπεριφορά, τη στάση κάποιου είναι αποτέλεσμα χειραγώγησης.

Είστε αντικείμενο χειραγώγησης εάν ο συνομιλητής σας είναι τόσο γοητευτικός που θέλετε να τον κάνετε άνετο και να αλλάξετε τη συμπεριφορά σας.

Παρακολουθήστε τα συναισθήματά σας. Όταν χειραγωγείτε, μπορεί να αντιμετωπίσετε μια ανισορροπία συναισθημάτων. Φαίνεται να μιλούν καλά για εσάς, επαίνους και εγκωμιά, αλλά για κάποιο λόγο αυτό είναι δυσάρεστο για εσάς. Εμφανίζονται αρνητικά συναισθήματα, τα οποία είναι σημάδια χειραγώγησης.

Προσέξτε εάν το άλλο άτομο ξαφνικά αρχίσει να σας επαινεί και να μιλάει σε αιώνια φιλία. Ο έπαινος μπορεί να ακολουθείται από ένα αίτημα που δεν θέλετε να εκπληρώσετε.

Αλλά αν πέσετε κάτω από την επιρροή του χειριστή, τότε η άρνηση να κάνετε κάτι θα είναι άβολο. Θα προσπαθήσετε να κρατήσετε μια "καλή γνώμη" του εαυτού σας στα μάτια του χειριστή. Επομένως, περιορίστε τον έπαινο.

Αναλύστε τις ενέργειες του αντιπάλου σας. Προσπαθεί να σας απαλλάξει από τη συναισθηματική ισορροπία, προκαλώντας ένα αίσθημα φόβου ή ενοχής.

Ο χειριστής μπορεί να υποστηρίξει τους φόβους σας και να προκαλέσει ενέργειες που υποτίθεται ότι σας βοηθούν. Συχνά οι χειριστές λειτουργούν με τέτοια αισθήματα ανθρώπων όπως η φιλοδοξία, η ματαιοδοξία, η επιθυμία να ανταγωνίζονται.

Σκεφτείτε τη συμπεριφορά του συνομιλητή. Εάν και ο ίδιος επιμένει σταθερά κάτι, συμβουλεύει, τότε αυτό είναι ένα παράδειγμα ενός πρωτόγονου χειριστή.

Συχνά αυτός ο τύπος χειριστή προσπαθεί να πετύχει τους στόχους του, δείχνοντάς σας τη θέση και τη φιλικότητά του. Αλλά από καιρό σε καιρό προσπαθεί να σας γοητεύσει με τα αιτήματά του.

Ο ψυχολογικός χειρισμός είναι ένας τύπος κοινωνικού, ψυχολογικού αντίκτυπου, ενός κοινωνικο-ψυχολογικού φαινομένου που αντιπροσωπεύει την επιθυμία να αλλάξει η αντίληψη ή η συμπεριφορά άλλων ανθρώπων με τη βοήθεια κρυφών, απατηλών και βίαιων τακτικών. Δεδομένου ότι, κατά κανόνα, τέτοιες μέθοδοι προωθούν τα συμφέροντα του χειριστή, συχνά εις βάρος άλλων ανθρώπων, μπορούν να θεωρηθούν εκμεταλλευτικές, βίαιες, ανέντιμες και ανήθικες.

Ο κοινωνικός αντίκτυπος δεν είναι πάντα αρνητικός. Για παράδειγμα, ένας γιατρός μπορεί να προσπαθήσει να πείσει έναν ασθενή να αλλάξει ανθυγιεινές συνήθειες. Ο κοινωνικός αντίκτυπος θεωρείται συνήθως ακίνδυνος όταν σέβεται το δικαίωμα ενός ατόμου να το αποδεχτεί ή να το απορρίψει και δεν είναι υπερβολικά καταναγκαστικό. Ανάλογα με το πλαίσιο και τα κίνητρα, ο κοινωνικός αντίκτυπος μπορεί να είναι κρυμμένος χειρισμός.

Προϋποθέσεις επιτυχούς χειρισμού

Σύμφωνα με τον George K. Simon, η επιτυχία της ψυχολογικής χειραγώγησης εξαρτάται κυρίως από το πόσο χειριστής:

κρύβει επιθετικές προθέσεις και συμπεριφορές ·
γνωρίζει τις ψυχολογικές ευπάθειες του θύματος για να καθορίσει ποιες τακτικές θα είναι πιο αποτελεσματικές.
έχει αρκετή σκληρότητα για να μην ανησυχεί για το τι θα βλάψει το θύμα, αν χρειαστεί.

Κατά συνέπεια, ο χειρισμός παραμένει πιο συχνά κρυμμένος - σχεσιακός-επιθετικός (αγγλική σχεσιακή επιθετικότητα) ή παθητικά επιθετικός.

Πώς χειραγωγούς ελέγχουν τα θύματά τους

Σύμφωνα με τον διακόπτη

Ο Harriet B. Braiker εντόπισε τους ακόλουθους βασικούς τρόπους με τους οποίους οι χειριστές ελέγχουν τα θύματά τους:

θετική ενίσχυση - επαίνους, επιφανειακή γοητεία, επιφανειακή συμπάθεια ("κροκόδειλοι δάκρυα"), υπερβολική συγγνώμη. χρήματα, έγκριση, δώρα · προσοχή, εκφράσεις του προσώπου, όπως το γέλιο ή το χαμόγελο. δημόσια αναγνώριση ·
αρνητική ενίσχυση - απαλλαγή από μια προβληματική, δυσάρεστη κατάσταση ως ανταμοιβή.
μη βιώσιμη ή μερική ενίσχυση - μπορεί να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό κλίμα φόβου και αμφιβολιών. Μερική ή μη βιώσιμη θετική ενίσχυση μπορεί να ενθαρρύνει το θύμα να επιμείνει - για παράδειγμα, στις περισσότερες μορφές τζόγου, ένας παίκτης μπορεί να κερδίσει από καιρό σε καιρό, αλλά συνολικά θα συνεχίσει να χάνει.
τιμωρία - δυσάρεστος, ουρλιάζοντας, «παίζοντας σιωπή», εκφοβισμός, απειλές, κακοποίηση, συναισθηματικός εκβιασμός, επιβολή ενοχής, βλαβερή εμφάνιση, σκόπιμο κλάμα, εικόνα του θύματος ·
τραυματική εφάπαξ εμπειρία - λεκτική κατάχρηση, έκρηξη θυμού ή άλλης τρομακτικής συμπεριφοράς προκειμένου να εδραιωθεί η κυριαρχία ή η ανωτερότητα. ακόμη και ένα περιστατικό τέτοιας συμπεριφοράς μπορεί να διδάξει στο θύμα να αποφύγει την αντιπαράθεση ή την αντίφαση με τον χειριστή.

Σύμφωνα με τον Σίμωνα

Ο Simon έχει εντοπίσει τις ακόλουθες μεθόδους διαχείρισης:

Ψευδαισθήσεις - είναι δύσκολο να καθοριστεί αν κάποιος ψεύδεται κατά τη διάρκεια μιας δήλωσης και συχνά η αλήθεια μπορεί να αποκαλυφθεί αργότερα, όταν είναι πολύ αργά. Ο μόνος τρόπος για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα εξαπάτησης είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι ορισμένοι τύποι ατόμων (ειδικά ψυχοπαθείς) - οι δάσκαλοι στην τέχνη του ψέματος και της απάτης, το κάνουν αυτό συστηματικά και συχνά με λεπτούς τρόπους.
Η εξαπάτηση με τη σιωπή είναι μια πολύ λεπτή μορφή ψεύδους κρύβοντας ένα σημαντικό ποσό αλήθειας. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται επίσης στην προπαγάνδα.
Άρνηση - ο χειριστής αρνείται να παραδεχτεί ότι έκανε κάτι λάθος.
Εξορθολογισμός - ο χειριστής δικαιολογεί την ακατάλληλη συμπεριφορά του. Ο εξορθολογισμός συνδέεται στενά με την "πλάτη" - μια μορφή προπαγάνδας ή PR, δείτε spin-doctor.
Η ελαχιστοποίηση είναι μια μορφή άρνησης σε συνδυασμό με τον εξορθολογισμό. Ο χειριστής ισχυρίζεται ότι η συμπεριφορά του δεν είναι τόσο επιβλαβής ούτε ανεύθυνη, όπως πιστεύει κάποιος, για παράδειγμα, δηλώνοντας ότι η γελοιοποίηση ή η προσβολή ήταν μόνο ένα αστείο.
Επιλεκτική προσοχή ή επιλεκτική προσοχή - ο χειριστής αρνείται να δώσει προσοχή σε οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει τα σχέδιά του, λέγοντας κάτι σαν "Δεν θέλω να το ακούσω".
Απόσπαση της προσοχής - ο χειριστής δεν δίνει άμεση απάντηση στην άμεση ερώτηση και αντ 'αυτού μεταφέρει τη συνομιλία σε άλλο θέμα.
Μια δικαιολογία είναι σαν μια απόσπαση της προσοχής, αλλά με την παροχή άσχετων, ασυνάρτητων, σκοτεινές απαντήσεις, χρησιμοποιώντας αόριστες εκφράσεις.
Κρυφό εκφοβισμό - ο χειραγωγός αναγκάζει το θύμα να παίξει το ρόλο του κόμματος υπεράσπισης, χρησιμοποιώντας ασυμπτωμένες (λεπτές, έμμεσες ή σιωπηρές) απειλές.
Η ψευδή ενοχή είναι ένας ειδικός τύπος τακτικής εκφοβισμού. Ο χειριστής υπαινίσσεται στο θύμα συνείδησης ότι δεν είναι αρκετά προσεκτικός, πολύ εγωιστικός ή επιπόλαιος. Αυτό συνήθως οδηγεί στο γεγονός ότι το θύμα αρχίζει να βιώνει αρνητικά συναισθήματα, πέφτει σε κατάσταση αβεβαιότητας, άγχους ή υποβολής.
Ντροπή - ο χειριστής χρησιμοποιεί σαρκασμό και επιθετικές επιθέσεις για να αυξήσει τον φόβο και την αυτο-αμφιβολία στο θύμα. Οι χειριστές χρησιμοποιούν αυτήν την τακτική για να κάνουν τους άλλους να αισθάνονται ασήμαντοι και επομένως να τους υπακούουν. Η τακτική της ντροπής μπορεί να είναι πολύ επιδέξια, για παράδειγμα, μια σκληρή έκφραση ή εμφάνιση, ένας δυσάρεστος τόνος φωνής, ρητορικά σχόλια, λεπτός σαρκασμός. Οι χειριστές μπορούν να τους κάνουν να ντρέπονται, ακόμη και για την αηδία τους, να αμφισβητήσουν τις πράξεις τους. Αυτός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να ενσταλάξει η αίσθηση ανεπάρκειας στο θύμα.
Καταδίκη του θύματος - σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη τακτική, αυτός είναι ο πιο ισχυρός τρόπος για να αναγκάσει το θύμα να είναι μια πλευρά υπεράσπισης, αποκρύπτοντας παράλληλα την επιθετική πρόθεση του χειραγωγού.
Παίζοντας το ρόλο του θύματος ("Είμαι δυσαρεστημένος") - ο χειριστής απεικονίζεται ως θύμα περιστάσεων ή συμπεριφοράς κάποιου άλλου προκειμένου να επιτύχει οίκτο, συμπάθεια ή συμπόνια και έτσι να επιτύχει τον επιθυμητό στόχο. Οι φροντιστές και οι ευσυνείδητοι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να συμπορευτούν με τα βάσανα άλλων ανθρώπων και ο χειριστής μπορεί συχνά να παίξει συμπάθεια για να επιτύχει τη συνεργασία.
Παίζοντας το ρόλο ενός υπηρέτη - ο χειριστής κρύβει τις αυτοεξυπηρετούμενες προθέσεις με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης ενός πιο ευγενούς σκοπού, για παράδειγμα, ισχυριζόμενος ότι ενεργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο λόγω της «υπακοής» και της «υπηρεσίας» προς τον Θεό ή άλλη έγκυρη προσωπικότητα.
Αποπλάνηση - ο χειριστής χρησιμοποιεί γοητεία, έπαινο, κολακευτικό ή υποστηρίζει ανοιχτά το θύμα προκειμένου να μειώσει την αντίστασή του και να κερδίσει εμπιστοσύνη και πίστη.
Προβολή της ενοχής (κατηγορώντας τους άλλους) - ο χειριστής κάνει το θύμα αποδιοπομπαίο τράγο, συχνά σε ένα λεπτό, δύσκολο να εντοπίσει τρόπο.
Υποτιμώντας ότι είναι αθώος - ο χειριστής προσπαθεί να υποδείξει ότι οποιαδήποτε βλάβη προκάλεσε ήταν ακούσια ή ότι δεν έκανε ό, τι κατηγορήθηκε. Ο χειριστής μπορεί να λάβει τη μορφή έκπληξης ή δυσαρέσκειας. Αυτή η τακτική αναγκάζει το θύμα να αμφισβητήσει τη δική του κρίση και, ενδεχομένως, τη σύνεση του.
Προσομοίωση σύγχυσης - ο χειριστής προσπαθεί να προσποιείται ότι είναι ανόητος, προσποιούμενος ότι δεν ξέρει τι του λένε ή ότι έχει μπερδέψει ένα σημαντικό θέμα στο οποίο δίδει προσοχή.
Επιθετικός θυμός - Ο χειριστής χρησιμοποιεί τον θυμό για να επιτύχει συναισθηματική ένταση και οργή για να σοκάρει το θύμα και να τον κάνει να υπακούει. Ο χειριστής δεν βιώνει πραγματικά ένα αίσθημα θυμού, παίζει μόνο τη σκηνή. Θέλει αυτό που θέλει και γίνεται «θυμωμένος» όταν δεν παίρνει αυτό που θέλει.
Declassing - αποχαρακτηρισμός ενός θύματος, με επακόλουθη αποζημίωση από το θύμα για την υποτιθέμενη ασήμανσή του, με όφελος για τον χειριστή.

Ευπάθειες χειραγώγησης

Οι χειριστές συνήθως αφιερώνουν σημαντικό χρόνο στη μελέτη των χαρακτηριστικών και των τρωτών σημείων των θυμάτων τους.

Σύμφωνα με τον Breaker, οι χειριστές εκμεταλλεύονται τις ακόλουθες ευπάθειες ("κουμπιά") που μπορεί να υπάρχουν στα θύματα:

πάθος για ευχαρίστηση
τάση να κερδίσει την έγκριση και την αναγνώριση άλλων
emotophobia (Emotophobia) - φόβος για αρνητικά συναισθήματα
την έλλειψη ανεξαρτησίας (βεβαιότητα) και την ικανότητα να πει όχι
ασαφής αυτογνωσία (με ασαφή προσωπικά όρια)
χαμηλή αυτοπεποίθηση
εξωτερικός τόπος ελέγχου

Θέματα ευπάθειας σύμφωνα με τον Simon:

αφέλεια - είναι πολύ δύσκολο για το θύμα να αποδεχτεί την ιδέα ότι μερικοί άνθρωποι είναι πονηροί, ανέντιμοι και αδίστακτοι, ή αρνείται ότι είναι στη θέση των διωκτών.
υπερσυνείδηση - το θύμα είναι πολύ πρόθυμο να παρέχει στον χειριστή το τεκμήριο της αθωότητας και παίρνει την πλευρά του, δηλαδή, την άποψη του θύματος,
χαμηλή αυτοπεποίθηση - το θύμα δεν είναι αυτοπεποίθηση, στερείται πεποίθησης και επιμονής, πολύ εύκολα βρίσκεται στη θέση της αμυντικής πλευράς.
υπερβολική διανοητικότητα - το θύμα προσπαθεί πολύ σκληρά για να κατανοήσει τον χειριστή και πιστεύει ότι έχει κάποιο σαφή λόγο να κάνει κακό.
συναισθηματική εξάρτηση - το θύμα έχει δευτερεύουσα ή εξαρτημένη προσωπικότητα. Όσο περισσότερο το θύμα είναι συναισθηματικά εξαρτώμενο, τόσο πιο ευάλωτο είναι στην εκμετάλλευση και τη διαχείριση.

Σύμφωνα με τον Martin Kantor, οι ακόλουθοι άνθρωποι είναι ευάλωτοι σε ψυχοπαθητικούς χειριστές:

πάρα πολύ αφελής - οι έντιμοι άνθρωποι συχνά υποθέτουν ότι όλοι οι άλλοι είναι ειλικρινείς. Εμπιστεύονται άτομα που μόλις γνωρίζουν χωρίς να ελέγχουν έγγραφα κ.λπ. Σπάνια στρέφονται σε λεγόμενους ειδικούς.
πολύ αλτρουιστική - το αντίθετο της ψυχοπαθητικής. πολύ ειλικρινής, πολύ δίκαιη, πολύ ευαίσθητη.
πολύ εντυπωσιακό - υπερβολικά ευαίσθητο στη γοητεία κάποιου άλλου.
πολύ αφελείς - που δεν μπορούν να πιστέψουν ότι υπάρχουν ανέντιμοι άνθρωποι στον κόσμο ή που πιστεύουν ότι αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, δεν θα τους επιτραπεί να ενεργήσουν.
πολύ μαζοχιστική - η έλλειψη αυτοεκτίμησης και ο υποσυνείδητος φόβος καθιστούν δυνατή τη χρήση τους προς όφελός σας. Νομίζουν ότι το αξίζουν από την ενοχή.
πολύ ναρκισσιστική - επιρρεπής στο να ερωτευτεί την ανεπιθύμητη κολακεία.
πολύ άπληστοι - άπληστοι και ανέντιμοι μπορεί να πέσουν θύματα ψυχοπαθούς που μπορεί εύκολα να τους παρασύρει να ενεργούν με ανήθικο τρόπο.
πολύ ανώριμος - έχετε κατώτερες κρίσεις και υπερβολική εμπιστοσύνη στις υπερβολικές διαφημιστικές υποσχέσεις.
πάρα πολύ υλιστικός - εύκολο θήραμα για τους χρήστες και προσφέρει προγράμματα γρήγορου εμπλουτισμού.
πάρα πολύ εξαρτημένος - χρειάζεστε την αγάπη κάποιου άλλου και ως εκ τούτου εύθραυστος και τείνει να πει ναι πότε πρέπει να απαντήσετε όχι.
πολύ μόνος - μπορεί να δεχτεί οποιαδήποτε προσφορά ανθρώπινης επαφής. Ένας ξένος ψυχοπαθής μπορεί να προσφέρει φιλίες σε καθορισμένη τιμή.
υπερβολικά παρορμητικό - να κάνει βιαστικές αποφάσεις, για παράδειγμα, για το τι να αγοράσει ή για το οποίο θα παντρευτεί χωρίς να συμβουλευτεί άλλους ανθρώπους.
πολύ οικονομικό - δεν μπορεί να απορρίψει μια συμφωνία, ακόμη και αν γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο η προσφορά είναι τόσο φθηνή.
ηλικιωμένοι - μπορεί να είναι κουρασμένοι και λιγότερο ικανοί να εκτελούν ταυτόχρονα πολλές εργασίες. Ακούγοντας μια προσφορά προώθησης, είναι λιγότερο πιθανό να προτείνουν απάτη. Οι ηλικιωμένοι είναι πιο πιθανό να χρηματοδοτήσουν τους ανεπιτυχείς ανθρώπους.

Για να πραγματοποιήσουμε χειρισμούς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συστηματικά σφάλματα σκέψης, όπως γνωσιακές στρεβλώσεις.

Τα κίνητρα των χειριστών

Πιθανά κίνητρα για χειριστές:

την ανάγκη να προωθήσετε ουσιαστικά τους στόχους και τα προσωπικά σας οφέλη με σχεδόν οποιοδήποτε κόστος,
την ανάγκη να αποκτήσουμε μια αίσθηση δύναμης και υπεροχής έναντι των άλλων,
επιθυμία και ανάγκη να νιώσετε σαν δικτάτορας,
κερδίζοντας κυριαρχία έναντι των άλλων προκειμένου να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους.
την επιθυμία να παίξετε, να χειριστείτε το θύμα και να το απολαύσετε,
συνήθεια, μετά από συνεχή χειραγώγηση των θυμάτων,
επιθυμία να εξασκηθείτε και να δοκιμάσετε την αποτελεσματικότητα τυχόν κόλπων.